Το Εθνικό Συμβούλιο θα καταρτίσει αλλ’ ο λαός θα αποφασίσει τη λύση του Κυπριακού.

του  Σάββα Θεοδωρίδη

Επειδή παρασιωπάται, ας το ξεκαθαρίσουμε ξανά και έντονα προς κάθε κατεύθυνση, ειδικά προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: Μπορεί το Εθνικό Συμβούλιο -αν γίνει, επιτέλους, Συμβούλιο και αν σοβαρευτεί…- να ετοιμάσει ένα περίγραμμα λύσης του Κυπριακού. Την τελική απόφαση, όμως, αν θα εγκρίνει ή αν θα απορρίψει μια πιθανή κατάληξη σε λύση, θα την πάρει μόνον ο κυρίαρχος λαός σε δημοψήφισμα. Αυτό να μην το ξεχνά κανείς, ιδιαίτερα ο Ν. Αναστασιάδης, που με το υπουργικό συμβούλιο που σχημάτισε, και με τον προεδρικό περίγυρο που επέλεξε, φροντίζει να μας θυμίζει κάθε λεπτό πόσο αμετανόητος Αναν-ιστής είναι ακόμα. Τα γράφουμε αυτά επειδή χθες, απευθυνόμενος στους αποδήμους, ο Πρόεδρος είπε:
«Το Εθνικό Συμβούλιο θα έχει καθοριστικό ρόλο στον καταρτισμό ενός συνολικού περιγράμματος λύσης. Αποτελεί έντονη πεποίθησή μου ότι το Κυπριακό είναι υπόθεση όλων. Απαιτείται συλλογικότητα, στη βάση μιας διεκδικητικής στρατηγικής, που θα αποσκοπεί στην επίτευξη μιας ορθής λύσης του Κυπριακού. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μια νέα αποτυχία. Είναι γι’ αυτόν τον λόγο που επαναλαμβάνουμε όλο αυτό το διάστημα ότι, εκείνο που έχει σημασία, είναι να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, που να είναι κατάλληλα προετοιμασμένες ώστε να οδηγήσουν σε θετικό αποτέλεσμα».
Πού θα στηρίζεται η επιδιωκόμενη, από την ελληνική πλευρά, λύση; Ιδού τι είπε ο Πρόεδρος: «Η διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού συνεχίζεται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και αποσκοπεί στην εξεύρεση λύσης βασισμένης στις Συμφωνίες Κορυφής του 1977 και του 1979, στα περί Κύπρου ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στη συμφωνία της 8ης Ιουλίου και στις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου. Την ίδια στιγμή, η όποια νέα διαδικασία δεν θα πρέπει να παραγνωρίζει την ιδιότητά μας ως ευρωπαϊκό κράτος και σε αυτό το πλαίσιο απαιτείται ουσιαστική εμπλοκή -και το τονίζω- της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Με απλά λόγια, για να καταλαβαίνουν και οι δυστυχείς απόδημοι: Η λύση θα στηρίζεται σε ένα… μνήμα του Αγίου Νεοφύτου! Ο Πρόεδρος έπρεπε να εξηγήσει στους αποδήμους πώς θα επιδιώξει τη συλλογικότητα αφού, πρακτικά, υπάρχουν διαφορετικές γραμμές στο Κυπριακό; Ποιο είναι το περιεχόμενο μιας «ορθής λύσης»; Πώς εννοεί συνομιλίες «κατάλληλα προετοιμασμένες»; Πώς αντιλαμβάνεται τη «διεκδικητική στρατηγική»; Όλοι συμφωνούν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα αποτυχία. Ναι, αλλά, την Τουρκία, την ρώτησαν;
Είναι γνωστές, διαχρονικά, και αταλάντευτες οι τουρκικές θέσεις στο Κυπριακό. Εκ προοιμίου υποβάλλουν ότι, και νέα διαδικασία στο πρόβλημα θα οδηγηθεί σε αποτυχία. Τι να εννοήσουμε, λοιπόν; Ότι στον βωμό της μη αποτυχίας των συνομιλιών, η ελληνική πλευρά θα ήταν διατεθειμένη να αποδεχτεί μια κάποια λύση; Όχι, λένε όλα τα κόμματα. Τότε, ας εξηγήσουν στους εμβρόντητους αποδήμους πώς συνδυάζεται αυτό το πολιτικό μνήμα του Αγίου Νεοφύτου, όπου όλα συμφύρονται, κυρίως η ρατσιστική, τουρκοφρενής, αντιδημοκρατική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, με την ευρωπαϊκή ιδιότητα του κράτους, που πάμε να δημιουργήσουμε.
Αντί να παρατίθενται όλα αυτά τα ακαταλαβίστικα, πρωτοφανή, νεοφανή και κυρίως κενοφανή, γιατί δεν λέγεται στους αποδήμους μας πως η Κύπρος, ως ευρωπαϊκό κράτος, δεν αποδέχεται τίποτε λιγότερο από την εφαρμογή και στην περίπτωσή της του κοινοτικού κεκτημένου, του κοινοτικού και διεθνούς δικαίου, με σεβασμό θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αρχές στις οποίες και ο Ερντογάν ισχυρίζεται ότι αποβλέπει; Οι απόδημοι απαιτούν ξεκάθαρες θέσεις, όχι αυτόν τον λαβύρινθο αντι-θέσεων, που ούτε και οι διαπρύσιοι εκφραστές τους δεν αντιλαμβάνονται.