του Θεόδωρου Ζαρέτου
Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει ανακοίνωση του τομέα παιδείας του κόμματος σχετικά με την προαγγελία απεργίας της ΟΛΜΕ στην περίοδο των εξετάσεων, που είναι η παρακάτω:
«Η απεργία είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων. Όμως τα προβλήματα και οι αδυναμίες του Υπουργείου στην προετοιμασία της επόμενης σχολικής χρονιάς, δεν θα πρέπει να οδηγήσουν τους εκπαιδευτικούς σε μια απεργία που θα θίγει το πιο ευαίσθητο κομμάτι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας, τους μαθητές.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη επισημάνει τα προβλήματα στη στελέχωση των σχολείων για την επόμενη χρονιά και έχει ζητήσει από τον Υπουργό να ανακαλέσει το σχέδιο Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, το οποίο επιδεινώνει και δεν λύνει το πρόβλημα.»
Αν αυτή η ανακοίνωση δεν είναι μνημείο υποκρισίας, ανευθυνότητας, υπεκφυγής και μικροκομματισμού, τότε τι είναι;
Το ΠΑΣΟΚ δεν διστάζει να ευθυγραμμιστεί με ένα από τα αισχρότερα τμήματα του συντεχνιακού συνδικαλιστικού κατεστημένου, που οι ευθύνες του για τη σημερινή κατάσταση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι πολύ μεγάλες. Ευθύνες που ουδέποτε σε όλη τη μεταπολίτευση βρέθηκε έστω ένας συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ να παραδεχτεί.
Δύο είναι τα επίμαχα σημεία της ανακοίνωσης:
1. Ότι θεωρεί πως η εξαγγελθείσα απεργία οφείλεται σε προβλήματα και
αδυναμίες του Υπουργείου, ενώ μέχρι και ο τελευταίος Έλληνας γονιός, ο τελευταίος Έλληνας μαθητής, γνωρίζουν ότι η απεργία είναι ένας ωμός εκβιασμός, ώστε να μην περάσουν με το νομοσχέδιο η αξιολόγηση και οι μεταθέσεις.
2. Ότι τάσσεται εμμέσως υπέρ της ΟΛΜΕ με την τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης, ψελλίζοντας αμέσως παραπάνω μία «ευχή» να μην γίνει η απεργία μέσα στις εξετάσεις.
Εδώ, κύριε Βενιζέλο, δεν χωράει συναίνεση. Δεν μπορείτε πια να είστε με όλους. Δεν γίνεται να είστε και με τον γονιό που έχει κάνει το «σκατό του παξιμάδι» για να βγει το φροντιστήριο και με τον καθηγητή του δημοσίου που κάνει αφορολόγητα ιδιαίτερα και γι’ αυτό πάει το πρωί στο σχολείο να ξεκουραστεί, ώστε να είναι ξεκούραστος το απόγευμα που αρχίζει την κανονική του δουλειά και γι’ αυτό θεωρεί την επιμήκυνση του ωραρίου, αυθαίρετο περιορισμό του πραγματικού εργασιακού χρόνου του και συνεπώς, περικοπή των «μαύρων» εισοδημάτων του.
Αυτού του είδους ο λαϊκισμός είναι μία από τις κύριες αιτίες που έχουμε φτάσει εδώ σήμερα.
Τι μήνυμα στέλνει στον Έλληνα πολίτη, κύριε Βενιζέλο, η ανακοίνωση του κόμματός σας; Τίποτε άλλο από μία συναινετική, δήθεν «σώφρονα» θολούρα, που αλληθωρίζει τόσο προς τον γονέα, όσο και προς τον καθηγητή, θεωρώντας όμως και τους δύο πελάτες, που φυσικά έχουν πάντα δίκιο. Σ’ αυτήν τη λογική της υπεκφυγής υπακούει προφανώς κύριε Βενιζέλο και η προσπάθειά σας να απομακρύνετε από το πρόσωπό σας την ευθύνη να τοποθετηθείτε και προσωπικά στο θέμα της απεργίας, αρθρογραφώντας ξαφνικά για το πλαστό δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Ο τραγέλαφος, κύριε Βενιζέλο, είναι ότι ενώ στο άρθρο σας σωστά υποστηρίζετε την ανάγκη να ξεφύγουμε από αυτό το πλαστό δίλλημα, η πρακτική του κόμματός σας το τροφοδοτεί, αφού όχι μόνο (στην περίπτωση της απεργίας της ΟΛΜΕ) δεν συγκρούεται με όσους το αναπαράγουν τυχοδιωκτικά, αλλά σχεδόν τάσσεται με το μέρος τους, αποκρύπτοντας τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους η ΟΛΜΕ εκβιάζει, που είναι η άρνηση να δεχτεί την αξιολόγηση και τις μετατάξεις.
Αγαπητέ κύριε Βενιζέλο,
Η ταμπέλα που χρησιμοποιεί η ΟΛΜΕ, είναι αυτή των εκλεγμένων εκπροσώπων των καθηγητών. Η ουσιαστική της ωστόσο ταυτότητα, είναι εκείνη μίας ακόμα αισχρής συνδικαλιστικής συντεχνίας, αποκομμένης από τον κλάδο που εκπροσωπεί, μα αποκομμένης κυρίως από την κοινωνία και το δημόσιο συμφέρον.
Αν πραγματικά θέλετε να είναι το ΠΑΣΟΚ στο χώρο των εκσυγχρονιστικών πολιτικών δυνάμεων, είστε πια υποχρεωμένοι να συγκρουσθείτε με όλες αυτές τις ταμπέλες, για να βοηθήσετε εμάς τους απλούς πολίτες να αντιληφθούμε ποιες είναι οι πραγματικές ταυτότητες που κρύβουν πίσω τους.
Διαλέξτε.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ, υπάρχει ανακοίνωση του τομέα παιδείας του κόμματος σχετικά με την προαγγελία απεργίας της ΟΛΜΕ στην περίοδο των εξετάσεων, που είναι η παρακάτω:
«Η απεργία είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων. Όμως τα προβλήματα και οι αδυναμίες του Υπουργείου στην προετοιμασία της επόμενης σχολικής χρονιάς, δεν θα πρέπει να οδηγήσουν τους εκπαιδευτικούς σε μια απεργία που θα θίγει το πιο ευαίσθητο κομμάτι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας, τους μαθητές.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη επισημάνει τα προβλήματα στη στελέχωση των σχολείων για την επόμενη χρονιά και έχει ζητήσει από τον Υπουργό να ανακαλέσει το σχέδιο Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, το οποίο επιδεινώνει και δεν λύνει το πρόβλημα.»
Αν αυτή η ανακοίνωση δεν είναι μνημείο υποκρισίας, ανευθυνότητας, υπεκφυγής και μικροκομματισμού, τότε τι είναι;
Το ΠΑΣΟΚ δεν διστάζει να ευθυγραμμιστεί με ένα από τα αισχρότερα τμήματα του συντεχνιακού συνδικαλιστικού κατεστημένου, που οι ευθύνες του για τη σημερινή κατάσταση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι πολύ μεγάλες. Ευθύνες που ουδέποτε σε όλη τη μεταπολίτευση βρέθηκε έστω ένας συνδικαλιστής της ΟΛΜΕ να παραδεχτεί.
Δύο είναι τα επίμαχα σημεία της ανακοίνωσης:
1. Ότι θεωρεί πως η εξαγγελθείσα απεργία οφείλεται σε προβλήματα και
αδυναμίες του Υπουργείου, ενώ μέχρι και ο τελευταίος Έλληνας γονιός, ο τελευταίος Έλληνας μαθητής, γνωρίζουν ότι η απεργία είναι ένας ωμός εκβιασμός, ώστε να μην περάσουν με το νομοσχέδιο η αξιολόγηση και οι μεταθέσεις.
2. Ότι τάσσεται εμμέσως υπέρ της ΟΛΜΕ με την τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης, ψελλίζοντας αμέσως παραπάνω μία «ευχή» να μην γίνει η απεργία μέσα στις εξετάσεις.
Εδώ, κύριε Βενιζέλο, δεν χωράει συναίνεση. Δεν μπορείτε πια να είστε με όλους. Δεν γίνεται να είστε και με τον γονιό που έχει κάνει το «σκατό του παξιμάδι» για να βγει το φροντιστήριο και με τον καθηγητή του δημοσίου που κάνει αφορολόγητα ιδιαίτερα και γι’ αυτό πάει το πρωί στο σχολείο να ξεκουραστεί, ώστε να είναι ξεκούραστος το απόγευμα που αρχίζει την κανονική του δουλειά και γι’ αυτό θεωρεί την επιμήκυνση του ωραρίου, αυθαίρετο περιορισμό του πραγματικού εργασιακού χρόνου του και συνεπώς, περικοπή των «μαύρων» εισοδημάτων του.
Αυτού του είδους ο λαϊκισμός είναι μία από τις κύριες αιτίες που έχουμε φτάσει εδώ σήμερα.
Τι μήνυμα στέλνει στον Έλληνα πολίτη, κύριε Βενιζέλο, η ανακοίνωση του κόμματός σας; Τίποτε άλλο από μία συναινετική, δήθεν «σώφρονα» θολούρα, που αλληθωρίζει τόσο προς τον γονέα, όσο και προς τον καθηγητή, θεωρώντας όμως και τους δύο πελάτες, που φυσικά έχουν πάντα δίκιο. Σ’ αυτήν τη λογική της υπεκφυγής υπακούει προφανώς κύριε Βενιζέλο και η προσπάθειά σας να απομακρύνετε από το πρόσωπό σας την ευθύνη να τοποθετηθείτε και προσωπικά στο θέμα της απεργίας, αρθρογραφώντας ξαφνικά για το πλαστό δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Ο τραγέλαφος, κύριε Βενιζέλο, είναι ότι ενώ στο άρθρο σας σωστά υποστηρίζετε την ανάγκη να ξεφύγουμε από αυτό το πλαστό δίλλημα, η πρακτική του κόμματός σας το τροφοδοτεί, αφού όχι μόνο (στην περίπτωση της απεργίας της ΟΛΜΕ) δεν συγκρούεται με όσους το αναπαράγουν τυχοδιωκτικά, αλλά σχεδόν τάσσεται με το μέρος τους, αποκρύπτοντας τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους η ΟΛΜΕ εκβιάζει, που είναι η άρνηση να δεχτεί την αξιολόγηση και τις μετατάξεις.
Αγαπητέ κύριε Βενιζέλο,
Η ταμπέλα που χρησιμοποιεί η ΟΛΜΕ, είναι αυτή των εκλεγμένων εκπροσώπων των καθηγητών. Η ουσιαστική της ωστόσο ταυτότητα, είναι εκείνη μίας ακόμα αισχρής συνδικαλιστικής συντεχνίας, αποκομμένης από τον κλάδο που εκπροσωπεί, μα αποκομμένης κυρίως από την κοινωνία και το δημόσιο συμφέρον.
Αν πραγματικά θέλετε να είναι το ΠΑΣΟΚ στο χώρο των εκσυγχρονιστικών πολιτικών δυνάμεων, είστε πια υποχρεωμένοι να συγκρουσθείτε με όλες αυτές τις ταμπέλες, για να βοηθήσετε εμάς τους απλούς πολίτες να αντιληφθούμε ποιες είναι οι πραγματικές ταυτότητες που κρύβουν πίσω τους.
Διαλέξτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου