Μετά την αποκάλυψη στην Γερμανία, θα αποκαλυφθούν άραγε οι εδώ πράκτορες των ΚΑ-ΓΚΕ-ΜΠΕ και ΣΤΑΖΙ;

Ρουτ Κάμπα αριστερή, πρώην
&  νυν  πράκτορας της ΣΤΑΖΙ

Η εικονιζόμενη Ρουτ Κάμπα,  μεγαλοστέλεχος της γερμανικής αριστεράς και δεξί χέρι του ηγέτη της Γκρεγκόρ Γκιζί (πολιτικού συμμάχου του Τσίπρα) ήταν επί δύο ολόκληρες δεκαετίες κατάσκοπος που δρούσε στην Ομοσπ. Γερμανία και στο Δυτ. Βερολίνο για λογαριασμό της Ανατολικής Γερμανίας ενώ και σήμερα εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα με τις δραστηριότητες πολλών εταιρειών, τα περιουσιακά στοιχεία των οποίων προέρχονται από το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα (SED) της Γερμανίας του Έριχ Χόνεκερ, το οποίο είχε χτίσει μία αυτοκρατορία επιχειρήσεων και είχε στην κατοχή του αμέτρητα ακίνητα και χρήματα.

Μετά από αυτή την αποκάλυψη, σε συνδυασμό με παλαιότερη δήλωση της Αλεξάνδρας Παπαρήγεβνας ότι «τα οικονομικά του ΚΚΕ στένεψαν μετά την πτώση της Σοβ. Ένωσης, μήπως θα πρέπει κι εμείς να αποφασίσουμε κάποτε να ξεσκεπάσουμε τους πράκτορες - καθάρματα που δρούσαν σε βάρος της χώρας μας είτε κατασκοπεύοντας, είτε διαχειριζόμενοι χρήματα και επιχειρήσεις που είχαν «στήσει» εδώ οι μυστικές υπηρεσίες χωρών της τέως Αν. Ευρώπης;

Μήπως πρέπει επιτέλους να μάθουμε ποιοι από τους μεγαλοεργολάδους, μεγαλοκαναλάρχες, μεγαλοεκδότες αλλά και απλούς εκδότες, μεγαλοεπιχειρηματίες, προέδρους μεγάλων και ιστορικών αθλητικών σωματείων δεν ήταν - είναι παρά πρόσωπα
βιτρίνες, υπάλληλοι δηλαδή ξένων μυστικών υπηρεσιών; 

Μήπως πρέπει να μάθουμε πόσοι από τους «σπουδαγμένους» (με υποτροφίες του ΚΚΕ και εξαρτωμένων από αυτό ιδρυμάτων) στο «Πανεπιστήμιο των προλεταρίων της Ανατολής», αλλιώς KUTVA, παριστάνουν ακόμη και σήμερα τους καθηγητές πανεπιστημίου  και έχουν μετατρέψει τα δικά μας πανεπιστήμια σε άντρα εκπαιδεύσεως αναρχικών και διακίνησης ναρκωτικών βοηθούντος και του «θεσμού» του πανεπιστημιακού ασύλου;
Όλοι εμείς εδώ στην Ελλάδα, υποψιαζόμαστε ποιοι είναι όλοι αυτοί που ξεφύτρωσαν από το πουθενά για να γίνουν, μέσα σε τριάντα δύο χρόνια ακριβώς, ρυθμιστές τόσο της πολιτικής όσο και της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας όπως επίσης, αντιλαμβανόμαστε ότι μετά την πτώση του «ανύπαρκτου υπαρκτού» αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι προσφέρουν πλέον τις υπηρεσίες τους στα νέα τους αφεντικά (ΗΠΑ, Γερμανία, ), πειθήνια όργανα αυτών που μέχρι πριν λίγα χρόνια θεωρούσαν θανάσιμους εχθρούς αλλά καλό θα ήταν οι ελληνικές κυβερνήσεις να τους «δώσουν» στον λαό αντί να τους εκβιάζουν για να παίζουν τα εις βάρος του λαού πολιτικά παιχνίδια τους.

Οδυσσεύς Πάτσης