Την αφορμή για το σημερινό σημείωμα μου την έδωσε η καταγγελία ψυχιάτρου του ψυχιατρικού νοσοκομείου στο Δαφνί κατά συναδέλφου του ψυχιάτρου στο ίδιο νοσοκομείο ότι είναι Χρυσαυγήτης.
Από παιδάκι, βλέποντας και τις πατριωτικές κινηματογραφικές παραγωγές της εποχής, πάντα αναρωτιόμουν για το ποιοι μπορεί να ήταν οι κουκουλοφόροι συνεργάτες των Γερμανών και καταδότες Ελλήνων αγωνιστών, δεν έχει σημασία σε ποια αντιστασιακή οργάνωση ανήκαν, στις πόλεις και στα χωριά ή στα βουνά. Σε ώριμη ηλικία, τώρα πια, παρακολουθώντας επί πολλά χρόνια από την μια την δράση των δολοφόνων της αριστερής 17 Ν (ως συνήθως η Ακριβοξεπουλημένη δημοσιογράφος πουλώντας πνεύμα θα αναρωτηθεί "και που το ξέρεις ότι είναι η 17Ν αριστερή;"), αλλά και τις νεώτερες εκδόσεις των κουκουλοφόρων αντεξουσιαστών που πότε ληστεύοντας τράπεζες όπως ο γιος του αριστερού Βούτση, πότε σπάζοντας περιουσίες, πότε τραυματίζοντας περαστικούς και πότε καίγοντας αθώα θύματα στην Μαρφίν, με τους καθημερινούς τραμπουκισμούς τους στο σχολείο, στο πεζοδρόμιο και στο εργοστάσιο και από την άλλη την δράση και την εν γένει συμπεριφορά των Χρυσαυγητών έχω να πω ότι τούτοι οι τελευταίοι όπως και να δρουν, ότι και να κάνουν, είναι ντόμπροι και έχουν το πρόσωπό τους ακάλυπτο και διαθέσιμο στην αναγνώριση από οποιαδήποτε αρχή. Θα μου πεις ότι αυτό δείχνει ένα κάποιο θράσος και υπερβολική αυτοπεποίθηση και δεν πρόκειται να διαφωνήσω αλλά ταυτόχρονα δείχνει ότι ετούτοι, έκαναν ότι έκαναν θεωρώντας ότι δρουν νόμιμα και σωστά, σε αντίθεση με τους κουκουλοφόρους της αριστεράς που, έχοντας επίγνωση ότι δρουν παράνομα, καλύπτουν το πρόσωπό τους για να μην αναγνωρισθούν και συλληφθούν αν και πολλές από τις συλλήψεις και προσαγωγές τους δεν είναι παρά είναι εικονικές και γίνονται απλά και μόνον με σκοπό να ανταλλαγούν πληροφορίες και σχέδιο δράσης.
Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία θα διαβάσουμε, στον Δημήτρη Βλαντά, ότι: « ...Μετά το 1936 το ΚΚΕ ξευτιλίστηκε με τους 80.000 δηλωσίες και ο μεγαλύτερος εξευτελισμός ήταν οι δηλώσεις αποκήρυξης του κομμουνισμού των ηγετικών στελεχών Νεφελούδη, Σκλάβενα, Μιχελίδη, Μιχαηλίδη ο δε Μιχάλης Τυρίμος πέρασε στην υπηρεσία της ασφάλειας και πρωταγωνίστησε στην δίωξη κομμουνιστών. Ο Μανιαδάκης κατάφερε μέσω του Μιχαηλίδη να δημιουργήσει την λεγόμενη "Προσωρινή διοίκηση του ΚΚΕ". Αυτοί και άλλοι πέρασαν στην υπηρεσία των Γερμανών».
Φαντασθείτε λοιπόν ότι, αφού πέρασαν στην υπηρεσία ασφάλειας του Μεταξά που δεν ήταν δα και κανένας αδίστακτος δικτάτορας τύπου Θεόδωρου Πάγκαλου (παππού), Στάλιν, Μάο ή Πινοσέτ, πόσοι από αυτούς θα πέρασαν στην υπηρεσία των Γερμανών κάτω από την πίεση των SS και της Γκεστάπο, ποιος ο ρόλος τους και γιατί τους ήταν χρήσιμες οι κουκούλες.
