Ξαφνιάστηκε ο Δένδιας από τα γεγονότα της Μανωλάδας. Αν οι ΗΠΑ είχαν υπουργό Δημ. Τάξης σαν τον Δένδια ακόμη θα περίμεναν να τους έλθει προκήρυξη των τρομοκρατών!
  (Αν του έβαζε ο Σαμαράς δύο-τρεις αναπληρωτές υπουργούς για να ανταποκριθεί στο έργο του;)

Αφορμή πήρα από την αμέσως προηγούμενη ανάρτηση της σύλληψης  και του δεύτερου τρομοκράτη στην Βοστόνη αλλά, κυρίως, από την «ηρωική» και απόλυτη δήλωση του Δένδια σχετικά με τα γεγονότα της Μανωλάδας. 
 «Τα γεγονότα στη Μανωλάδα δεν έχουν καμία σχέση με την κουλτούρα του ελληνικού λαού. Κανένα από τα θύματα δεν θα απελαθεί», υπογράμμισε με στόμφο! . 
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το πρώτο μέρος της δήλωσής του γιατί πράγματι γεγονότα του είδους αυτού δεν έχουν σχέση με την κουλτούρα μας και είναι κατακριτέα απ' όλους τους Έλληνες όμως, επίσης κατακριτέα είναι και η συνέχεια της δήλωσης. Τι ήθελε να πει ή μάλλον τι ήθελε να δείξει και σε ποιους; 
Και γιατί παρακαλώ να μην απελαθεί κανείς από τα θύματα; Ούτε όταν αποκατασταθεί η υγεία τους; Ούτε και αν αποδειχθεί ότι βρίσκονται παράνομα στην χώρα μας; Ακόμη και αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν εγκληματήσει στην χώρα τους και βρήκαν εδώ το άσυλο που τους παρέχουν τα αλήτικα κόμματα του «συνταγματικού τόξου», τα σκουπίδια ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και τα αποβράσματα της ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; 
Ο Δένδιας έδειξε ξαφνιασμένος από το γεγονός που όμως ήταν αποτέλεσμα μιας γνωστής και συνηθισμένης πρακτικής στην τοπική αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία.  Σαν υπουργός όμως Δημόσιας Τάξης (αφήστε αυτές τις βλακείες περί υπουργού Προστασίας του Πολίτη) θα έπρεπε να είχε την πληροφόρησή του και αν δεν την είχε να παραιτηθεί σήμερα κιόλας λόγω ανικανότητας αφού ξηλώσει πρώτα όλον τον μηχανισμό που διοικεί. Αυτός όμως, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, ξαφνιάστηκε όπως ξαφνιάστηκαν δήθεν και τα κόμματα, οι μεγαλοδημοσιογράφοι (της πλάκας εδώ που τα λέμε) και οι ευαίσθητες ΜΚΟ.  
Τελικά είμαστε ένας λαός μονίμως και υποκριτικά  ξαφνιασμένος!!! Πάντα είμαστε ανίδεοι και ποτέ δεν περιμέναμε τέτοια, όποια και αν...
είναι αυτή, εξέλιξη οποιουδήποτε γεγονότος.
Όποιος παρακολουθεί προσεκτικά τα όσα λέγονται, επισημαίνονται και καταγράφονται τα τελευταία σαράντα χρόνια θα  διαπιστώσει ότι μόνιμα επαναλαμβάνονται τα: «Αν γινόταν αυτό… αν αποφασιζόταν εκείνο… αν δεν αναβάλλαμε το άλλο… αν εφαρμόζαμε τους νόμους… αν δεν επιδεικνυόταν τόση ανοχή και ατιμωρησία… αν παίρναμε έγκαιρα μέτρα… αν νοιαζόμασταν γι’ αυτόν τον έρμο τόπο, αν .... αν... αν....». 
Με αποτέλεσμα;
Η κατασπατάληση του δημόσιου πλούτου να είναι καθημερινό φαινόμενο και η διασπάθιση δημόσιου χρήματος κανόνας. Προϋπολογιζόμενα έργα για συγκεκριμένο ποσό, να βλέπουν το κόστος τους να διπλασιάζεται, να τριπλασιάζεται και να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα. Ανεπαρκείς σχεδιασμούς παντού. Λάθος υπολογισμούς μόνιμα. Σκανδαλώδεις χειρισμούς  και  εγκληματικές αποφάσεις, για να επωφεληθούν ημέτεροι παντού και πάντα. Κατακύρωση προσφορών με περίεργες και αδιαφανείς διαδικασίες παντού σ' αυτό το ταλαίπωρο  κράτος. Ανεξέλεγκτες δαπάνες σε όλες  τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά και της κεντρικής διοίκησης.
Τι συμβαίνει κάθε φορά που ξεσπά σκάνδαλο ή αστοχία; Ξαφνιαζόμαστε! 
Ναι, ξαφνιαζόμαστε και προσπαθούμε να βρούμε μια πρόχειρη λύση για να τα μπαλώσουμε, έτσι..... πρόχειρα και επιπόλαια μέχρι το θέμα να ξεχαστεί και αυτό έκανε ο Δένδιας προχθές στην Μανωλάδα δεσμεύοντας με την επιπόλαιη δήλωσή του τον ελληνικό λαό.
Έτσι είχε ξαφνιαστεί και ο Γιωργάκης Παπανδρέου, ο ηλίθιος και βρωμερός προδότης, όταν ανακάλυψε ότι έγινε πρωθυπουργός ενός λαού απατεώνων, λωποδυτών και κλεφτών. 
Έτσι είχαμε ξαφνιαστεί κι εμείς, ο ελληνικός λαός, όταν καταλάβαμε ότι είχαμε κάνει πρωθυπουργό τον πιο  ηλίθιο που θα μπορούσαμε να βρούμε μέσα από το συνονθύλευμα των απατεώνων και των προδοτών.
Ξαφνιαζόμαστε μόνιμα όταν διαπιστώνουμε στις  εκάστοτε (δικές μας, φιλικές μας) κυβερνήσεις, στα (δικά μας) κόμματα, στους βουλευτές, στους κρατικούς και πολιτειακούς αξιωματούχους, στους τραπεζικούς, δικηγόρους,  μηχανικούς, δημοσιογράφους να επικρατεί η αγραμματοσύνη, η ανοχή, η αναξιότητα, η ασχετοσύνη, η δουλικότητα, ο ραγιαδισμός  αλλά κυρίως, η διαπλοκή, η εξάρτηση και η συναλλαγή.
Και μόνιμα ψάχνουμε να βρούμε τους φταίχτες σε όλους τους άλλους εκτός από εμάς τους ίδιους. 
Μας φταίει η ΕΕ, η Μέρκελ, η Λαγκάρντ, ο Χίτλερ, ο Στάλιν, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, οι Τούρκοι, ο Γκρουέφσκι....
Μας φταίει που όλοι οι άλλοι έχουν πολιτικούς σοβαρούς, μεθοδικούς  και μετρημένους που νοιάζονται πρώτα για την χώρα τους ενώ εμείς έχουμε  ανθρωπάκια που έχουν, λόγω ευνοϊκών οικογενειακών συνθηκών, ένα ψωροπτυχίο, εδώ ή στην αλλοδαπή,  και ένα μεταπτυχιακό (πολλές φορές ψεύτικο) σαν μοναδικό εφόδιο για να κυβερήσουν και να εκμεταλλευθούν τους Έλληνες. 
Α, ναί! 
Και μεγάλο θράσος, απερίγραπτο ψευτοεγωισμό,  καθόλου συνείδηση, απύθμενη επιπολαιότητα και το σπουδαιότερο; Το ψέμα. Το ψέμα να  βγαίνει σε κάθε ανάσα τους, σε κάθε τους κουβέντα! 


«Ήπειρος, η παστρίδα μας»