Ας θυμηθούμε το ιστορικό μιας χρεοκοπημένης, «ευέλικτης» και «αριστοτεχνικής» πολιτικής. 23η Μαΐου 2008: Έναρξη απευθείας συνομιλιών χωρίς καμία προεργασία. «Γενναίες προσφορές» προς τους Τούρκους. Επίσκεψη Μπαν Κι Μουν στην Κύπρο (και στο «προεδρικό» του Ταλάτ). Ακολούθησαν Νέα Υόρκη…Γενεύη… Greentree I…Greentree II…Πολυμερής διάσκεψη....Δημοψήφισμα, για να προσυπογράψουμε για τι;
Για να προσυπογράψουμε
-Για τον Τούρκο κυβερνήτη στη γη των πατέρων μας.
-Για τη σταθμισμένη εξουδετέρωση της πληθυσμιακής πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων έναντι...
των Τουρκοκυπρίων.
-Για τη παραμονή των εξ Ανατολίας κουβαλητών.
-Για την αναβάθμιση του έποικου σφετεριστή σε «χρήστη» με δικαιώματα.
-Για την αναβάθμιση όλων των πολιτών της Τουρκίας σε Ευρωπαΐους πολίτες μέσω Κύπρου, ακόμα και πριν από την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και αν πούμε το πολυπόθητο -για τους κάθε λογής επιτήδειους ουδέτερους μεσολαβητές- ΝΑΙ, τότε θα έχουμε συμπροεδρία Χριστόφια - Έρογλου στο Συμβούλιο της Ευρώπης από την 1η Ιουλίου…
Και βέβαια τον Φεβρουάριο του 2013, αντί για Προεδρικές Εκλογές, θα έχουμε κοινοτικές εκλογές για τους δύο κοινοτάρχες, που θα εκτελούν εναλλάξ χρέη κυβερνήτη…
Και όλα αυτά υπό την καθοδήγηση του μέγα μάγιστρου Αλεξάντερ Ντάουνερ!
Πρόεδρε Χριστόφια, παρέλαβες κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο… Τι θα παραδώσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου