Μήπως δεν ξέρουν τι να κάνουν;

Του Γιώργου Κράλογλου

Η συγκυβέρνηση θα είχε αποφύγει τη γκάφα του φόρου ακινήτων αν είχε συμμαζέψει την ασυδοσία του κράτους. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μοίραζε ήδη υπουργεία αν συμμάζευε την άχρηστη πολυφωνία. Οι ΑΝΕΛ θα ήταν κόμμα αν συμμάζευαν τα ακαταλαβίστικα τους. Και οι Χρυσαυγίτες ίσως προβλημάτιζαν αν συμμάζευαν τους φουσκωτούς. Μήπως δεν ξέρουν τι να κάνουν;
Είναι να τρελαίνεται άνθρωπος όταν αντιλαμβάνεται πως ακόμη και ένας λογιστής, χωρίς πτυχίο, αλλά με πολυετή υπηρεσία θα έλεγε πέντε πράγματα πρακτικά, στην κυβέρνηση για το πώς να μαζέψουν τα λεφτά από τις σπατάλες τους χωρίς να βάζουν φόρους.
Αντίθετα όμως προτιμούν γκάφες ολκής όπως του φόρου ακινήτων που θα απέφευγαν αν (έστω και με το πρόσχημα της Τρόικας) διέλυαν άχρηστους Οργανισμούς με κλείσιμο και όχι με μπαλώματα και κομπογιαννίτικες συγχωνεύσεις.
Όμως και την γκάφα έφαγαν και θα διαλύσουν τους Οργανισμούς γιατί «έπεσε ξύλο» από τους δανειστές.
Γιατί τώρα θυμήθηκαν ότι έχουν ανοικτό το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας. Θυμήθηκαν ακόμη τον Οργανισμό Αποξήρανσης της Κωπαϊδας την Γραμματεία Ισότητας και άλλα κατασκευάσματα της φαυλοκρατίας της μεταπολίτευσης που κατασπάραξαν δάνεια, ευρωπαϊκούς πόρους και τους φορολογούμενους.
Τώρα (λένε από χθες) θα τους κλείσουν με την μία όπως και την ΕΡΤ.
Αλλά ενώ βγάζουν σκελετούς από την ντουλάπα του κράτους έχουν ετοιμάσει και την
πολιτική τους ταφόπλακα με τα νέα χαράτσια, με την ανεργία και με την δήμευση των ακινήτων.
Και ενώ σε κυβέρνηση και Νέα Δημοκρατία είναι ορατή πλέον η αμηχανία μπροστά στον μονόδρομο της συντριβής, στον ΣΥΡΙΖΑ (που τίποτε δεν αποκλείει την ανάδειξή τους σε πρώτο κόμμα) κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τις στροφές... του κ. Αλέξη Τσίπρα και ανεβαίνουν στα κάγκελα της ΕΡΤ για να βγάλουν από μέσα τους τον επαναστάτη, ως τελευταία ευκαιρία, μιας και κατευθύνονται στην κυβέρνηση οπότε πάπαλα... τα επαναστατικά.
Στο ΠΑΣΟΚ χωρίς να κρατάνε έστω και απαραίτητα προσχήματα μπροστά στα μάτια του δικού τους κόσμου «φοράνε τα σωσίβια» για να πηδήξουν από το ναυάγιο.
Στους ΑΝΕΛ με ασυγκράτητη την αγωνία μήπως και δεν παντρολογηθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ η μία βλακεία διαδέχεται την άλλη.
Στην ΔΗΜΑΡ παραμένει ο «στοχασμός» του ρυθμιστή των πραγμάτων και άλλα όνειρα χειμερινής νύχτας...
Το ΚΚΕ είναι στον κόσμο του... και οι Χρυσαυγίτες δείχνουν πως αδυνατούν να αντιληφθούν ότι παρήχθησαν, ως πολιτικό προϊόν, μόνο από τα «μηχανήματα παραγωγής γκάφας και βλακείας» όλων των υπολοίπων και ιδίως της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
«Φωτογραφίζω» την παραπάνω εικόνα - Βαβέλ (που νομίζω ότι όλοι εισπράττουμε τον τελευταίο καιρό) επειδή με προβλημάτισαν και συγκεκριμένα σχόλια (στα δύο τελευταία σημείωμα της στήλης) αξιόλογων σχολιαστών που, μεταξύ άλλων, επιβεβαιώνουν και την ύπαρξη προβληματισμού κάθε σκεπτόμενου πως το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουμε μάλλον δεν ξέρει τι κάνει.
Για να μην πω πως δεν ξέρουν τι τους γίνεται αν συμπεριλάβω και την θρασύτητα των καλοπληρωμένων βουλευτών που θέλουν και περισσότερα...
Αναρωτιέμαι λοιπόν αν είναι υπερβολικός ο προβληματισμός περί της ανικανότητας των πολιτικών όταν σε παλαβώνουν (όλοι τους) και ιδίως η κυβέρνηση που καταφεύγει σε τόσο τραβηγμένες και ακραίες επιλογές για την σωτηρία (υποτίθεται) της οικονομίας που και ένας λογιστής φορολογικών δηλώσεων έχει την πείρα να καταλάβει ότι έτσι το μαγαζί δεν μπορεί να πάει μπροστά;
Μιλάνε (πολύ σωστά) για μέτρα σωτηρίας της πρώτης κατοικίας αλλά ταυτόχρονα καταστρέφουν και τον ιδιοκτήτη της πρώτης κατοικίας με φόρους και χαράτσια!!!
Παζαρεύουν από το 2009 την Τρόικα για να κρατήσουν άχρηστους Οργανισμούς που μπορούν να κλείσουν με μια υπογραφή υπουργού και φορτώνουν στις πλάτες του λαού τις τρύπες που τους δείχνουν οι δανειστές με την γελοία δικαιολογία ότι οι δανειστές δεν υπέκυψαν στις πιέσεις μας...
Και από την συγκυβέρνηση στον ΣΥΡΙΖΑ όπου ο κάποιος λαός που περιμένει να τον σώσει τι βλέπει;
Ότι οι λεγόμενοι σοβαροί του ένα ή δύο χρόνια πριν επιτύχουν να αναλάβουν την εξουσία υπόσχονται πράγματα όχι μόνο που δεν γίνονται αλλά που ξέρουν από τώρα ότι δεν πρόκειται να τα κάνουν.
Βλέπεις ακόμη τα κόμματα που οριακά διεκδικούν την είσοδό τους στην Βουλή (αλλά θα παίξουν ρόλο λόγω έλλειψης αυτοδυναμίας) να επιδίδονται σε περιττές γελοιότητες ενώ είναι ορατή η πολιτική μεταβολή όχι γιατί το αξίζει η αντιπολίτευση αλλά γιατί η λαϊκή αγανάκτηση θα οδηγήσει ακόμη και σε αριστερή κυβέρνηση αφού ο κάθε ψηφοφόρος δεν έχει πια να χάσει τίποτε.
Είναι αλήθεια τόσο απλά τα πράγματα και τόσο παιδαριώδες το πολιτικό σκηνικό της χώρας; Πρόκειται, με άλλα λόγια, για τόσο μεγάλη ανικανότητα ώστε οι πάντες, από την κυβέρνηση μέχρι την αντιπολίτευση, να κάνουν γκάφες και ανοησίες μόνο και μόνο επειδή δεν είναι ικανοί να κάνουν κάτι άλλο; Υπάρχει απάντηση;