Το τι συμβαίνει στην Τουρκία, ασφαλώς και μας αφορά, πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι αφορά τους Γερμανούς, τους Μαλτέζους ή τους Αμερικάνους, που άρχισαν τώρα να αναλύουν την κατάσταση στην Τουρκία ως να πρόκειται για μια ακόμα «αραβική άνοιξη». Αλλά, εμείς δεν ανακαλύψαμε τώρα ξαφνικά το αντιδημοκρατικό καθεστώς του Ερντογάν για να παριστάνουμε τους έκπληκτους, που βγήκαν τόσες χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους να ζητούν δημοκρατία. Και ούτε που τους απαντά ως φασίστας ο πρωθυπουργός τους, ανοίγοντας τα κεφάλια τους. Ας το δουν οι Ευρωπαίοι, που δεν θέλουν να καταλάβουν ότι ένα καθεστώς που διατηρεί στρατεύματα κατοχής σε ευρωπαϊκό έδαφος και απειλεί όλους τους γείτονές του, δεν μπορεί να είναι δημοκρατικό και ευρωπαϊκό. Ας το δουν όμως, προπάντων, οι φωστήρες της Λευκωσίας και των Αθηνών, που εδώ και δεκατρία χρόνια χειροκροτούν αλλοπαρμένοι τον εκσυγχρονιστή Ερντογάν, που εφαρμόζει δήθεν πολιτική επίλυσης όλων των περιφερειακών προβλημάτων και μαζί με αυτά θα λύσει και το Κυπριακό, αν τον αφήσουν οι ξεροκέφαλοι απορριπτικοί Ελληνοκύπριοι. Δεν αντελήφθησαν ποτέ την πραγματική φύση του νεο-οθωμανικού καθεστώτος και φρόντισαν να κτίσουν ένα μύθο, να ενισχύσουν τον εξωραϊσμό του (σε βάρος πάντα των συμφερόντων της Ελλάδας και της Κύπρου) για να ανταποκριθούν στην αυταπάτη της δημοκρατικής επίλυσης των διαφορών μας. Το αποτέλεσμα; Οι Ελληνοκύπριοι είναι οι κατηγορούμενοι, οι αδικοπραγούντες και ο Ερντογάν είναι ο σύγχρονος Ευρωπαίος, ο ειρηνοποιός. Τώρα, που ο τουρκικός λαός ζητά εκδημοκρατισμό, οι ίδιοι «δικοί μας» χειροκροτητές του Ερντογάν είναι στο πλευρό τους, διότι είναι «προοδευτικοί» και μορφωμένοι και νέας τάξεως… Όμως, ο εκδημοκρατισμός μιας χώρας, χωρίς να ακυρώνει τις επεκτατικές βλέψεις κατά των γειτόνων της, είναι ακόμα μια άσκοπη ψευδαίσθηση, που εξωραΐζει την επεκτατική πολιτική των νεο-σουλτάνων, αλλά δεν αγγίζει την ουσία του προβλήματος. Οι Τούρκοι διαδηλωτές ζητούν δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Να μην απαγορεύεται να φιλιούνται στο μετρό της Πόλης, να μην είναι τόσο αυστηροί οι νόμοι για το αλκοόλ, να μη γίνει η ανάπλαση στην πλατεία Ταξίμ, όπως τη θέλει ο Ερντογάν… Κι εμείς μαζί τους και όλη η Ευρώπη. Μπράβο! Ζήτω ο εκδημοκρατισμός στην Τουρκία. Αλλά, που να πάρει, γιατί δεν είδαμε ποτέ καμιά διαδήλωση Τούρκων να αντιδρούν για την κατοχή της Κύπρου με 40.000 δικούς τους στρατιώτες ή για τις επιθέσεις κατά των Κούρδων ή για την πολιτική Σουλτάνου στο Παλαιστινιακό και στη Συρία, ή για τις ασταμάτητες στρατιωτικές παραβιάσεις στο Αιγαίο;
Ασφαλώς και ως δημοκράτες, που ασπαζόμαστε τις ευρωπαϊκές αξίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οφείλουμε να τασσόμαστε στο πλευρό κάθε λαού, που παλεύει για δημοκρατία. Αλλά, όταν μιλάμε για την Τουρκία, είναι αδύνατο να διαχωρίζουμε τα δικά μας προβλήματα και να αγωνιούμε για τα προβλήματα των Τούρκων ως να είναι κάτι άλλο, άσχετο. Γιατί, εκδημοκρατισμός στην Τουρκία δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν τερματιστεί η κατοχή της Κύπρου, οι πολεμικές απειλές στη Μεσόγειο, η πολιτική γενοκτονίας και εθνικών εκκαθαρίσεων, οι βλέψεις στη Θράκη και στο Αιγαίο… Διότι, απλούστατα τέτοιες πολιτικές είναι απολύτως δικτατορικές και είναι αδύνατο ένα καθεστώς να λειτουργεί δημοκρατικά στο εσωτερικό και φασιστικά -επεκτατικά στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου