Γράφει ο « Μακεδών»
Πολύωρη τηλεφωνική συνομιλία είχαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Ομπάμα, με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ κ. Νετανιάχου(φωτογραφία). Ο πρώτος προσπαθούσε να ηρεμήσει τον καθόλα οργισμένο Ισραηλινό πρωθυπουργό, ο οποίος θεωρεί πως η συμφωνία που έγινε μεταξύ της διεθνούς κοινότητας και του Ιράν, είναι επώδυνη για το Ισραήλ, το οποίο πιστεύει πως άνοιξε ο δρόμος για την απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου από το Ιράν.
Ο κ. Ομπάμα διαβεβαίωνε τον κ. Νετανιάχου, ότι οι ΗΠΑ δεν θα επιτρέψουν ποτέ στο Ιράν να γίνει πυρηνική δύναμη, χωρίς όμως να τον πείσει. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έσπευσε να δηλώσει πως: «Οι συνέπειες της συμφωνίας απειλούν πολλές χώρες, μεταξύ αυτών και το Ισραήλ. Επαναλάβαμε ό,τι έχουμε πει και στο παρελθόν, ότι το Ισραήλ δεν δεσμεύεται από τη συμφωνία», τόνισε.
Και τι προτίθεται να πράξει το Ισραήλ, το οποίο δεν δεσμεύεται από την συμφωνία; Το είπε χωρίς περιστροφές ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών κ. Άβιγκντορ Λίμπερμαν, ο οποίος αφού επανέλαβε και αυτός ότι το Ισραήλ δεν δεσμεύεται από την συμφωνία, τόνισε ότι
«διατηρεί το δικαίωμά του για αυτοάμυνα».
Και επειδή φυσικά, αυτοάμυνα δεν μπορεί να υπάρξει εάν ο εχθρός αποκτήσει πυρηνική ισχύ, τότε εκείνο που εννοεί είναι πως θα υπάρξει προληπτική επίθεση. Το έπραξε άλλωστε ο Μπεγκίν κατά την δεκαετία του ’80, όταν βομβάρδισε στόχους πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Ιράκ. (Μόνον που οι Γάλλοι, που είχαν προμηθεύσει τον Σαντάμ με τα αναγκαία υλικά, αλλού είχαν τις εγκαταστάσεις).
Το θέμα είναι βέβαια, πως από όσα είναι γνωστά, χωρίς την βοήθεια των ΗΠΑ, το Ισραήλ δεν μπορεί μόνο του να αντεπεξέλθει σε μια τέτοια εκστρατεία. Όταν όμως, θεωρεί πως βρίσκεται στο στόχαστρο του αντιπάλου, και πως κάποια στιγμή αυτός θα πατήσει την σκανδάλη, τότε δεν έχει και άλλη επιλογή. Ρωσικές πηγές δεν αποκλείουν αυτό το ενδεχόμενο, παρακολουθώντας τις κινήσεις των Ισραηλινών.
Ακόμη και αν η πολεμική του ισχύς θεωρηθεί πως είναι επαρκής για τέτοιο εγχείρημα, πρέπει να ξεπεράσει ένα μεγάλο εμπόδιο, που δεν είναι άλλο από την έγκριση Ιορδανίας και Ιράκ, ή της Συρίας, ή της Τουρκίας ή της Σαουδικής Αραβίας, να επιτραπεί στα ισραηλινά αεροπλάνα ή πυραύλους να περάσουν από τον εναέριο χώρο τους.
Να σημειωθεί, πως το πρόβλημα αυτό εν μέρει είχε επιχειρήσει να το λύσει, μέσω της Γεωργίας, όταν ο εκεί Ισραηλίτης υπουργός Άμυνας είχε επιτρέψει -εν αγνοία του αφελούς Σαακασβίλι- την δημιουργία βάσης, ώστε να κτυπηθεί το Ιράν από πλευρά που δεν ανέμενε. Η βάση αυτή κτυπήθηκε και καταστράφηκε από την Ρωσία, τον Αύγουστο του 2008, όταν ο «ημέτερος» κ. Άλεξ Ρόντος είχε σταλεί εκεί ως σύμβουλος, και είχε πείσει την γεωργιανή κυβέρνηση να επιχειρήσει πολεμική σύγκρουση με την Ρωσία, προκειμένου να αντιληφθούν οι ΗΠΑ την δυναμική αντίδρασης του κ. Πούτιν.
Με δεδομένο πως οι προαναφερόμενες χώρες, δεν θα επιτρέψουν διέλευση της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ από τον εναέριο χώρο τους, τότε επαφίεται στο Ισραήλ
να λύσει το πρόβλημα. Και φαίνεται πως το λύνει, με δεδομένο πως οι «φιλίες» και οι «εχθρότητες» δεν έχουν ποτέ μόνιμη διάρκεια.
Οι βρετανικοί Sunday Times, έγραψαν ότι το Ισραήλ με την στήριξη τηςΣαουδικής Αραβίας έχει ετοιμάσει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης που περιλαμβάνει και χτύπημα στο Ιράν. (Οι Σαουδάραβες θα παράσχουν μη επανδρωμένα αεροπλάνα, ελικόπτερα διάσωσης και ιπτάμενα τάνκερ για καύσιμα). Τα ίδια αναφέρονται και στο αμερικανικό kleinonline.wnd.com, ότι Ισραηλινοί επιθεωρούν αεροδρόμια στην Σαουδική Αραβία.
Μπορεί δηλαδή, οι δύο εχθροί -πραγματικοί ή κατ’ επίφαση- Ισραήλ και Σαουδική Αραβία να συμμαχήσουν κατά του Ιράν. Το θεωρώ απολύτως πιθανό. Και τότε είναι ερωτηματικό τι θα πράξουν οι ΗΠΑ. Θα αποτρέψουν μια τέτοια επίθεση, αφού ελέγχουν το εναέριο χώρο της περιοχής ή θα υποχρεωθούν να ανεχθούν βοηθώντας -ανεπισήμως- τους δύο συμμάχους τους.
Τι είναι αυτό, που θα καθιστούσε την Σαουδική Αραβία υποστηρικτή μιας ισραηλινής επίθεσης κατά του Ιράν; Το ενδεχόμενο ανάδυσης του Ιράν σε μεγάλη, περιφερειακή δύναμη, περιορίζοντας τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας. Οι Σουνίτες Σαουδάραβες, βρίσκονται στο στόχαστρο των Ιρανών, και λόγω της καταπίεσης της σιιτικής μειονότητας, θύμα έντονων διακρίσεων, που ανέρχεται στο 15% του πληθυσμού της Σ. Αραβίας.
Όταν επί Μπους εξεγέρθηκαν οι σιίτες στο γειτονικό Μπαχρέιν, κατεστάλησαν από τα σαουδαραβικά στρατεύματα, ο δε βασιλιάς Αμπντάλα, είχε ζητήσει από τον Αμερικανό πρόεδρο «να κόψει το κεφάλι του φιδιού», δηλαδή το καθεστώς της Τεχεράνης. Καλού-κακού, ας ετοιμασθεί η Ελλάδα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με την τιμή του πετρελαίου να εκτινάσσεται στα ύψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου