ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
«Δεν ξέρω πόσες ημέρες από τα τελευταία πενήντα ταραγμένα και δραματικά χρόνια μπορούμε να πούμε ότι ανήκουν σε όλους τους Έλληνες.
Mια γρήγορη αναδρομή θα μας οδηγούσε στη θλιβερή διαπίστωση ότι στις πιο πολλές από τις μεγάλες ώρες που έζησε, έπειτα από το Εικοσιένα, ο βασανισμένος τόπος μας, είμαστε χωρισμένοι σε δύο, κάποτε και σε περισσότερους κόσμους.
Και μόνο όταν φθάσουμε στην 28η Οκτωβρίου του 1940, έχουμε και πάλι το θαυμάσιο, μα και τόσο σπάνιο θέαμα της μιας και αδιάσπαστης Ελλάδας. Οι σειρήνες που ακούστηκαν εκείνη τη Δευτέρα έκαμαν το πιο δραματικό προσκλητήριο.
Ήταν οι σάλπιγγες της δόξας, ήταν όμως και οι σάλπιγγες του θανάτου. Όπου κι' αν κοίταζες, έβλεπες πρόσωπα που έζησαν και ζύγισαν μέσα σε λίγες στιγμές την αξία της ελευθερίας».
--- Απόσπασμα από τον πανηγυρικό που είχε εκφωνήσει ο ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος Πέτρος Χάρης στην Ακαδημία Αθηνών, στις 27 Οκτωβρίου του 1969
Mια γρήγορη αναδρομή θα μας οδηγούσε στη θλιβερή διαπίστωση ότι στις πιο πολλές από τις μεγάλες ώρες που έζησε, έπειτα από το Εικοσιένα, ο βασανισμένος τόπος μας, είμαστε χωρισμένοι σε δύο, κάποτε και σε περισσότερους κόσμους.
Και μόνο όταν φθάσουμε στην 28η Οκτωβρίου του 1940, έχουμε και πάλι το θαυμάσιο, μα και τόσο σπάνιο θέαμα της μιας και αδιάσπαστης Ελλάδας. Οι σειρήνες που ακούστηκαν εκείνη τη Δευτέρα έκαμαν το πιο δραματικό προσκλητήριο.
Ήταν οι σάλπιγγες της δόξας, ήταν όμως και οι σάλπιγγες του θανάτου. Όπου κι' αν κοίταζες, έβλεπες πρόσωπα που έζησαν και ζύγισαν μέσα σε λίγες στιγμές την αξία της ελευθερίας».
--- Απόσπασμα από τον πανηγυρικό που είχε εκφωνήσει ο ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος Πέτρος Χάρης στην Ακαδημία Αθηνών, στις 27 Οκτωβρίου του 1969
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου