του Γιάννη Σπανού
Οι κοινωνίες που επιλέγουν να αναπτύσσονται στους ορίζοντες του πολιτισμού και να ανοίγουν τις προοπτικές της πνευματικής ακμής των επερχομένων γενεών, δημιουργώντας τη συνολική μοίρα των ανθρώπων στους κόσμους των εμπνεύσεων και των μεγάλων οραμάτων, καλλιεργούν το ανώτερο ήθος και τις δυνατότητες του πνευματικού πολιτισμού, θεμελιώνοντας εστίες νοητικής και συνειδησιακής εξέλιξης και ηθικής ανάπτυξης του ατόμου, που με την προσωπική του πρόοδο καθοδηγεί τον κόσμο του και τον ανεβάζει στα επίπεδα της ψυχικής βελτίωσης και των γνωσιολογικών επιτευγμάτων. Διδάσκουν την υπαρξιακή προέλευση του ανθρώπου, τα επιτεύγματα των προγόνων, την ιστορία και τα γράμματα, τον εθνικό πολιτισμό, την ηθική υπόσταση και γενικά την ατομική και την κοινωνική εξέλιξη στην αέναη διαδρομή του χρόνου. Και παράλληλα συντηρούν την παράδοση και προστατεύουν ανόθευτη την καθαρότητα του λόγου με την επίμονη παιδεία στην αγνότητα της γλώσσας που είναι αγωγός των αξιών και των αρετών που συγκροτούν την προσωπικότητα του ατόμου και της συνολικής συνείδησης του λαού.
Αυτές είναι οι προϋποθέσεις ηθικής, πολιτιστικής και εθνικής ύπαρξης του κόσμου που τον διατηρούν αλώβητο και αυθεντικό στις περιπέτειες, στις ευτυχίες και στις δυστυχίες των καιρών. Οι εξουσίες που σέβονται τη δύναμή τους και τιμούν την αποστολή τους, προβάλλουν την ανάγκη της προτεραιότητας της παιδείας σ’ αυτές τις θεμελιώδεις
υποχρεώσεις, που προαγάγουν τον άνθρωπο ως αξία που δεν κινδυνεύει στις αλλοτριωτικές επιδρομές των οποιωνδήποτε υπονομευτών της εθνικής οντότητας των λαών. Και οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι στις μέρες μας η υπονόμευση των αξιών και η υπόσκαψη των πολιτισμών έχει προσλάβει διάσταση αφανιστικής πολεμικής τακτικής, που εφαρμόζεται απροσχημάτιστα πια και χωρίς αιτιολογικές αβρότητες. Και συνιστά, δυστυχώς, μοιραία αλήθεια, το αηδές φαινόμενο της συνένοχης σύμπραξης εξουσιών στον επιχειρούμενο όλεθρο τόσο από αποκρυπτόμενες μυστικές δυνάμεις, όσο και από αδιάντροπες ισχυρές εξουσίες της εποχής. Τεκμήριο η λεγόμενη πολεμική παγκοσμιοποίηση με την ισοπέδωση των πολιτισμών της οικουμένης και η δημιουργία άβουλων ανθρώπων, ερμαίων των βουλήσεων της πλανηταρχικής δικτατορίας των οικονομικών δυναστειών ενός σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Ο δικός μας κόσμος, ο Ελληνικός, δεν είναι άμοιρος εξωτερικών επιδρομών και εσωτερικών συνεργειών. Η επιχείρηση εγκατακρήμνισης των ερεισμάτων των κοινωνικών αξιών και των πνευματικών και ηθικών αρετών του Έλληνα ανθρώπου και η απορίζωσή του από την ιστορία και την παράδοση, η υπαρξιακή του σύγχυση, η γλωσσική του αποπλάνηση, η ιδεολογική του απογύμνωση, είναι αδιαμφισβήτητα δεδομένα που αποδεικνύουν και την εξωτερική υπονόμευση και την εσωτερική συνέργεια στα άνομα σχέδια εναντίον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Με τη συνένοχη σύμπραξη εξουσιών και στην Αθήνα και στη Λευκωσία τέθηκε σε εφαρμογή η αλλοτρίωση της συνείδησης της νέας γενιάς. Με την ανοχή αν μη τη συνενοχή της εξουσίας επιχειρήθηκε η διαστρέβλωση της γλώσσας, ο γλωσσικός διχασμός, η νοθεία του λόγου, παράλληλα με τις αμφισβητήσεις της αναγκαιότητας των ηθικών αρχών των πατέρων της πίστης και των αρετών της φυλής. Και η απροκάλυπτη συνωμοσία εναντίον των παραδοσιακών ιδεολογιών και των πεποιθήσεων, δεν απαλλάσσει ευθυνών τους ηνιόχους των περί την παιδεία πραγμάτων. Ούτε οι υλακές περί «εθνικιστικών» φανατισμών αποτολμούνται χωρίς κάλυψη από κρατικά όργανα. Οι υπονομευτές της προαιώνιας συνείδησης του κόσμου μας δεν είναι μόνο οι ξένοι εισβολείς. Υπονομευτές είναι και οι μηδίζοντες τελετάρχες του αφελληνισμού του λαού μας, που αναρριχώνται με κάθε ευκαιρία στα αξιώματα των ισκαριωτικών σκευωριών, με διατεταγμένη επιδίωξη την ψυχική αποπλάνηση του ανθρώπου στο κράτος του σκοταδισμού.
Οι κοινωνίες που επιλέγουν να αναπτύσσονται στους ορίζοντες του πολιτισμού και να ανοίγουν τις προοπτικές της πνευματικής ακμής των επερχομένων γενεών, δημιουργώντας τη συνολική μοίρα των ανθρώπων στους κόσμους των εμπνεύσεων και των μεγάλων οραμάτων, καλλιεργούν το ανώτερο ήθος και τις δυνατότητες του πνευματικού πολιτισμού, θεμελιώνοντας εστίες νοητικής και συνειδησιακής εξέλιξης και ηθικής ανάπτυξης του ατόμου, που με την προσωπική του πρόοδο καθοδηγεί τον κόσμο του και τον ανεβάζει στα επίπεδα της ψυχικής βελτίωσης και των γνωσιολογικών επιτευγμάτων. Διδάσκουν την υπαρξιακή προέλευση του ανθρώπου, τα επιτεύγματα των προγόνων, την ιστορία και τα γράμματα, τον εθνικό πολιτισμό, την ηθική υπόσταση και γενικά την ατομική και την κοινωνική εξέλιξη στην αέναη διαδρομή του χρόνου. Και παράλληλα συντηρούν την παράδοση και προστατεύουν ανόθευτη την καθαρότητα του λόγου με την επίμονη παιδεία στην αγνότητα της γλώσσας που είναι αγωγός των αξιών και των αρετών που συγκροτούν την προσωπικότητα του ατόμου και της συνολικής συνείδησης του λαού.
Αυτές είναι οι προϋποθέσεις ηθικής, πολιτιστικής και εθνικής ύπαρξης του κόσμου που τον διατηρούν αλώβητο και αυθεντικό στις περιπέτειες, στις ευτυχίες και στις δυστυχίες των καιρών. Οι εξουσίες που σέβονται τη δύναμή τους και τιμούν την αποστολή τους, προβάλλουν την ανάγκη της προτεραιότητας της παιδείας σ’ αυτές τις θεμελιώδεις
υποχρεώσεις, που προαγάγουν τον άνθρωπο ως αξία που δεν κινδυνεύει στις αλλοτριωτικές επιδρομές των οποιωνδήποτε υπονομευτών της εθνικής οντότητας των λαών. Και οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι στις μέρες μας η υπονόμευση των αξιών και η υπόσκαψη των πολιτισμών έχει προσλάβει διάσταση αφανιστικής πολεμικής τακτικής, που εφαρμόζεται απροσχημάτιστα πια και χωρίς αιτιολογικές αβρότητες. Και συνιστά, δυστυχώς, μοιραία αλήθεια, το αηδές φαινόμενο της συνένοχης σύμπραξης εξουσιών στον επιχειρούμενο όλεθρο τόσο από αποκρυπτόμενες μυστικές δυνάμεις, όσο και από αδιάντροπες ισχυρές εξουσίες της εποχής. Τεκμήριο η λεγόμενη πολεμική παγκοσμιοποίηση με την ισοπέδωση των πολιτισμών της οικουμένης και η δημιουργία άβουλων ανθρώπων, ερμαίων των βουλήσεων της πλανηταρχικής δικτατορίας των οικονομικών δυναστειών ενός σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Ο δικός μας κόσμος, ο Ελληνικός, δεν είναι άμοιρος εξωτερικών επιδρομών και εσωτερικών συνεργειών. Η επιχείρηση εγκατακρήμνισης των ερεισμάτων των κοινωνικών αξιών και των πνευματικών και ηθικών αρετών του Έλληνα ανθρώπου και η απορίζωσή του από την ιστορία και την παράδοση, η υπαρξιακή του σύγχυση, η γλωσσική του αποπλάνηση, η ιδεολογική του απογύμνωση, είναι αδιαμφισβήτητα δεδομένα που αποδεικνύουν και την εξωτερική υπονόμευση και την εσωτερική συνέργεια στα άνομα σχέδια εναντίον του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Με τη συνένοχη σύμπραξη εξουσιών και στην Αθήνα και στη Λευκωσία τέθηκε σε εφαρμογή η αλλοτρίωση της συνείδησης της νέας γενιάς. Με την ανοχή αν μη τη συνενοχή της εξουσίας επιχειρήθηκε η διαστρέβλωση της γλώσσας, ο γλωσσικός διχασμός, η νοθεία του λόγου, παράλληλα με τις αμφισβητήσεις της αναγκαιότητας των ηθικών αρχών των πατέρων της πίστης και των αρετών της φυλής. Και η απροκάλυπτη συνωμοσία εναντίον των παραδοσιακών ιδεολογιών και των πεποιθήσεων, δεν απαλλάσσει ευθυνών τους ηνιόχους των περί την παιδεία πραγμάτων. Ούτε οι υλακές περί «εθνικιστικών» φανατισμών αποτολμούνται χωρίς κάλυψη από κρατικά όργανα. Οι υπονομευτές της προαιώνιας συνείδησης του κόσμου μας δεν είναι μόνο οι ξένοι εισβολείς. Υπονομευτές είναι και οι μηδίζοντες τελετάρχες του αφελληνισμού του λαού μας, που αναρριχώνται με κάθε ευκαιρία στα αξιώματα των ισκαριωτικών σκευωριών, με διατεταγμένη επιδίωξη την ψυχική αποπλάνηση του ανθρώπου στο κράτος του σκοταδισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου