του Κώστα Στούπα
Η εβδομάδα που πέρασε είχε μια από τις θετικότερες ειδήσεις της τελευταίας τριετίας σ’ ό,τι αφορά την απαγκίστρωση της χώρας από τη δίνη της κρίσης χρεοκοπίας.
Πρόκειται για τα στοιχεία που ανακοίνωσε η στατιστική υπηρεσία όπου κατά το δεύτερο τρίμηνο η μείωση του ΑΕΠ αντί του προβλεπόμενου 4,6% ήταν 3,8% . Η αυξημένη τουριστική κίνηση είχε σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη αυτή...
Η τουριστική οικονομία είναι ένας από τους τομείς που το αντιπαραγωγικό δημόσιο δεν μπορεί να εμπλακεί όσο σε άλλους τομείς και διασώζεται της καταστροφής. Αν υπήρχε μια κρατική αεροπορική εταιρεία και τα ξενοδοχεία ήταν επίσης υπό κρατική διαχείριση τα πράγματα θα ήταν και εκεί διαφορετικά και οι δαπάνες θα ήταν μεγαλύτερες από τα έσοδα...
Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα θετική, αλλά το όλο εγχείρημα παραμένει εύθραυστο τόσο γιατί στο εσωτερικό οι μεταρρυθμίσεις καθυστερούν όσο και γιατί στο εξωτερικό υπάρχουν εξελίξεις τις οποίες αυτή τη στιγμή η κοινή γνώμη και οι επαΐοντες της οικονομίας και πολιτικής φαίνεται να υποτιμούν.
Η κοινή γνώμη εγχώρια και διεθνής έχει στραμμένη την προσοχή της στις εξελίξεις στην Συρία. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όμως περικλείεται από μια πιθανότητα κατάρρευσης της Τουρκίας με ανάλογες επιπτώσεις αρνητικές και θετικές με όσες γειτονικές οικονομίες υπάρχει συσχέτιση...
Η Τουρκία στο κόκκινο πάλι
Η Τουρκία μετά τη χρεοκοπία των αρχών της περασμένης δεκαετίας ακολούθησε αρκετά
χρόνια δυναμικής ανάπτυξης, καθώς συμπεριελήφθη στο κύμα των αναπτυσσόμενων οικονομιών που παρουσίασαν ρυθμούς ανάπτυξης.
Στις οικονομίες αυτής της κατηγορίας εισέρευσαν τα τελευταία χρόνια σημαντικά ποσά διεθνούς ρευστότητας η οποία ενισχύθηκε και από την επεκτατική νομισματική πολιτική των μεγάλων κεντρικών τραπεζών.
Όπως είναι γνωστό τις τελευταίες εβδομάδες, μετά το προανάκρουσμα της FED πως προτίθεται να μειώσει την διοχέτευση ρευστότητας, παρατηρείται φυγή κεφαλαίων από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Οι ισοτιμίες των νομισμάτων των χωρών αυτών δέχονται πιέσεις με αιχμή την ινδική Ρουπία και την τούρκικη λίρα. Την εβδομάδα που πέρασε ο Εκόνομιστ είχε μια ανάλυση όπου το συμπέρασμα ήταν πως η Τουρκία μεταξύ των αναπτυσσόμενων οικονομιών είναι αυτή που μπορεί να υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα από την προϊούσα κρίση, η οποία ενδέχεται να μοιάζει με εκείνη που έπληξε την Ν.Α. Ασία την περίοδο 1996-97.
Βλέπε: Η Τουρκία υποψήφια για κατάρρευση…
Το συμπέρασμα αυτό του περιοδικού στηρίζεται σε μια συσχέτιση της σχέσης μεταξύ δανεισμού της χώρας από το εξωτερικό σε συνάρτηση με την άνοδο των επιτοκίων που σηματοδοτεί η φυγή κεφαλαίων.
Η ταχεία πιστωτική επέκταση τα χρόνια της ευημερίας σε συνδυασμό με την υποτίμηση του νομίσματος και τη φυγή κεφαλαίων αφήνει τις επιχειρήσεις αυτές εκτεθειμένες.
Ο Economist έχει συνδυάσει τέσσερις σημαντικούς παράγοντες σε ένα δείκτη μέτρησης της ευπάθειας των 26 αναδυόμενων αγορών στην φυγή των κεφαλαίων.
Η Τουρκία είναι στην κορυφή αυτής της λίστας με ένα έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στο 6% του ΑΕΠ και βραχυπρόθεσμο εξωτερικό χρέος στο 150% των διαθεσίμων, καθώς από το 2009 ο δανεισμός έχει ανέβει ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη αναδυόμενη οικονομία.
Η κρίση της Τουρκίας θα έχει επιπτώσεις στις γειτονικές οικονομίες με τις οποίες υπάρχει συσχέτιση. Η πτώση των τιμών της λίρας σημαίνει εντονότερος ανταγωνισμός για τον ελληνικό τουρισμό.
Από την άλλη πλευρά όμως μια οικονομική κρίση πολλές φορές συνοδεύεται από κοινωνικές εντάσεις και αυτό ενδέχεται να είναι θετικό για τον ελληνικό τουρισμό.
Τις μεγαλύτερες αρνητικές επιπτώσεις από μια κρίση της Τουρκίας θα τις έχουν ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν σημαντική έκθεση στη γείτονα όπως π.χ. η Εθνική Τράπεζα.
Η Τουρκία είναι μια από τις λίγες χώρες της ευρύτερης περιοχής μετά την Ελλάδα που απολαμβάνουν ακόμη πολιτική σταθερότητα. Αν και η Τουρκία υποκύψει στο κλίμα αναταραχής της περιοχής οι επιπτώσεις δεν θα αφήσουν αλώβητη την Ελλάδα.
Όπου υπάρχει κίνδυνος όμως υπάρχουν και ευκαιρίες και αυτό ενισχύεται από το γεγονός πως η ελληνική οικονομία έχει διανύσει ήδη σημαντικό δρόμο συρρίκνωσης και εκλογίκευσης.
Η παρουσία της στην Ευρωζώνη από ντεσαβαντάζ ανταγωνιστικότητας τα προηγούμενα χρόνια ίσως αποδειχτεί αβαντάζ σταθερότητας για ξένες επενδύσεις.
Για να εκμεταλλευτούμε όμως τις ευκαιρίες και να περιορίσουμε τους κινδύνους θα πρέπει να επιταχύνουμε τις μεταρρυθμίσεις, γιατί ως γνωστόν στο «βούρκο» εν επενδύει κανείς, χρειάζονται καθαρά «νερά» για να έρθουν να αφήσουν τα «αυγά» του...
Συν Αθηνά και χείρα κίνει λοιπόν.
Η εβδομάδα που πέρασε είχε μια από τις θετικότερες ειδήσεις της τελευταίας τριετίας σ’ ό,τι αφορά την απαγκίστρωση της χώρας από τη δίνη της κρίσης χρεοκοπίας.
Πρόκειται για τα στοιχεία που ανακοίνωσε η στατιστική υπηρεσία όπου κατά το δεύτερο τρίμηνο η μείωση του ΑΕΠ αντί του προβλεπόμενου 4,6% ήταν 3,8% . Η αυξημένη τουριστική κίνηση είχε σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη αυτή...
Η τουριστική οικονομία είναι ένας από τους τομείς που το αντιπαραγωγικό δημόσιο δεν μπορεί να εμπλακεί όσο σε άλλους τομείς και διασώζεται της καταστροφής. Αν υπήρχε μια κρατική αεροπορική εταιρεία και τα ξενοδοχεία ήταν επίσης υπό κρατική διαχείριση τα πράγματα θα ήταν και εκεί διαφορετικά και οι δαπάνες θα ήταν μεγαλύτερες από τα έσοδα...
Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα θετική, αλλά το όλο εγχείρημα παραμένει εύθραυστο τόσο γιατί στο εσωτερικό οι μεταρρυθμίσεις καθυστερούν όσο και γιατί στο εξωτερικό υπάρχουν εξελίξεις τις οποίες αυτή τη στιγμή η κοινή γνώμη και οι επαΐοντες της οικονομίας και πολιτικής φαίνεται να υποτιμούν.
Η κοινή γνώμη εγχώρια και διεθνής έχει στραμμένη την προσοχή της στις εξελίξεις στην Συρία. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όμως περικλείεται από μια πιθανότητα κατάρρευσης της Τουρκίας με ανάλογες επιπτώσεις αρνητικές και θετικές με όσες γειτονικές οικονομίες υπάρχει συσχέτιση...
Η Τουρκία στο κόκκινο πάλι
Η Τουρκία μετά τη χρεοκοπία των αρχών της περασμένης δεκαετίας ακολούθησε αρκετά
χρόνια δυναμικής ανάπτυξης, καθώς συμπεριελήφθη στο κύμα των αναπτυσσόμενων οικονομιών που παρουσίασαν ρυθμούς ανάπτυξης.
Στις οικονομίες αυτής της κατηγορίας εισέρευσαν τα τελευταία χρόνια σημαντικά ποσά διεθνούς ρευστότητας η οποία ενισχύθηκε και από την επεκτατική νομισματική πολιτική των μεγάλων κεντρικών τραπεζών.
Όπως είναι γνωστό τις τελευταίες εβδομάδες, μετά το προανάκρουσμα της FED πως προτίθεται να μειώσει την διοχέτευση ρευστότητας, παρατηρείται φυγή κεφαλαίων από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Οι ισοτιμίες των νομισμάτων των χωρών αυτών δέχονται πιέσεις με αιχμή την ινδική Ρουπία και την τούρκικη λίρα. Την εβδομάδα που πέρασε ο Εκόνομιστ είχε μια ανάλυση όπου το συμπέρασμα ήταν πως η Τουρκία μεταξύ των αναπτυσσόμενων οικονομιών είναι αυτή που μπορεί να υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα από την προϊούσα κρίση, η οποία ενδέχεται να μοιάζει με εκείνη που έπληξε την Ν.Α. Ασία την περίοδο 1996-97.
Βλέπε: Η Τουρκία υποψήφια για κατάρρευση…
Το συμπέρασμα αυτό του περιοδικού στηρίζεται σε μια συσχέτιση της σχέσης μεταξύ δανεισμού της χώρας από το εξωτερικό σε συνάρτηση με την άνοδο των επιτοκίων που σηματοδοτεί η φυγή κεφαλαίων.
Η ταχεία πιστωτική επέκταση τα χρόνια της ευημερίας σε συνδυασμό με την υποτίμηση του νομίσματος και τη φυγή κεφαλαίων αφήνει τις επιχειρήσεις αυτές εκτεθειμένες.
Ο Economist έχει συνδυάσει τέσσερις σημαντικούς παράγοντες σε ένα δείκτη μέτρησης της ευπάθειας των 26 αναδυόμενων αγορών στην φυγή των κεφαλαίων.
Η Τουρκία είναι στην κορυφή αυτής της λίστας με ένα έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών στο 6% του ΑΕΠ και βραχυπρόθεσμο εξωτερικό χρέος στο 150% των διαθεσίμων, καθώς από το 2009 ο δανεισμός έχει ανέβει ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη αναδυόμενη οικονομία.
Η κρίση της Τουρκίας θα έχει επιπτώσεις στις γειτονικές οικονομίες με τις οποίες υπάρχει συσχέτιση. Η πτώση των τιμών της λίρας σημαίνει εντονότερος ανταγωνισμός για τον ελληνικό τουρισμό.
Από την άλλη πλευρά όμως μια οικονομική κρίση πολλές φορές συνοδεύεται από κοινωνικές εντάσεις και αυτό ενδέχεται να είναι θετικό για τον ελληνικό τουρισμό.
Τις μεγαλύτερες αρνητικές επιπτώσεις από μια κρίση της Τουρκίας θα τις έχουν ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν σημαντική έκθεση στη γείτονα όπως π.χ. η Εθνική Τράπεζα.
Η Τουρκία είναι μια από τις λίγες χώρες της ευρύτερης περιοχής μετά την Ελλάδα που απολαμβάνουν ακόμη πολιτική σταθερότητα. Αν και η Τουρκία υποκύψει στο κλίμα αναταραχής της περιοχής οι επιπτώσεις δεν θα αφήσουν αλώβητη την Ελλάδα.
Όπου υπάρχει κίνδυνος όμως υπάρχουν και ευκαιρίες και αυτό ενισχύεται από το γεγονός πως η ελληνική οικονομία έχει διανύσει ήδη σημαντικό δρόμο συρρίκνωσης και εκλογίκευσης.
Η παρουσία της στην Ευρωζώνη από ντεσαβαντάζ ανταγωνιστικότητας τα προηγούμενα χρόνια ίσως αποδειχτεί αβαντάζ σταθερότητας για ξένες επενδύσεις.
Για να εκμεταλλευτούμε όμως τις ευκαιρίες και να περιορίσουμε τους κινδύνους θα πρέπει να επιταχύνουμε τις μεταρρυθμίσεις, γιατί ως γνωστόν στο «βούρκο» εν επενδύει κανείς, χρειάζονται καθαρά «νερά» για να έρθουν να αφήσουν τα «αυγά» του...
Συν Αθηνά και χείρα κίνει λοιπόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου