Η δυσμενής κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, που τον Οκτώβριο του 2009 μπήκε σε μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια – πάντα με την άδεια του ελληνικού λαού, που πίστεψε ότι λεφτά υπήρχαν – από την οποία παραμένει άγνωστο το πότε και το πώς θα εξέλθουμε (αφού δείχνει να έχουν ξοδευτεί οι δυνάμεις και οι αντοχές του λαού μας) είναι προφανές ότι οφείλεται και σε αυτούς που την καταγγέλλουν.
Μια άγονη αντιπολίτευση, περιοριζόμενη σε άλλοτε εμφυλιοπολεμικές και άλλοτε διαπιστωτικές ανακοινώσεις και σε έναν αδιέξοδο κοινοβουλευτικό ακτιβισμό, αποκλείει κάθε ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης και δεν επιτρέπει την εθνική ομοψυχία απέναντι τόσο στις ακρότητες, όσο και στους δανειστές.
Είναι αδύνατον να αναδιαρθρώσεις οτιδήποτε όταν οποιαδήποτε προσπάθεια προσκρούει στην αντίδραση αυτών που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε – ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως αν δεν αλλάξει, η χώρα όχι μόνο δεν θα μπορέσει ποτέ να βγει στις αγορές, αλλά ούτε και τα δανεικά του μνημονίου δεν θα μπορεί να λάβει.
Από την άλλη πλευρά, για το οικονομικό επιτελείο η δημοσιονομική προσαρμογή δείχνει να έχει γίνει αυτοσκοπός και η φαντασία έχει λείψει από την εξουσία.
Απαιτείται τώρα μια φυγή προς τα εμπρός – και αν η αντιπολίτευση δεν θέλει να το καταλάβει, εξυπηρετώντας τις δικές της μικροκομματικές επιδιώξεις, οφείλει να το πράξει η κυβέρνηση.
Αν τώρα δεν δοθεί όραμα στον χειμαζόμενο λαό, η ψυχική απομάκρυνσή του από τις αρχές της Δημοκρατίας και τις ευρωπαϊκές αξίες θα πάρει την μορφή χιονοστιβάδας.
Διαφορετικά, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται η αντιπολίτευση, καταλαμβάνοντας το κενό που δημιουργεί η έλλειψη οράματος, θα οδηγήσει μεγάλο τμήμα του λαού σ’ αυτούς που του παρουσιάζουν τα δικά τους ναζιστικά οράματα.
Δύο από τις τελευταίες ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν πως από την πλευρά του δεν υπάρχει καμιά ελπίδα:
Θα κάνει το παν να αρπάξει την εξουσία και μετά θα βάλει όλο τον λαό στα συσσίτια, με μια ξερή δήλωση: Τι θέλετε; Έτσι, όπως τα έκαναν οι προηγούμενοι, εμείς αυτό μπορούμε να προσφέρουμε.
Και τότε είναι που θα αρχίσει το πανηγύρι – θα ωχριούν Βενεζουέλα, Βραζιλία, Αίγυπτος και Τυνησία μαζί.
Ήλθε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας στην Ελλάδα και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μας ζαλίζει τόσον καιρό το κεφάλι με την περίφημη «Συμμαχία του Νότου», εξέδωσε ανακοίνωση που δεν περιλαμβάνει λέξη για τον «μεγάλο στόχο» (της Συμμαχίας του Νότου).
Και αντί να αναφερθεί στον Λέττα, αναφέρθηκε στην… Μέρκελ.
Ξέσπασαν πυρκαγιές, όπως δυστυχώς κάθε χρόνο, και ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για τον νόμο περί αυθαιρέτων, υποστηρίζοντας παράλληλα πως οι πυρκαγιές οφείλονται στο γεγονός ότι οι Δήμοι βρίσκονται υπό την επιτροπεία του Οικονομικού Παρατηρητηρίου των ΟΤΑ και γι’ αυτό «δεν είχαν την δυνατότητα να ασκήσουν δράσεις πρόληψης για την απομάκρυνση των ξερών χόρτων και κλαδιών και σκουπιδιών από τις παρυφές των δασών»!
Δηλαδή, τόσες δεκαετίες που ξεσπούσαν οι πυρκαγιές και κατέκαιγαν τη χώρα, υπήρχε το Παρατηρητήριο;
Όχι, βέβαια. Δεν υπήρχε. Αλλά και πάλι οι δήμοι δεν απομάκρυναν τα ξερά χόρτα, ούτε έκλειναν τις παράνομες χωματερές.
Μας λένε δηλαδή πως αρκεί να πετάξουμε έξω την τρόικα, την Μέρκελ και το Παρατηρητήριο και τελειώνουν όλα – και η λιτότητα και οι πυρκαγιές.
Οπότε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για πάσα νόσο…
Μια άγονη αντιπολίτευση, περιοριζόμενη σε άλλοτε εμφυλιοπολεμικές και άλλοτε διαπιστωτικές ανακοινώσεις και σε έναν αδιέξοδο κοινοβουλευτικό ακτιβισμό, αποκλείει κάθε ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης και δεν επιτρέπει την εθνική ομοψυχία απέναντι τόσο στις ακρότητες, όσο και στους δανειστές.
Είναι αδύνατον να αναδιαρθρώσεις οτιδήποτε όταν οποιαδήποτε προσπάθεια προσκρούει στην αντίδραση αυτών που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτε – ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως αν δεν αλλάξει, η χώρα όχι μόνο δεν θα μπορέσει ποτέ να βγει στις αγορές, αλλά ούτε και τα δανεικά του μνημονίου δεν θα μπορεί να λάβει.
Από την άλλη πλευρά, για το οικονομικό επιτελείο η δημοσιονομική προσαρμογή δείχνει να έχει γίνει αυτοσκοπός και η φαντασία έχει λείψει από την εξουσία.
Απαιτείται τώρα μια φυγή προς τα εμπρός – και αν η αντιπολίτευση δεν θέλει να το καταλάβει, εξυπηρετώντας τις δικές της μικροκομματικές επιδιώξεις, οφείλει να το πράξει η κυβέρνηση.
Αν τώρα δεν δοθεί όραμα στον χειμαζόμενο λαό, η ψυχική απομάκρυνσή του από τις αρχές της Δημοκρατίας και τις ευρωπαϊκές αξίες θα πάρει την μορφή χιονοστιβάδας.
Διαφορετικά, ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται η αντιπολίτευση, καταλαμβάνοντας το κενό που δημιουργεί η έλλειψη οράματος, θα οδηγήσει μεγάλο τμήμα του λαού σ’ αυτούς που του παρουσιάζουν τα δικά τους ναζιστικά οράματα.
Δύο από τις τελευταίες ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν πως από την πλευρά του δεν υπάρχει καμιά ελπίδα:
Θα κάνει το παν να αρπάξει την εξουσία και μετά θα βάλει όλο τον λαό στα συσσίτια, με μια ξερή δήλωση: Τι θέλετε; Έτσι, όπως τα έκαναν οι προηγούμενοι, εμείς αυτό μπορούμε να προσφέρουμε.
Και τότε είναι που θα αρχίσει το πανηγύρι – θα ωχριούν Βενεζουέλα, Βραζιλία, Αίγυπτος και Τυνησία μαζί.
Ήλθε ο πρωθυπουργός της Ιταλίας στην Ελλάδα και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μας ζαλίζει τόσον καιρό το κεφάλι με την περίφημη «Συμμαχία του Νότου», εξέδωσε ανακοίνωση που δεν περιλαμβάνει λέξη για τον «μεγάλο στόχο» (της Συμμαχίας του Νότου).
Και αντί να αναφερθεί στον Λέττα, αναφέρθηκε στην… Μέρκελ.
Ξέσπασαν πυρκαγιές, όπως δυστυχώς κάθε χρόνο, και ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για τον νόμο περί αυθαιρέτων, υποστηρίζοντας παράλληλα πως οι πυρκαγιές οφείλονται στο γεγονός ότι οι Δήμοι βρίσκονται υπό την επιτροπεία του Οικονομικού Παρατηρητηρίου των ΟΤΑ και γι’ αυτό «δεν είχαν την δυνατότητα να ασκήσουν δράσεις πρόληψης για την απομάκρυνση των ξερών χόρτων και κλαδιών και σκουπιδιών από τις παρυφές των δασών»!
Δηλαδή, τόσες δεκαετίες που ξεσπούσαν οι πυρκαγιές και κατέκαιγαν τη χώρα, υπήρχε το Παρατηρητήριο;
Όχι, βέβαια. Δεν υπήρχε. Αλλά και πάλι οι δήμοι δεν απομάκρυναν τα ξερά χόρτα, ούτε έκλειναν τις παράνομες χωματερές.
Μας λένε δηλαδή πως αρκεί να πετάξουμε έξω την τρόικα, την Μέρκελ και το Παρατηρητήριο και τελειώνουν όλα – και η λιτότητα και οι πυρκαγιές.
Οπότε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για πάσα νόσο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου