Tο ποίημα αυτό αποτελεί έναν ανεπανάληπτο ύμνο στον Πόντιο αντάρτη. BINTEO...

Αητέντς' επαραπέτανεν
Ψηλά ‘ς σα επουράνια (ούϊ αμάν, αμάν)
Είχεν τσιαγκία κόκκινα
Και το κουδούκ' νατ' μαύρον (ούϊ αμάν, αμάν)
Κι εκράτ' νεν και ‘ς σα κάρτσια του
Παλληκαρί' βρασιόνας (ούϊ αμάν, αμάν)

ΑΗΤΕΝΤΣ ΕΠΑΡΑΠΕΤΑΝΕΝ

 

 ('Eνας αετός επέταγε)

Αητέντς' επαραπέτανεν

Ψηλά ‘ς σα επουράνια

ούϊ αμάν, αμάν.

Ένας αητός επέταγε

Ψηλά στα επουράνια,

ωχ αμάν, αμάν...

Είχεν τσιαγκία κόκκινα

Και το κουδούκ' νατ' μαύρον

ούϊ αμάν, αμάν.

Είχε τα νύχια κόκκινα

κι ολόμαυρη τη ράχη

ωχ αμάν, αμάν...

Κι εκράτ' νεν και ‘ς σα κάρτσια του

Παλληκαρί' βρασιόνας

ούϊ αμάν, αμάν.

Στα νύχια του εκράταγε

παλληκαριού το χέρι ,

ωχ αμάν, αμάν...

Αητέ μ' για δός μ' ας σο κρατείς

Για πε με όθεν κείται

ούϊ αμάν, αμάν.

Αητέ' μ, για δώς μ' ότι κρατείς

Για πές μου πούθε κείται,

ωχ αμάν, αμάν...

Ας' σο κρατώ ‘κι δίγω σε

Αρ' όθεν κείται λέγω

ούϊ αμάν, αμάν.

Το που κρατώ, δεν παίρνεται

μα θα σου πω που κείται,

ωχ αμάν, αμάν, ωχ αμάν, αμάν..

Ακεί ‘ς ‘σο πέραν το ρασίν

Σο πέραν καν τ' ελάτια

ούϊ αμάν, αμάν.

Εκεί στο πέρα το βουνό,

Στο πέρα, με τα ελάτια,

ωχ αμάν, αμάν...

Μαύρα πουλία τρωγν' ατον

Και άσπρα τριγυλίσκουν

ούϊ αμάν, αμάν.

...Μαύρα πουλιά τον τρώγανε

Κι άσπρα τον τριγυρίζαν,

ωχ αμάν, αμάν, ωχ αμάν, αμάν...

Κι άσπρα τον τριγυρίζαν,

ωχ αμάν, αμάν

Τραντέλλεναν εσκότωσαν

και κείται ματωμένος

ούϊ αμάν, αμάν...

Τραντέλληνα* σκοτώσανε,

Που κείται ματωμένος,

Ώχ αμάν, αμάν...ωχ αμάν, αμάν...

‘Σ σην θάλασσαν κολυμπετής

σ' ομάλια πεχληβάνος

ούϊ αμάν, αμάν.

Στη θάλασσα κολυμβητής

Και στη στεριά λεβέντης,

ωχ αμάν, αμάν, ωχ αμάν, αμάν

‘Σ σον πόλεμον τραντέλλενας

Του Πόντου παλληκάρι

Στη μάχη μέγας ήρωας

Του Πόντου παλληκάρι!...

ούϊ ναϊλιε ‘μεν ντο θα ‘ίνουμε

αμάν, αμάν κι αλοίμονο,

Θέ μου, τι θ' απογίνω!..

---

* Τραντέλληνας: Tριάντα φορές Έλληνας

** Σκέφτηκα να μεταφράσω το ποίημα αυτό, που αποτελεί έναν ανεπανάληπτο ύμνο στον Πόντιο αντάρτη, στα ελληνικά, ορμώμενος από το γεγονός, πως τόσο ένα μεγάλο μέρος της ποντιακής νεολαίας, όσο και οι μη Πόντιοι την καταγωγή, δεν έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν από το πρωτότυπο κείμενο, το νόημα του υπέροχου αυτού παραδοσιακού ποντιακού τραγουδιού, που είναι τόσο άρρηκτα δεμένο με την τραγική ιστορία και τον ηρωϊσμό του Πόντου μας...

Κι ακόμη, ίσως και για ν' αποτελέσει αυτό κίνητρο για την εκμάθηση της ποντιακής γλώσσας από τη νεώτερη γενιά, προκειμένου να γνωρίσουν από το πρωτότυπο την ομορφιά και το μεγαλείο των τραγουδιών της μεγάλης χαμένης πατρίδας μας, του τρισχιλιόχρονου και δοξασμένου ελληνικού Πόντου...

πηγή  

πηγή 2