Και δεν θα οργανωθούν εκτελεστικά αποσπάσματα; Και δεν θα στηθούν αγχόνες; Και δεν θα πέσουν κεφάλια θρασύτατε σύντροφε Χριστόφια; 

Είπαμε να κοιτάξουμε μπροστά και να προχωρήσουμε. Να επιβιώσουμε μέσα από τη λαίλαπα και την καταστροφή που προκάλεσε η πενταετία Χριστόφια. Να μαζέψουμε τα ράκη και να ξανακτίσουμε πάνω στα ερείπια που άφησε πίσω της η διακυβέρνηση του κομμουνιστή πρώην Προέδρου. Αναμέναμε, ως πολίτες και συντεταγμένη κοινωνία, που βυθίστηκε στην ανεργία, στην εξαθλίωση και στη μιζέρια, ότι οι τα άδικα και ανόσια πράξαντες, τουλάχιστον θα αναγνώριζαν και θα σέβονταν την αξία της σιωπής. Δεν θα προκαλούσαν το κοινό αίσθημα. Δεν θα έκαναν τους ανήξερους. Προπάντων, δεν θα αποτολμούσαν να κάνουν τους κριτές και τους τιμητές. Θα περιορίζονταν στην καταφρόνια και στην αισχύνη όπου τους κατέταξε ο δεινοπαθών και υποφέρων, εξαιτίας τους, λαός. Κι όμως! Από την επομένη των εκλογών και ειδικά μετά τα δύο Γιούρογκρουπ και τα κουρέματα έβγαλαν γλώσσα επτάπηχη. Προκλητική! Ασύδοτη! Μιλούν και επικρίνουν ως εάν να μην κυβερνούσαν για πέντε χρόνια αυτό τον τόπο. Κυρίως, επικρίνουν με αφόρητη αναίδεια ως εάν να μη φέρουν βαρύτατες και ασήκωτες ευθύνες για το κατάντημα της οικονομίας και των πολιτών.

Κάνουν τους Κινέζους! Συμπεριφέρονται ως άρτι αφιχθέντες εξ Άρεως! Και χρησμοδοτούν ως εάν να μη βαρύνονται για την καταστροφή και κατερείπωση του τόπου. Πρόκειται για γνήσια κομμουνιστική πρακτική, που εφαρμόστηκε επιτυχώς στα αλήστου μνήμης κομμουνιστικά καθεστώτα. Αλλ’ εδώ έχουμε δημοκρατία, όχι κομουνιστική τυραννία ούτε ερυθρά δικτατορία. Και...

στη δημοκρατία, οι πολίτες και, προπάντων, οι ηγέτες λογοδοτούν για τις πράξεις, τις αποφάσεις ή τις παραλείψεις τους. Ο Δ. Χριστόφιας κυβέρνησε τον τόπο κατά τρόπο ολέθριο και καταστροφικό. Όταν έπρεπε να αποφασίσει για την προστασία του, ενσυνείδητα ολιγώρησε επειδή μέτρησαν πρώτα οι κομμουνιστικές ιδεοληψίες του. Όταν έπρεπε να ενεργήσει για τη διάσωσή του, σκέφτηκε πρώτα «το κόμμαν τζαι τα μμάθκια σας». Κι όταν έπρεπε να στηρίξει το κράτος και τους πολίτες, τους άφησε έρμαιο στις αριστερές αντιλήψεις του περί οικονομίας. Μετά την ηγεσία του ΑΚΕΛ, που καθημερινά προκαλεί με τις επικρίσεις της, τώρα βγήκε στο προσκήνιο, επιτέλους, και ο απελθών Πρόεδρος. 

Τι είπε προχθές ο Δ. Χριστόφιας; Απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους είπε τα εξής πρωτοφανή: «Σήμερα δράττομαι της ευκαιρίας ενώπιόν σας να πω στον κόσμο ότι είμαι εδώ μάχιμος, όπως πάντα, και ότι θα συνεχίσω στο πλευρό του κόμματός μου να δίνω όλες μου τις δυνάμεις για τη δικαίωση αυτού του λαού, ο οποίος ξύπνησε ένα πρωί, ένεκα χειρισμών που έγιναν, και είναι φτωχός». Πώς να αντιδράσουν οι πολίτες σε αυτά τα προκλητικά και τα αφόρητα; Μάχιμος, ο Δ. Χριστόφιας; Ναι, αλλ’ όχι στο πλευρό των πολιτών, στο πλευρό του κόμματος. Όχι με τον λαό, που οδήγησε ως πρόβατον επί σφαγή στην Τρόικα και στο μνημόνιο, αλλά με το ΑΚΕΛ. Πρώτα το κόμμα, ύστερα η πλέμπα. Πρώτα το κόμμα! Και ο τόπος; Γαία πυρί μειχθήτω! Ο απελθών Πρόεδρος, ο δήθεν μάχιμος, έγινε θλιβερός δραπέτης των ασήκωτων ευθυνών του.

Για ποια δικαίωση του λαού τολμά να μιλά ο Δ. Χριστόφιας, που με την ολέθρια πολιτική του συνέβαλε ώστε ο λαός να οδηγηθεί στην ανεργία, στη φτώχια, στην εξαθλίωση, στην ταπείνωση, στη δραματική συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου του, στον εξευτελισμό και στον διασυρμό του; Πώς τολμά, ο απελθών Πρόεδρος, να ισχυρίζεται ότι, τάχα, ο λαός ξύπνησε ένα πρωί και διαπίστωσε ότι είναι φτωχός; Έτσι, τυχαία, φτωχύναμε; Έτσι, μοιραία, ανατινάχθηκε και διαλύθηκε ο τόπος; Έτσι, απρόοπτα, κατεδαφίστηκε η οικονομία; Έτσι, αναίτια, οπισθοδρομήσαμε 50 χρόνια; Προφανώς, ο Δ. Χριστόφιας δεν έχει ακόμα συνειδητοποιήσει τι διέπραξε σε βάρος του τόπου, του λαού και της οικονομίας του. Και εμφανώς δεν έχει αντιληφθεί σε ποια Τάρταρα έχει οδηγήσει την Κύπρο. Ή μάλλον κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται τη δυστυχία, την απόγνωση, την καταστροφή και τον όλεθρο που έσπειρε η διακυβέρνηση και η κομμουνιστική πολιτική του.

Ο Δ. Χριστόφιας είναι ένας από τους μεγάλους υπαίτιους για την κατερείπωση της οικονομίας και το κατάντημα ενός υπερήφανου λαού, που ποδοπατήθηκε, εξευτελίστηκε, ταπεινώθηκε, έμεινε άνεργος, έχασε περιουσίες και αποταμιεύσεις και, ναι, φτώχυνε. Δεν ξύπνησε, όμως, ο λαός μια μέρα και διαπίστωσε τη φτώχια του. Φτώχυνε εξαιτίας χειρισμών που έγιναν, λέγει ο Δ. Χριστόφιας. Όλοι ξέρουμε ποιοι χειρισμοί έγιναν ή ενσυνείδητα αποφεύχθηκε να γίνουν, και από ποιους, ακριβώς με σκοπό να φτωχύνει ο λαός, να καταρρεύσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, να ανατιναχθεί η ενεργειακή υποδομή και να διαλυθεί η οικονομία. Ηγέτες, κυβερνώντες και τραπεζικοί ηγήτορες όπως και παρακοιμώμενοι και διάφορα κυκλώματα κατέκλεψαν, καταλήστευσαν, διήρπασαν πλούτο και γονάτισαν τον τόπο και οδήγησαν τους πολίτες στη φτώχια και στη μιζέρια. Και δεν θα διεξαχθούν δίκες; Και δεν θα οργανωθούν εκτελεστικά αποσπάσματα; Και δεν θα στηθούν αγχόνες; Και δεν θα πέσουν κεφάλια;

πηγή