Οι μελετητές και οι λογοτέχνες του σοβιετικού στρατοπέδου έχουν δώσει άπειρα κείμενα που με καίριο τρόπο αποκάλυπταν τη λειτουργία της ρουφιανιάς στη πολιτική ζωή των χωρών του ανατολικού μπλοκ. Ο Σολζενίτσιν στα βιβλία του ήταν πολύ αποκαλυπτικός. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η πρωτόφαντη μέσα δύο χρόνια άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η συντονισμένη δίωξη κατά της Χρυσής Αυγής έδωσε θάρρος και ανέσυρε στην επιφάνεια εκείνο το επαρχιώτικο στρώμα των δήθεν διανοουμένων αλλά και κάθε είδους επαγγελματιών (γιατροί πχ) που εκστασιαζόταν με τα αστυνομικά μέτρα των σταλινικών καθεστώτων, που χαιρόταν με την καταπίεση των λαών του σοβιετικού μπλοκ που θεωρούσε την ρουφιανιά ως υπέρτατη πολιτική πράξη ( αυτό το θέμα ο Δημήτρης Νατσιός το αναπτύσσει εκτενέστερα ΕΔΩ). Γι’ αυτό και θα δούμε πολλά και απαράδεκτα στην σημερινή Ελλάδα την στιγμή μάλιστα που και οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν αναγάγει με την σειρά τους σε τρόπο ζωής των Ελλήνων και υπέρτατο δημοκρατικό καθήκον κάθε πραγματικού δημοκρατικού πολίτη (ούτε στην Κίνα επί Μάο) την ρουφιανιά και σύντομα οι Έλληνες πολίτες θα νιώσουν στο πετσί τους σταλινικές εκφάνσεις, νοοτροπίες, πρακτικές και μέτρα που δεν ταιριάζουν στον σημερινό ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Θα κλείσω το σημερινό σημείωμα με την διαβεβαίωση ότι οι καλλίτεροι συνεργάτες μου σαν διευθυντού των γραφείου πληροφοριών (μονάδων, συγκροτημάτων και σχηματισμών μια ολόκληρη ζωή) ήταν μόνιμα οι αριστεροί στρατιώτες αλλά και πολίτες (που τηρούσαν πάντα τους συνωμοτικούς κανόνες επαφής) και για να διασταυρώσετε το γεγονός, δεν έχετε παρά να ρωτήστε γνωστούς σας, αν έχετε, που σπούδασαν στις χώρες του ανύπαρκτου «υπαρκτού» με υποτροφίες του ΚΚΕ και ιδρυμάτων που ήλεγχε το ΚΚΕ, να σας πουν τι ρουφιανιά έπεφτε μεταξύ τους στις μυστικές υπηρεσίες των χωρών που τους φιλοξενούσαν.
Από παιδάκι, βλέποντας και τις πατριωτικές κινηματογραφικές παραγωγές της εποχής, πάντα αναρωτιόμουν για το ποιοι μπορεί να ήταν οι κουκουλοφόροι συνεργάτες των Γερμανών και καταδότες Ελλήνων αγωνιστών, δεν έχει σημασία σε ποια αντιστασιακή οργάνωση ανήκαν, στις πόλεις και στα χωριά ή στα βουνά. Σε ώριμη ηλικία, τώρα πια, παρακολουθώντας επί πολλά χρόνια από την μια την δράση των δολοφόνων της αριστερής 17 Ν (ως συνήθως η Ακριβοξεπουλημένη δημοσιογράφος πουλώντας πνεύμα θα αναρωτηθεί "και που το ξέρεις ότι είναι η 17Ν αριστερή;"), αλλά και τις νεώτερες εκδόσεις των κουκουλοφόρων αντεξουσιαστών που πότε ληστεύοντας τράπεζες όπως ο γιος του αριστερού Βούτση, πότε σπάζοντας περιουσίες, πότε τραυματίζοντας περαστικούς και πότε καίγοντας αθώα θύματα στην Μαρφίν, με τους καθημερινούς τραμπουκισμούς τους στο σχολείο, στο πεζοδρόμιο και στο εργοστάσιο και από την άλλη την δράση και την εν γένει συμπεριφορά των Χρυσαυγητών έχω να πω ότι τούτοι οι τελευταίοι όπως και να δρουν, ότι και να κάνουν, είναι ντόμπροι και έχουν το πρόσωπό τους ακάλυπτο και διαθέσιμο στην αναγνώριση από οποιαδήποτε αρχή. Θα μου πεις ότι αυτό δείχνει ένα κάποιο θράσος και υπερβολική αυτοπεποίθηση και δεν πρόκειται να διαφωνήσω αλλά ταυτόχρονα δείχνει ότι ετούτοι, έκαναν ότι έκαναν θεωρώντας ότι δρουν νόμιμα και σωστά, σε αντίθεση με τους κουκουλοφόρους της αριστεράς που, έχοντας επίγνωση ότι δρουν παράνομα, καλύπτουν το πρόσωπό τους για να μην αναγνωρισθούν και συλληφθούν αν και πολλές από τις συλλήψεις και προσαγωγές τους δεν είναι παρά είναι εικονικές και γίνονται απλά και μόνον με σκοπό να ανταλλαγούν πληροφορίες και σχέδιο δράσης.
Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία θα διαβάσουμε, στον Δημήτρη Βλαντά, ότι: « ...Μετά το 1936 το ΚΚΕ ξευτιλίστηκε με τους 80.000 δηλωσίες και ο μεγαλύτερος εξευτελισμός ήταν οι δηλώσεις αποκήρυξης του κομμουνισμού των ηγετικών στελεχών Νεφελούδη, Σκλάβενα, Μιχελίδη, Μιχαηλίδη ο δε Μιχάλης Τυρίμος πέρασε στην υπηρεσία της ασφάλειας και πρωταγωνίστησε στην δίωξη κομμουνιστών. Ο Μανιαδάκης κατάφερε μέσω του Μιχαηλίδη να δημιουργήσει την λεγόμενη "Προσωρινή διοίκηση του ΚΚΕ". Αυτοί και άλλοι πέρασαν στην υπηρεσία των Γερμανών».
Φαντασθείτε λοιπόν ότι, αφού πέρασαν στην υπηρεσία ασφάλειας του Μεταξά που δεν ήταν δα και κανένας αδίστακτος δικτάτορας τύπου Θεόδωρου Πάγκαλου (παππού), Στάλιν, Μάο ή Πινοσέτ, πόσοι από αυτούς θα πέρασαν στην υπηρεσία των Γερμανών κάτω από την πίεση των SS και της Γκεστάπο, ποιος ο ρόλος τους και γιατί τους ήταν χρήσιμες οι κουκούλες.
Οι μελετητές και οι λογοτέχνες του σοβιετικού στρατοπέδου έχουν δώσει άπειρα κείμενα που με καίριο τρόπο αποκάλυπταν τη λειτουργία της ρουφιανιάς στη πολιτική ζωή των χωρών του ανατολικού μπλοκ. Ο Σολζενίτσιν στα βιβλία του ήταν πολύ αποκαλυπτικός. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η πρωτόφαντη μέσα δύο χρόνια άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η συντονισμένη δίωξη κατά της Χρυσής Αυγής έδωσε θάρρος και ανέσυρε στην επιφάνεια εκείνο το επαρχιώτικο στρώμα των δήθεν διανοουμένων αλλά και κάθε είδους επαγγελματιών (γιατροί πχ) που εκστασιαζόταν με τα αστυνομικά μέτρα των σταλινικών καθεστώτων, που χαιρόταν με την καταπίεση των λαών του σοβιετικού μπλοκ που θεωρούσε την ρουφιανιά ως υπέρτατη πολιτική πράξη ( αυτό το θέμα ο Δημήτρης Νατσιός το αναπτύσσει εκτενέστερα ΕΔΩ). Γι’ αυτό και θα δούμε πολλά και απαράδεκτα στην σημερινή Ελλάδα την στιγμή μάλιστα που και οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν αναγάγει με την σειρά τους σε τρόπο ζωής των Ελλήνων και υπέρτατο δημοκρατικό καθήκον κάθε πραγματικού δημοκρατικού πολίτη (ούτε στην Κίνα επί Μάο) την ρουφιανιά και σύντομα οι Έλληνες πολίτες θα νιώσουν στο πετσί τους σταλινικές εκφάνσεις, νοοτροπίες, πρακτικές και μέτρα που δεν ταιριάζουν στον σημερινό ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Θα κλείσω το σημερινό σημείωμα με την διαβεβαίωση ότι οι καλλίτεροι συνεργάτες μου σαν διευθυντού των γραφείου πληροφοριών (μονάδων, συγκροτημάτων και σχηματισμών μια ολόκληρη ζωή) ήταν μόνιμα οι αριστεροί στρατιώτες αλλά και πολίτες (που τηρούσαν πάντα τους συνωμοτικούς κανόνες επαφής) και για να διασταυρώσετε το γεγονός, δεν έχετε παρά να ρωτήστε γνωστούς σας, αν έχετε, που σπούδασαν στις χώρες του ανύπαρκτου «υπαρκτού» με υποτροφίες του ΚΚΕ και ιδρυμάτων που ήλεγχε το ΚΚΕ, να σας πουν τι ρουφιανιά έπεφτε μεταξύ τους στις μυστικές υπηρεσίες των χωρών που τους φιλοξενούσαν.
Εγώ πάντως έχω και μάλιστα συγγενείς
Οδυσσεύς Πάτσης,
ΥΓ. Θα έχει και συνέχεια
Οδυσσεύς Πάτσης,
ΥΓ. Θα έχει και συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου