Αντιστάσεις
Η φωτογραφία στο προσκέφαλο και οι «πραξικοπηματίες»
09/10/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη στην sigmalive
Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ΑΚΕΛ είναι ότι δεν ακούει τους μυκτηρισμούς και τις οιμωγές των πολιτών
Η ΕΙΚΟΝΑ ενός κόμματος δεν κτίζεται με επιτηδευμένες
ωραιοποιήσεις και αυτοϊκανοποιήσεις. Οικοδομείται με πράξεις
Η φωτογραφία στο προσκέφαλο και οι «πραξικοπηματίες»
09/10/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη στην sigmalive
Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ΑΚΕΛ είναι ότι δεν ακούει τους μυκτηρισμούς και τις οιμωγές των πολιτών
Η ΕΙΚΟΝΑ ενός κόμματος δεν κτίζεται με επιτηδευμένες
ωραιοποιήσεις και αυτοϊκανοποιήσεις. Οικοδομείται με πράξεις
που πείθουν και ενέργειες που ανταποκρίνονται στην ποιότητα και
στη σοβαρότητα εκείνου που διεκδικεί την αποδοχή και την καταξίωση.
Την περ. Πέμπτη, στο Τρίτο του ΡΙΚ, ο ΓΓ του ΑΚΕΛ απαντούσε στο
αίτημα των άλλων κομμάτων, όπως ο Πρόεδρος Χριστόφιας υποβάλει
την παραίτησή του. Το αίτημα των κομμάτων όπως και του 75% των
πολιτών εδράζεται, πρώτον, στην πρωτοφανή ενέργεια του Προέδρου να απορρίψει και να ασεβήσει προς το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής Πολυβίου, που εκείνος διόρισε για να καταλογίσει ευθύνες μετά την τραγωδία στο Μαρί. Δεύτερον, στην προφανή καταρράκωση θεσμών εκ μέρους του Προέδρου. Τρίτον, στην άρνησή του να αναλάβει τις «άμεσες, συγκεκριμένες, αδιαμφισβήτητες και σοβαρότατες προσωπικές και θεσμικές» ευθύνες που του καταλόγισε. Τέταρτον, στη μη συνειδητοποίηση από τον Πρόεδρο ότι είναι, πια, μειοψηφία και, άρα, είτε παραιτείται είτε καταφεύγει στην ανανέωση της λαϊκής εντολής, για να αντιμετωπιστούν τα κρίσιμα προβλήματα του τόπου.
Αυτό το αίτημα των κομμάτων -πλην του ΑΚΕΛ- και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού στηρίζεται και στο αναντίλεκτο γεγονός ότι ο Πρόεδρος απώλεσε τη λαϊκή αποδοχή, νομιμοποίηση και εμπιστοσύνη. Μειοψηφεί! Οι πολίτες δεν τον εμπιστεύονται και τον θεωρούν πολιτικά ανεπαρκή, ανάξιο και επικίνδυνο για το χειρισμό των κρίσιμων ζητημάτων του τόπου: Κυπριακό, οικονομία, ενεργειακό, κυπριακή προεδρία, τουρκικές απειλές. Σε απάντηση όλων αυτών και των ενεργειών των κομμάτων, που ζητούν την παραίτηση του Προέδρου, το ΑΚΕΛ εξετράπη σε πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς και στιγματισμούς. Διά του ΓΓ του κόμματος, κυρίως, και άλλων αξιωματούχων του, μιλά για σχεδιασθέν και μεθοδευόμενο «πολιτικό πραξικόπημα», που οδηγεί σε διχασμό, ενώ δεν δίστασε να κατηγορήσει τα κόμματα και τα ΜΜΕ για «πολιτικό κανιβαλισμό». Την ίδια ώρα, όμως, ζητά από όλους να επιδείξουν σύνεση, συναίνεση και υπευθυνότητα, αλλ’ υπό τον Πρόεδρο Χριστόφια. Διακηρύττει ότι ο Πρόεδρος εξελέγη για μια πενταετία και θα την εξαντλήσει.
Το ΑΚΕΛ δεν έπρεπε να μιλά περί «πολιτικού πραξικοπήματος», επειδή ήταν το πρώτον διδάξαν, με τον ΔΗΣΥ, το «πολιτικό πραξικόπημα», όταν το 1985 απαίτησαν την παραίτηση του μ. Σπ. Κυπριανού. Με ψήφισμα που ενέκριναν, διά της πλειοψηφίας τους, στη Βουλή, απαίτησαν από τον Κυπριανού να αποδεχθεί λύση του Κυπριακού που εκείνος αρνείτο. Ο Κυπριανού προσέφυγε στο Ανώτατο και δικαιώθηκε, επειδή το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Πρόεδρος ασκεί την πολιτική στην Κυπριακή Δημοκρατία. Σήμερα, όμως, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Ο Πρόεδρος έχει στα χέρια του μιαν απίστευτη τραγωδία, που αφορά την ανθρωποκτονία 13 συνανθρώπων μας, την κατεδάφιση της ενεργειακής υποδομής του τόπου και την κατερείπωση της οικονομίας. Ο πρόεδρος της Ερευνητικής Επιτροπής, Π. Πολυβίου, του καταλόγισε βαρύτατες και σοβαρότατες προσωπικές και θεσμικές ευθύνες, τις οποίες όχι σήμερα, αλλά από τις 11 Ιουλίου 2011 όφειλε εύτολμα να αναλάβει.
Τα περί «πολιτικού πραξικοπήματος» οδηγούν τον τόπο σε νέα πολιτική και θεσμική αλλά και κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς, την πολιτική και τους πολιτικούς. Ο Πρόεδρος είναι εξ ορισμού ο θεματοφύλακας της πολιτικής ενότητας και ομοψυχίας των πολιτικών δυνάμεων και ειδικά του λαού. Αυτός οφείλει να είναι το παράδειγμα προς μίμηση. Ο Δ. Χριστόφιας, που κόμπαζε ότι μόνος αυτός συγκαλεί το Εθνικό Συμβούλιο και μόνος αυτός το σέβεται, σε αντιδιαστολή προς τους προκατόχους του, το αγνοεί εδώ και πάνω από εφτά μήνες! Ανατίναξε την ενότητα και κατερείπωσε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο θεσμό του Προέδρου.
Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, στην ίδια εκπομπή του ΡΙΚ, ισχυρίστηκε με ασυγκράτητη αλαζονεία και μέθη ότι το κόμμα, για 85 χρόνια, μόνο καλά πρόσφερε στον κυπριακό λαό. Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ΑΚΕΛ είναι ότι δεν ακούει, δεν αντιλαμβάνεται, δεν συνειδητοποιεί και δεν βλέπει τους βηματισμούς των καιρών και των αλλαγών. Δεν ακούει τους μυκτηρισμούς και τις οιμωγές των πολιτών. Πριν από λίγες ημέρες, η τραγική μητέρα των διδύμων ναυτών, Μίλτου και Χρίστου, κυρία Πόπη Χριστοφόρου, άνοιξε το δωμάτιο των αδικοχαμένων παιδιών της. Στο προσκέφαλο του κρεβατιού τους ήταν κολλημένη μια φωτογραφία του Δ. Χριστόφια με την επιγραφή: «Πολιτική με ανθρωπιά».
Εκείνη η φωτογραφία στο προσκέφαλο των παιδιών είναι η πιο συγκλονιστική, η πιο σπαραχτική κραυγή καταγγελίας κατά του Προέδρου. Και μόνον εκείνη η φωτογραφία έπρεπε να συγκλονίσει και να συνταράξει τον Δ. Χριστόφια, και να τον οδηγήσει σε παραίτηση, αν πραγματικά η πολιτική του διαπνέεται από ανθρωπιά. Αλλ’ όχι, παραμένει εκεί, ασυγκίνητος, αδιάφορος, απαθής. Δεν αποκλείεται και η τραγική μάνα, κυρία Πόπη Χριστοφόφου, να κατηγορηθεί ότι και αυτή συνεργεί στην αηδή οπτασία Χριστόφια-ΑΚΕΛ περί «πολιτικού πραξικοπήματος». Αυτή είναι η «δημοκρατία» Χριστόφια-ΑΚΕΛ.
Αυτό το αίτημα των κομμάτων -πλην του ΑΚΕΛ- και της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού στηρίζεται και στο αναντίλεκτο γεγονός ότι ο Πρόεδρος απώλεσε τη λαϊκή αποδοχή, νομιμοποίηση και εμπιστοσύνη. Μειοψηφεί! Οι πολίτες δεν τον εμπιστεύονται και τον θεωρούν πολιτικά ανεπαρκή, ανάξιο και επικίνδυνο για το χειρισμό των κρίσιμων ζητημάτων του τόπου: Κυπριακό, οικονομία, ενεργειακό, κυπριακή προεδρία, τουρκικές απειλές. Σε απάντηση όλων αυτών και των ενεργειών των κομμάτων, που ζητούν την παραίτηση του Προέδρου, το ΑΚΕΛ εξετράπη σε πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς και στιγματισμούς. Διά του ΓΓ του κόμματος, κυρίως, και άλλων αξιωματούχων του, μιλά για σχεδιασθέν και μεθοδευόμενο «πολιτικό πραξικόπημα», που οδηγεί σε διχασμό, ενώ δεν δίστασε να κατηγορήσει τα κόμματα και τα ΜΜΕ για «πολιτικό κανιβαλισμό». Την ίδια ώρα, όμως, ζητά από όλους να επιδείξουν σύνεση, συναίνεση και υπευθυνότητα, αλλ’ υπό τον Πρόεδρο Χριστόφια. Διακηρύττει ότι ο Πρόεδρος εξελέγη για μια πενταετία και θα την εξαντλήσει.
Το ΑΚΕΛ δεν έπρεπε να μιλά περί «πολιτικού πραξικοπήματος», επειδή ήταν το πρώτον διδάξαν, με τον ΔΗΣΥ, το «πολιτικό πραξικόπημα», όταν το 1985 απαίτησαν την παραίτηση του μ. Σπ. Κυπριανού. Με ψήφισμα που ενέκριναν, διά της πλειοψηφίας τους, στη Βουλή, απαίτησαν από τον Κυπριανού να αποδεχθεί λύση του Κυπριακού που εκείνος αρνείτο. Ο Κυπριανού προσέφυγε στο Ανώτατο και δικαιώθηκε, επειδή το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Πρόεδρος ασκεί την πολιτική στην Κυπριακή Δημοκρατία. Σήμερα, όμως, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Ο Πρόεδρος έχει στα χέρια του μιαν απίστευτη τραγωδία, που αφορά την ανθρωποκτονία 13 συνανθρώπων μας, την κατεδάφιση της ενεργειακής υποδομής του τόπου και την κατερείπωση της οικονομίας. Ο πρόεδρος της Ερευνητικής Επιτροπής, Π. Πολυβίου, του καταλόγισε βαρύτατες και σοβαρότατες προσωπικές και θεσμικές ευθύνες, τις οποίες όχι σήμερα, αλλά από τις 11 Ιουλίου 2011 όφειλε εύτολμα να αναλάβει.
Τα περί «πολιτικού πραξικοπήματος» οδηγούν τον τόπο σε νέα πολιτική και θεσμική αλλά και κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς, την πολιτική και τους πολιτικούς. Ο Πρόεδρος είναι εξ ορισμού ο θεματοφύλακας της πολιτικής ενότητας και ομοψυχίας των πολιτικών δυνάμεων και ειδικά του λαού. Αυτός οφείλει να είναι το παράδειγμα προς μίμηση. Ο Δ. Χριστόφιας, που κόμπαζε ότι μόνος αυτός συγκαλεί το Εθνικό Συμβούλιο και μόνος αυτός το σέβεται, σε αντιδιαστολή προς τους προκατόχους του, το αγνοεί εδώ και πάνω από εφτά μήνες! Ανατίναξε την ενότητα και κατερείπωσε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο θεσμό του Προέδρου.
Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, στην ίδια εκπομπή του ΡΙΚ, ισχυρίστηκε με ασυγκράτητη αλαζονεία και μέθη ότι το κόμμα, για 85 χρόνια, μόνο καλά πρόσφερε στον κυπριακό λαό. Μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ΑΚΕΛ είναι ότι δεν ακούει, δεν αντιλαμβάνεται, δεν συνειδητοποιεί και δεν βλέπει τους βηματισμούς των καιρών και των αλλαγών. Δεν ακούει τους μυκτηρισμούς και τις οιμωγές των πολιτών. Πριν από λίγες ημέρες, η τραγική μητέρα των διδύμων ναυτών, Μίλτου και Χρίστου, κυρία Πόπη Χριστοφόρου, άνοιξε το δωμάτιο των αδικοχαμένων παιδιών της. Στο προσκέφαλο του κρεβατιού τους ήταν κολλημένη μια φωτογραφία του Δ. Χριστόφια με την επιγραφή: «Πολιτική με ανθρωπιά».
Εκείνη η φωτογραφία στο προσκέφαλο των παιδιών είναι η πιο συγκλονιστική, η πιο σπαραχτική κραυγή καταγγελίας κατά του Προέδρου. Και μόνον εκείνη η φωτογραφία έπρεπε να συγκλονίσει και να συνταράξει τον Δ. Χριστόφια, και να τον οδηγήσει σε παραίτηση, αν πραγματικά η πολιτική του διαπνέεται από ανθρωπιά. Αλλ’ όχι, παραμένει εκεί, ασυγκίνητος, αδιάφορος, απαθής. Δεν αποκλείεται και η τραγική μάνα, κυρία Πόπη Χριστοφόφου, να κατηγορηθεί ότι και αυτή συνεργεί στην αηδή οπτασία Χριστόφια-ΑΚΕΛ περί «πολιτικού πραξικοπήματος». Αυτή είναι η «δημοκρατία» Χριστόφια-ΑΚΕΛ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου