25/11/2010
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι είναι εθνική ανάγκη να υπάρξει η στοιχειώδης συνεννόηση με την σημερινή κυβέρνηση και να προσφερθεί οποιουδήποτε είδους βοήθεια με ρεαλιστικές προτάσεις και με σκοπό την έξοδο από την κρίση.
Η πρόταση είναι καλοπροαίρετη και προέρχεται από έναν έντιμο άνθρωπο (δεν λέω πολιτικό, διότι θα ακύρωνα κάθε θετική αναφορά στο πρόσωπό του), τον βουλευτή Γιώργο Κοντογιάννη.
Εκεί που φτάσαμε, όμως, εθνική ανάγκη είναι να μάθει επιτέλους ο λαός την αλήθεια. Να μάθει δηλαδή ο λαός για ποιον λόγο η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε όλα αυτά για τα οποία ψηφίστηκε και γιατί η χώρα οδηγήθηκε στη σημερινή κατάσταση. Γιατί, ενώ γνώριζαν πως η κατάσταση την οποία παρέλαβε το 2004, δεν δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να παράγει η χώρα πλούτο και να έχει έσοδα, με σκοπό να ξεπεραστεί το πρόβλημα με το θηριώδες χρέος και τη δουλεία των τόκων.
Δεν ήξεραν; Δεν μπορούσαν; Κάθισαν αναπαυτικά στις υπουργικές πολυθρόνες τους, τις οποίες μετέτρεψαν σε ένα είδος μουσικών καρεκλών;
Εθνική ανάγκη είναι να πει το ΠΑΣΟΚ στον λαό τι έκανε και αυτό τις τελευταίες δύο δεκαετίες ώστε να διογκωθεί το κράτος και να καταβαραθρωθεί η οικονομία της χώρας, με όχημα μια πελατειακή πολιτική που σκοπό είχε μόνο να διατηρείται με κάθε κόστος στην εξουσία.
Εθνική ανάγκη είναι να μας πει το ΠΑΣΟΚ τι έκανε – για την ακρίβεια τι δεν έκανε - μετά τον Οκτώβριο του 2009, ώστε να αποφύγουμε την καταστροφή.
Εθνική ανάγκη είναι να μας πει τώρα η κυβέρνηση ποιο είναι το ταμειακό της πρόγραμμα, διότι πλέον – και με την βούλα της τρόικας – γνωρίζουμε ότι χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει θα πρέπει μέχρι το 2020 να εξοικονομούνται τουλάχιστον δέκα δις τον χρόνο, τα οποία όλοι γνωρίζουμε από πού θα βρεθούν.
Όχι, δεν είναι εθνική ανάγκη να υπάρξει καμιά συνεννόηση με μια κυβέρνηση που κάνει τους σχεδιασμούς της χωρίς να ρωτά κανέναν.
Όχι, δεν είναι εθνική ανάγκη να συνεννοηθεί μεταξύ του το υπάρχον πολιτικό σύστημα, να συνεννοηθούν μεταξύ τους αυτοί που απαρτίζουν το υπάρχον πολιτικό προσωπικό και εμείς από κάτω να χειροκροτούμε αυτούς που μας οδήγησαν στον όλεθρο, αν και διαχειρίστηκαν πακτωλούς εθνικών και κοινοτικών χρημάτων.
Κάτι τέτοιο, απλώς θα διατηρούσε στις καρέκλες τους όλους αυτούς που αν και ο λαός τους έδωσε γενναιόδωρα την δυνατότητα, συνέχισαν να οδηγούν το άρμα της καταστροφής και τώρα υποστηρίζουν πως έχουν λύσεις για να βγούμε από αυτήν.
Επιμένω πως εθνική ανάγκη είναι να κάνουν σήμερα όλοι πολιτικό χαρακίρι, παραδεχόμενοι την ενοχή τους, να δηλώσουν ότι απέτυχαν. Συνεννόηση για έξοδο από την κρίση μεταξύ αυτών που την δημιούργησαν δεν υπάρχει.
Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με αποτυχημένους δεν υπάρχει. Μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν απλώς κυβέρνηση σωτηρίας των αποτυχημένων.
Αν μπορούσε να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αυτή θα έπρεπε να προβλέπει την συμμετοχή ανθρώπων που πραγματικά γνωρίζουν τι να κάνουν και όχι πολιτευομένων που εκλέγονται με βάση τα ρουσφέτια και στελεχών που ανελίσσονται με βάση τις εσωκομματικές ισορροπίες και την επετηρίδα των κομμάτων τους.
Η πρόταση είναι καλοπροαίρετη και προέρχεται από έναν έντιμο άνθρωπο (δεν λέω πολιτικό, διότι θα ακύρωνα κάθε θετική αναφορά στο πρόσωπό του), τον βουλευτή Γιώργο Κοντογιάννη.
Εκεί που φτάσαμε, όμως, εθνική ανάγκη είναι να μάθει επιτέλους ο λαός την αλήθεια. Να μάθει δηλαδή ο λαός για ποιον λόγο η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε όλα αυτά για τα οποία ψηφίστηκε και γιατί η χώρα οδηγήθηκε στη σημερινή κατάσταση. Γιατί, ενώ γνώριζαν πως η κατάσταση την οποία παρέλαβε το 2004, δεν δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να παράγει η χώρα πλούτο και να έχει έσοδα, με σκοπό να ξεπεραστεί το πρόβλημα με το θηριώδες χρέος και τη δουλεία των τόκων.
Δεν ήξεραν; Δεν μπορούσαν; Κάθισαν αναπαυτικά στις υπουργικές πολυθρόνες τους, τις οποίες μετέτρεψαν σε ένα είδος μουσικών καρεκλών;
Εθνική ανάγκη είναι να πει το ΠΑΣΟΚ στον λαό τι έκανε και αυτό τις τελευταίες δύο δεκαετίες ώστε να διογκωθεί το κράτος και να καταβαραθρωθεί η οικονομία της χώρας, με όχημα μια πελατειακή πολιτική που σκοπό είχε μόνο να διατηρείται με κάθε κόστος στην εξουσία.
Εθνική ανάγκη είναι να μας πει το ΠΑΣΟΚ τι έκανε – για την ακρίβεια τι δεν έκανε - μετά τον Οκτώβριο του 2009, ώστε να αποφύγουμε την καταστροφή.
Εθνική ανάγκη είναι να μας πει τώρα η κυβέρνηση ποιο είναι το ταμειακό της πρόγραμμα, διότι πλέον – και με την βούλα της τρόικας – γνωρίζουμε ότι χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει θα πρέπει μέχρι το 2020 να εξοικονομούνται τουλάχιστον δέκα δις τον χρόνο, τα οποία όλοι γνωρίζουμε από πού θα βρεθούν.
Όχι, δεν είναι εθνική ανάγκη να υπάρξει καμιά συνεννόηση με μια κυβέρνηση που κάνει τους σχεδιασμούς της χωρίς να ρωτά κανέναν.
Όχι, δεν είναι εθνική ανάγκη να συνεννοηθεί μεταξύ του το υπάρχον πολιτικό σύστημα, να συνεννοηθούν μεταξύ τους αυτοί που απαρτίζουν το υπάρχον πολιτικό προσωπικό και εμείς από κάτω να χειροκροτούμε αυτούς που μας οδήγησαν στον όλεθρο, αν και διαχειρίστηκαν πακτωλούς εθνικών και κοινοτικών χρημάτων.
Κάτι τέτοιο, απλώς θα διατηρούσε στις καρέκλες τους όλους αυτούς που αν και ο λαός τους έδωσε γενναιόδωρα την δυνατότητα, συνέχισαν να οδηγούν το άρμα της καταστροφής και τώρα υποστηρίζουν πως έχουν λύσεις για να βγούμε από αυτήν.
Επιμένω πως εθνική ανάγκη είναι να κάνουν σήμερα όλοι πολιτικό χαρακίρι, παραδεχόμενοι την ενοχή τους, να δηλώσουν ότι απέτυχαν. Συνεννόηση για έξοδο από την κρίση μεταξύ αυτών που την δημιούργησαν δεν υπάρχει.
Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με αποτυχημένους δεν υπάρχει. Μια τέτοια κυβέρνηση θα ήταν απλώς κυβέρνηση σωτηρίας των αποτυχημένων.
Αν μπορούσε να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αυτή θα έπρεπε να προβλέπει την συμμετοχή ανθρώπων που πραγματικά γνωρίζουν τι να κάνουν και όχι πολιτευομένων που εκλέγονται με βάση τα ρουσφέτια και στελεχών που ανελίσσονται με βάση τις εσωκομματικές ισορροπίες και την επετηρίδα των κομμάτων τους.
elzoni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου