Σελίδες

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Από το χαμόγελο της Τζοκόντα στο χαμόγελο του Παπαδήμου.


1loukas Έχω πει πολλές φορές «να σπάσω τη τηλεόραση» κι άλλες τόσες «αλήθεια τι μου φταίει, στο κάτω – κάτω, δεν τη πήρα τζάμπα». ΄Όμως, απ' ότι φαίνεται «τζάμπα» τη βλέπω» !!!

1Gioconda 
Τελικά μετά τα χθεσινά δελτία, ίσως δεν υπάρχει άλλος τρόπος, παρά να τη σπάσω.
Ένας περιορισμένος κόσμος των καλοπληρωμένων «μιντιάδων», επιχειρούσε να βάλει έναν ολόκληρο λαό να ασχολείται με το χαμόγελο του Παπαδήμου !!!
Ένα χαμόγελο γεμάτο νόημα, που από την ερμηνεία του θα προέκυπτε η αποκαλυπτική απάντηση στο μεγάλο ερώτημα : «θα γίνουν και...
πότε εκλογές ;»
Ούτε η “σφίγγα” να ήταν, ούτε η Πυθία, ούτε προφήτης !!!
Αλήθεια τι κατάντια !
Το υπηρετικό προσωπικό (δημοσιογραφικό «μαζικής» βαθμίδας) να ρωτάει δειλά και πονηρά και το άλλο (πολιτικό ανώτερης βαθμίδας) προσωπικό να χαμογελάει με ειρωνεία και νόημα.
Μα που βρισκόμαστε και που καταντήσαμε ;;;
Ένας ολόκληρος λαός να ασχολείται με το χαμόγελο ενός τύπου που δεν τον ψήφισε και κρέμεται από τα ...*  του.
Τι ήθελε άραγε στη Κύπρο ;
Να κλείσει θέματα (αρμοδιότητας της προσωρινής κυβέρνησης Του !) και πως του μένει χρόνος, ενώ ο τόπος καίγεται και όπως είπε χαρακτηριστικά στη κοινή συνέντευξη τύπου με τον Χριστόφια : δεν περισσεύει ούτε μέρα.
Από τι ; από το «business plan» ή  από τις εκλογές ;
Κι αν είναι έτσι γιατί δεν το 'πε ; η μήπως το 'πε και δεν το καταλάβαμε ;
Να είστε σίγουροι ότι τον παίρνει *** και ότι μπορεί να τον δούμε την άλλη βδομάδα στα Σκόπια !!!
Δεν μπορεί να είναι τόσο χαζοί, ή τόσο ανίκανοι, όλοι μαζί, πολιτικοί και δημοσιογραφιάδες. Απλά μας δουλεύουν και μάλιστα προκλητικά και άγρια, γιατί κι αυτό είναι μέρος του παιγνιδιού.
Σύμφωνα με τη «συνομωσιολογία”» **** η πρόκληση του κοινού αισθήματος με οποιοδήποτε τρόπο  (παραβιάζοντας και καταπατώντας δικαιώματα, αγνοώντας την κατακραυγή και την αγανάκτηση, προσβάλλοντας  και υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας και τόσα άλλα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως.
Όχι μόνον κερδίζεις χρόνο και επιβάλεις με το έτσι θέλω, ότι σου έχουν δώσει εντολή να κάνεις, αλλά καλλιεργείς και προετοιμάζεις «τη σύγκρουση».
Και αφού την προκαλέσεις και τη «διαχειριστείς αποτελεσματικά», εδραιώνεις προ -φασιζόμενος  «εθνικούς και κοινωνικούς»  λόγους τη κυριαρχία σου, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αφού βέβαια με τη κινδυνολογία έχεις δημιουργήσει καθεστώς φόβου και αυταρχικών μέτρων, γιατί θα κινδυνεύει η δημοκρατία.
 Και μετά, άντε βρες από ποιον , πως και γιατί κινδυνεύει, μέσα σ' αυτό το τουρλουμπούκι”.
Γιατί λοιπόν να κάνεις εκλογές ;;
Αφού το μόνο που εξυπηρετούν οι εκλογές είναι να νομιμοποιούν το εκάστοτε πρέπον πολιτικό σύστημα. Ποιος σας είπε ότι οι εκλογές γίνονται για να εκφρασθεί δήθεν η λαϊκή βούληση και για να εφαρμοσθεί στη συνέχεια η λαϊκή επιταγή;
Ποιοι θέλουν και ποιοι δεν θέλουν εκλογές ;
Το ερώτημα αυτό απαντιέται πολύ εύκολα, αλλά μόνο ως προς το πρώτο σκέλος του.
Εκλογές θέλουμε όλοι εμείς που πιστεύουμε, ότι πρέπει να σταματήσει ο κατήφορος, ότι ο τόπος πρέπει να δει προκοπή και άσπρη μέρα και να ξεκουμπιστούν άμεσα όλοι αυτοί που μας οδήγησαν συνειδητά, είτε ενεργά - είτε με την ανοχή τους ως εδώ.
Αυτοί δεν είναι άλλοι από αυτούς που έχουν συμφέρον από τη σημερινή κατάσταση, που χρόνια τώρα τη προετοίμαζαν και τη διαμόρφωσαν κατάλληλα στα μέτρα τους μαζί με το υπηρετικό – υπαλληλικό προσωπικό τους *****
Εμείς είμαστε τόσοι πολλοί, που δεν γνωριζόμαστε και αυτοί είναι τόσο λίγοι που  διαφεύγουν ανάμεσα μας, προς το παρόν.
Τι μας προσέφεραν ;
Μια κοινωνία  που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, που για το  στήσιμο της  οι ευθύνες δεν είναι ούτε καν μοιρασμένες, το ίδιο  και οι απολαβές από αυτή, δηλ.  τα πλούτη και προνόμια.
 Η συμμετοχή και η συναίνεση των πολλών ήταν το μέσο για να κερδίζουν οι λίγοι. Και αφού κέρδισαν, επειδή  ”ο παράδεισος” δεν μας χωράει όλους, στήθηκε η σημερινή “κόλαση”, για την οποία όπως φαίνεται είμαστε εμείς αποκλειστικά υπεύθυνοι, με τη μανία του ευδαιμονισμού και της τεμπελιάς μας.
Στη αρχή βέβαια μας είχαν πείσει, ότι φταίγαμε  εμείς οι Έλληνες για την κατάντια μας. Τώρα, που ολόκληρη η Ευρώπη βυθίζεται σταδιακά στο ίδιο τέλμα της ύφεσης και της κοινωνικής κατάθλιψης,  τι έχουν να μας πουν ;
ότι φταίνε οι λαοί ή μήπως φταίμε πάλι εμείς και για αυτούς ;
είχαμε τόση δύναμη και δεν το ξέραμε ;
πόσο μεγάλη “κόλαση” φτιάξαμε και χωράμε τόσο πολλοί ;
μπορούμε να βγούμε άραγε από αυτή και πως ;
Τι μας υπόσχονται λοιπόν τώρα ;
Ένα νέο «καθαρτήριο».
 Όμως το νέο αυτό “καθαρτήριο” στοιχίζει.
Σαν γνήσιοι συνεχιστές του “μεσαιωνικού πνεύματος”  - που δεν μας συγχώρεσαν ποτέ το ότι απαλλάχτηκαν από αυτό χάρις τη βοήθειά μας – θυμήθηκαν ξαφνικά εκείνο το μαγαζί που είχε στήσει κάποιος πάπας, όπου οι ψυχές περίμεναν να ακούσουν τον ήχο των αργυρίων, για να αναπηδήσουν και να πάνε στον παράδεισο.
Με άλλα λόγια, πρέπει και πάλι  να πληρώσουμε για να βγούμε από τη κρίση και μάλιστα «ουκ ολίγα».
Πόσα ; κανείς δεν ξέρει ακόμα, ούτε οι ίδιοι.
Όσα χρειάζεται. Κάθε μέρα και περισσότερα, γιατί “ο παράδεισος” δεν τέλειωσε ακόμη, στοιχίζει ακριβά και στήνεται με τη “συγχρηματοδότηση” από το δικό μας “καθαρτήριο”.
Και για να μην μπερδευόσαστε, το καθαρτήριο έχει όνομα : “Να μπορέσει η Ελλάδα να ξαναβγεί στις αγορές το .... ******
Δηλαδή τι μας λένε : να ξαναγυρίσουμε εκεί που ήμασταν, εκεί που οι ίδιοι μας είχαν οδηγήσει.
Ποτέ  μη σώσουμε !!!!
Υ.Γ. Σίγουρα θα υπάρξουν πολλοί που θα θεωρήσουν ότι το κείμενο είναι λίγο “χυδαίο” και ατεκμηρίωτο. Ας μην μπουν καν στον κόπο να το διαβάσουν, κι αν ξεκίνησαν ας το αφήσουν στη μέση. Θα υπάρξει συνέχεια για την ανάλυση του δεύτερου σκέλους του ερωτήματος : “Ποιοι θέλουν και ποιοι δεν θέλουν εκλογές ;” σε πιο “σικ” επίπεδο !!! 
(*) μέρος του σώματός του
(**) Πρόλαβε όμως να δώσει εντολή στη Βουλή εκ του μακρόθεν, να αποσυρθεί συγκεκριμένη τροπολογία, όπως είπε η Διαμαντοπούλου, που αφού καθάρισε στο Παιδείας, πήγε να καθαρίσει και στο Ανάπτυξης, λίγο πριν της εκλογές.
Αλήθεια τι θα προλάβει να κάνει άραγε, η “διεθνούς φήμης πολυτάλαντη” !!!!
(***) ο χρόνος
(****) έτσι λέγεται αυτός που περιγράφει το ή τα σενάρια, που έχουν εξυφανθεί σε κέντρα λήψης αποφάσεων (συνωμοσίας)
(*****) όπως λέμε για παράδειγμα “πολιτικό προσωπικό”
(******) του αγίου π....... (την παραμονή ή την επομένη, γιατί ανήμερα είναι αργία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: