Ενώ η τουρκική διπλωματία κινείται σε όλα τα επίπεδα για προσπορισμό κερδών ο πανηλίθιος Γιωργάκης και ο τραγικός ΥΠΕΞ κοιμούνται «τον ύπνο τον βαθύ».

Ανατολίτικο παζάρι με την κυπριακή ΑΟΖ

Η Άγκυρα, δια των απειλών της, ζητά ανταλλάγματα

Στον χάρτη με τις ΑΟΖ των χωρών στην Αν.Μεσόγειο, διακρίνονται ξεκάθαρα οι επιδιώξεις της Άγκυρας να αποκτήσει μεγαλύτερη ΑΟΖ

Λευκωσία: Ανταλλάγματα στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) μέσω «τεχνητής κρίσης», των συνεχιζόμενων απειλών και της δημιουργίας πολεμικού κλίματος στην ευρύτερη περιοχή, επιχειρεί να εξασφαλίσει η Άγκυρα. Έγκυρες ευρωπαϊκές πηγές ανέφεραν στον «Φ», ότι η Άγκυρα έχει στήσει «ανατολίτικο παζάρι» και πιέζει προς όλες τις κατευθύνσεις για να εξασφαλίσει «πάγωμα της διαδικασίας των γεωτρήσεων».

Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι οι τουρκικές απειλές «θα παραμείνουν στο τραπέζι και θα αυξομειώνονται αναλόγως των εξελίξεων το προσεχές διάστημα, αλλά δεν πρόκειται να υλοποιηθούν».

Σύμφωνα με τις ίδιες κοινοτικές πηγές, «με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα και εάν δεν συμβεί ένα συγκλονιστικό γεγονός διαφοροποίησης της κατάστασης, η Άγκυρα δεν πρόκειται να εκδηλώσει οποιασδήποτε μορφής στρατιωτική δράση στη θαλάσσια περιοχή Κύπρου, αλλά θα συνεχίσει να παίζει ένα παιγνίδι προκλήσεων και πυροδότησης εντάσεων, προσβλέποντας στην εξασφάλιση ανταλλαγμάτων» (trade off)....

Οι πιο πάνω πληροφορίες για το ανατολίτικο παζάρι που έχει στήσει η Άγκυρα, σε συνδυασμό με τις εκτιμήσεις για τη δημιουργία τεχνητής κρίσης, αντανακλώνται και στον τρόπο με τον οποίο τοποθετείται η κυβέρνηση Ερντογάν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο υπουργός Οικονομικών, Μεχμέτ Σιμσέκ, τον οποίο συναντήσαμε την περασμένη Πέμπτη στην Άγκυρα, επανέφερε τις τουρκικές απειλές, θέτοντας δύο εναλλακτικούς όρους για επίλυση της «διαφοράς» με προφανή αποδέκτη τη Λευκωσία.

Συγκεκριμένα, ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών δήλωσε στον «Φ» ότι «θα κάνουμε ό,τι απαιτείται για να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων». Ενώ σε συμπληρωματική ερώτηση πόσο θα μπορούσε να τεντώσει το σχοινί η Τουρκία, ο κ. Σιμσέκ φρόντισε να υποδείξει ότι «δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτα», αν και όπως ανέφερε «η στρατιωτική αντιπαράθεση δεν είναι επιθυμητή».

Και αφού άφησε τις απειλές να αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, ενεργοποιώντας τον γνωστό μοχλό πίεσης, ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών πέρασε στο «διά ταύτα», θέτοντας τους δύο εναλλακτικούς όρους της Άγκυρας προς τη Λευκωσία για επίλυση της «διαφοράς»:

● «Είτε να σταματήσουν» οι Ελληνοκύπριοι τη διαδικασία γεωτρήσεων, «μέχρι να υπάρξει λύση του Κυπριακού Προβλήματος», με παράλληλο τερματισμό και των ερευνών που διεξάγουν η Τουρκία και το ψευδοκράτος στην περιοχή. 

● «Είτε, εάν θα υπάρξει εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, όλα τα έσοδα να τύχουν διαχείρισης από τα Ηνωμένα Έθνη ώστε να χρησιμοποιηθούν στην πραγματικότητα μελλοντικά για την επανένωση και για όλους τους Κυπρίους», τοποθέτηση η οποία επαναφέρει στο τραπέζι την πρόσφατη πρόταση Έρογλου προς τον ΟΗΕ, η οποία ως γνωστόν έχει ήδη απορριφθεί από τη Λευκωσία.

Οι όροι που εύγλωττα έθεσε στο τραπέζι ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών, κινούνται εμφανώς προς την κατεύθυνση εξαναγκασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας να αυτοαναιρεθεί, απεμπολώντας κυριαρχικά της δικαιώματα, όπως η εκμετάλλευση του φυσικού της πλούτου, ενώ παράλληλα δημιουργούν συνθήκες αμφισβήτησης της ίδιας της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης.

Αυτή η γραμμή πλεύσης, αναφορικά με τα ανταλλάγματα που επιδιώκει να εκμαιεύσει η Τουρκία, εξασφάλισε ήδη στήριξη από δύο «συνήθεις υπόπτους». Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ προλείανε το έδαφος, σπεύδοντας να δηλώσει ετοιμότητα για διαμεσολάβηση των Ηνωμένων Εθνών και ο Ευρωπαίος Επίτρος αρμόδιος για θέματα διεύρυνσης της ΕΕ, Στέφαν Φούλε, λάνσαρε «συνταγή Αιγαίου» εγείροντας για πρώτη φορά θέμα προσφυγής στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για ειρηνική, όπως είπε, επίλυση του προβλήματος.

Οι τοποθετήσεις των δύο ανδρών, διά των οποίων επεχείρησαν να προκαταλάβουν τις εξελίξεις δημιουργώντας κλίμα υπέρ των τουρκικών θέσεων, διατυπώθηκαν την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, γεγονός που παραπέμπει σε εύλογους συνειρμούς περί προσυνεννόησης Ντάουνερ και Φούλε για στήριξη των τουρκικών αιτημάτων. Άλλωστε, όπως πληροφορούμαστε, η μια πρόταση φέρεται να αποτελεί συμπλήρωμα της άλλης. Η μεν πρόταση Ντάουνερ για διαμεσολάβηση του ΟΗΕ αποτελεί το πρώτο στάδιο. Η δε πρόταση Φούλε για προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης θεωρείται το δεύτερο, συμπληρωματικό βήμα. «Εάν χρειαστεί» όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Τσέχος Επίτροπος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία δεν έχει κυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας και ως εκ τούτου η εισήγηση Φούλε για προσφυγή στη Χάγη αφορά στην πραγματικότητα την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία εάν και εφόσον υιοθετούσε τις συστάσεις του Τσέχου Επιτρόπου, θα οδηγείτο εκ των πραγμάτων σε αυτοαναίρεση και αυτο-αμφισβήτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, αλλά και του κυριαρχικού της δικαιώματος να αποφασίζει επί του προκείμενου. 

Επιδιώκει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο 
Την ίδια ώρα, η λεγόμενη συμφωνία Τουρκίας-ψευδοκράτους, αποτελεί ένα ακόμη βήμα στους σχεδιασμούς της Άγκυρας για στρατηγικό έλεγχο της περιοχής.

Με βάση και τα στοιχεία της συμφωνίας, είναι προφανές ότι η Τουρκία επιδιώκει να έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Για να επιτευχθεί τούτο, αποκόπτει την Ελλάδα από την Κύπρο και επεκτείνει την περιοχή της «επειδή είναι μεγάλη και δυνατή χώρα». 

Σύμφωνα με όσα προβλέπονται στη συμφωνία αυτή και με βάση και τις συντεταγμένες που περιλαμβάνονται σ' αυτή, οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε όλη την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου ενώ σε περίπτωση που θα εντοπισθούν κοιτάσματα, ο διαμοιρασμός τους θα συζητηθεί μεταξύ των συμβαλλομένων, δηλαδή της Τουρκίας και του ψευδοκράτους. Το ψευδοκράτος με βάση τη συμφωνία παρουσιάζεται να έχει περιοχή λίγο μεγαλύτερη από χωρικά ύδατα. Αυτή η περιοχή είναι βορείως της Κύπρου και επεκτείνεται μέχρι και τον Ακάμα. 

Πώς θα εφαρμοσθεί αυτή η συμφωνία; Πρωτίστως με έρευνες στη θαλάσσια περιοχή γύρω από την Κύπρο. 

Είναι προφανές πως οι Τούρκοι δεν θα εγκαταλείψουν περιοχές νοτίως της Κύπρου, μπαίνοντας για καλά στα κυπριακά «οικόπεδα» ενώ ο προσανατολισμός τους είναι κυρίως στα δυτικά του νησιού. 

Άλλωστε, όπως σημειώνεται, ο βασικός στόχος είναι να δημιουργήσουν μια σφήνα, να αποκόψουν την Ελλάδα και την Κύπρο και να δημιουργήσουν ένα μεγάλο διάδρομο προς την Αίγυπτο. Παράλληλα θα κινηθούν με την κατάθεση χαρτών σε διάφορους οργανισμούς, σε μια προσπάθεια δημιουργίας αρχικά εντυπώσεων και στη συνέχεια εδραίωσης τετελεσμένων.

Την ίδια ώρα, η Άγκυρα πιέζει τη Βηρυτό να καταγγείλει και να ακυρώσει τη συμφωνία που έχει συνάψει με την Κυπριακή Δημοκρατία για καθορισμό της μεταξύ τους ΑΟΖ. Όπως αναφέρεται συναφώς στην πρόσφατη συνάντηση του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου Νατζίμπ Μιτάκι, στη Νέα Υόρκη, ο πρώτος τού υπέδειξε πως η χώρα του απορρίπτει τη συμφωνία Βηρυτού και Λευκωσίας. Ο Νταβούτογλου τον κάλεσε να ακυρώσει τη συμφωνία με την Κύπρο και να υπογράψει νέα με την Τουρκία.

ΠΗΓΗ:Ο Φιλελεύθερος