Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος
Από την αρχή της κρίσης που πλήττει τον τόπο παρατηρεί κανείς την εκδήλωση πληθώρας πρωτοβουλιών πολιτικού περιεχομένου από ομάδες, που αγωνίζονται σε ένα πολωμένο κλίμα, στην οργάνωση εναλλακτικών προτάσεων στο αδιέξοδο που το πολιτικό κατεστημένο με τα πλοκάμια του έχει οδηγήσει την κοινωνία. Σχεδόν όλες αυτές οι ομάδες διέπονται από φιλοπατρία και ανησυχία για το μέλλον των παιδιών μας αλλά οι περισσότερες βασίζονται μόνον σε ευγενείς προθέσεις οι περισσότερες στερούμενες πείρας στην πολιτική αρένα και στέρεες επαφές με την Ελληνική πραγματικότητα. Οι περισσότερες ατονούν, λίγες επιμένουν αλλά και αυτές προτείνουν στρατηγικές που απαιτούν όλα να προγραμματιστούν και να αναπτυχτούν γύρω από έναν ηγέτη σωτήρα. Αν κανείς παρατηρήσει από κοντά τις διαβουλεύσεις τους, θεωρούν αυτό το στοιχείο απαραίτητο. Και βεβαίως όπως έχει διδάξει η ιστορία μια τέτοια διαδικασία είναι πολύ σημαντική. Το πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια προσπάθεια στη σημερινή Ελλάδα με τις οθωμανικές δομές, με όλες τις καλές προθέσεις, έστω και αν πετύχει να επιφέρει τις απαραίτητες αλλαγές, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μας ξαναφέρει στην σημερινή κατάσταση σε μερικά χρόνια. Και γι`αυτό όσο και κρίσιμη και εάν είναι η επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση με τις απρόβλεπτες...
συνέπειες της η ουσιώδης πρόκληση παραμένει.
συνέπειες της η ουσιώδης πρόκληση παραμένει.
Εκτός αν μια άλλη προσπάθεια, πολύ ποιο δύσκολή αναπτυχθεί παράλληλα, Μια κινητοποίηση και ανάμιξη των πολιτών στον δημόσιο βίο για αλλαγές από κάτω προς τα πάνω. Μια κίνηση μακριά από μεγαλόστομες εξαγγελίες και κρατικούς σχεδιασμούς. Προσπάθεια από το κάθε άτομο χωρίς εξαιρέσεις αλλά κυρίως αυτών που αισθάνονται νέοι, να συνεισφέρει το μικρό του πετραδάκι στην ανοικοδόμηση της πατρίδας μας. Και αυτό χωρίς καμία κρατική παρέμβαση υπό οιανδήποτε μορφή μια και η προσπάθεια θα αφορά αποκλειστικά στον έλεγχο των κρατικών υπηρεσιών για την επίτευξη των συμφωνημένων στόχων. Και οπωσδήποτε πλήρως αποκεκομμένη από κόμματα και συνδικάτα. Προσπάθεια υπεράνθρωπη για τον πολίτη που παλεύει κάθε μέρα για τα προς το ζην πλέον, αλλά εφαρμόσιμη για τον κάθε ένα γιατί βρίσκεται μέσα στις δυνατότητες του αν περιορίσει λίγο τον χρόνο που περνάει στην πολυθρόνα του μπροστά το καταραμένο κονσερβοκούτι. Προσπάθεια να μετάσχει στα κοινά.
Ας κάνουμε τα πράγματα ποιο καθαρά, με μερικά απλά παραδείγματα μόνον, που θα δείξουν ότι ο κάθε ένας μπορεί να βρει εύκολα τον δικό του χώρο να δραστηριοποιηθεί.
Στο δήμο του καθενός οι δραστηριότητες δεν είναι θεωρητικές αλλά πραγματικές. Υπάρχουν υπηρεσίες που μαζεύουν τα σκουπίδια, που φροντίζουν τους άστεγους, που συντηρούν τους δρόμους και άλλες. Υπάρχει και η εφορία που αναφέρεται στο υπουργείο της, υπάρχει και η αστυνομική διεύθυνση. Όλες αυτές οι υπηρεσίες είναι μπροστά του, έχουν σχέδια επιχειρήσεων και κανόνες λειτουργίας. Και είναι οι κρατικές μονάδες που ο ίδιος ο πολίτης βλέπει να λειτουργούν και όχι οι μεγαλόστομες διακηρύξεις. Μπορεί να αναγνωρίσει τα πρόσωπα, έχει γνώμη για την αποτελεσματικότητα τους. Μπορεί να ελέγξει και να απαιτήσει εφαρμογή των συμφωνηθέντων κανόνων. Αλλά και στα ανώτερα επίπεδα οι υπηρεσίες είναι συγκεκριμένες και απαραίτητος έλεγχος μπορεί να εστιαστεί επάνω τους στις βάσεις των στοιχείων της πραγματικής αποτελεσματικότητας τους. Ευτυχώς σε μια τέτοια πραγματικότητα ο πολίτης έχει σαν σύμμαχο τα σύγχρονα μέσα επικοινωνιών για να ανακοινώνει τι συμβαίνει και να απαιτήσει αποτελέσματα.
Δεδομένης της καταρράκωσης του πολιτικού κατεστημένου που θα έπρεπε να ασκεί τον έλεγχο το ζητούμενο επομένως είναι πως ο πολίτης θα τον αναλάβει με τρόπο αποτελεσματικό. Και εδώ η συνεισφορά των ολίγων πραγματικά πατριωτών του πνευματικού κόσμου για καθοδήγηση και ενθάρρυνση θα αποδεχτεί κρίσιμη. Η πείρα από άλλες χώρες είναι ότι τον ρόλο αυτό για έλεγχο τον αναλαμβάνουν ομάδες πολιτών, οι ονομαζόμενες στα Αγγλικά Non-Governmental Organizations (NGOs) που μεταφράζονται σαν ΜΚΥΟ ενώ η γλώσσα μας έχει πολύ καλύτερο όρο για τέτοιες ομάδες πολιτών, Εκκλησίες. Βασική προϋπόθεση για τέτοιες ομάδες είναι η μη εξάρτηση τους από τον κρατικό και τους κομματικούς μηχανισμούς. Η ύπαρξή τους στηρίζεται στην απόφαση των απλών πολιτών να συμμετάσχουν στην λειτουργία τους. Η αποτελεσματικότητα τους είναι από τους βασικούς δείκτες ανάπτυξης των προηγμένων κοινωνιών.
Η λειτουργία ενός τέτοιου δικτύου Εκκλησιών, ξεκινώντας από την βάση της κοινωνίας έχει αποφασιστικές εξελικτικές πολιτικές συνέπειες καθώς η επικοινωνία μεταξύ τους ομαδοποιεί βαθμιαία περαιτέρω αυτές τις ομάδες σε μεγαλύτερους σχηματισμούς οι όποιοι εντείνουν την πολιτική τους χρεία και τελικώς δημιουργούν ένα καινούργιο πολίτικο σύστημα στο όποιο οι αναφερθέντες ποιο πάνω πετυχημένες ομάδες εθνικής πολίτικης θα συμμετάσχουν και οι μελλοντικές πολιτικές ηγεσίες θα αναδυθούν. Δίνει ακόμη την ευκαιρία στους λίγους πολιτικούς που διατηρούν ηθικό και εθνικό υπόβαθρο χωρίς να είναι βυθισμένοι στον βούρκο της διαφθοράς να κάνουν ένα δημόσιο mea culpa για την στάση ανοχής που επέδειξαν και έτσι να κριθεί από την κοινωνία εάν έχουν ακόμη πολιτικό μέλλον. Και είναι ο μόνος τρόπος για την κοινωνία μας να απαλλαγεί από τις Οθωμανικές δομές της.
Μια τέτοια προσέγγιση στο πρόβλημα της χώρας, ανεξάρτητα από την έκβαση των εξελίξεων στο χρηματοοικονομικού τομέα, έχει τις εξής δομικές συνέπειες.
Δημιουργεί το αποτελεσματικό αντίπαλο δέος που θέτει το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο με τα πλοκάμια του έξω από την κρατική διαχείριση καταδικάζοντας τις πολιτικές του
Ζητά ευθύνες από τα συγκεκριμένα πρόσωπα που βάσει αποδείξεων έχουν καθοιονδήποτε καταχραστεί εθνικούς πόρους και επιβάλλει βαρύτατες ποινές.
Δημιουργεί τις συνθήκες, οριακά εντός συνταγματικού πλαισίου, για μια μεταβατική περίοδο εθνικής διακυβέρνησης προκειμένου να αναθεωρηθεί ο Συνταγματικός Χάρτης της χώρας.
Στέλνει ισχυρό μήνυμα στους λαούς της υπόλοιπης Ευρώπης ότι η κοινωνία μας επί τέλους κινητοποιείται έστω και στο παρά πέντε και ότι οι προσπάθειες τους να βοηθήσουν δεν θα περάσουν από το υπάρχον αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα.
Εν κατακλείδι, η πρόκληση αφορά τον απελπισμένο πολίτη να προβεί σε απλές αλλά εξόχως δύσκολες κινήσεις συμμετοχής στα κοινά βοηθώντας να δημιουργηθούν και να ευδοκιμήσουν εκκλησίες έλεγχου των υπηρεσιών για τις οποίες πληρώνει και παίρνει τόσα λίγα και που έφεραν την καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου