Υπέρ βωμών και εστιών.

Γράφει : ο Θεόφιλος Αιγινήτης*

Όσοι έχουνε διαβάσει έστω και λίγη ιστορία, θα μάθανε πως οι Έλληνες αγωνιζόντουσαν πάντα υπέρ πατρίδος, υπέρ βωμών και εστιών.

Ελληνόπουλα όμως που ταξίδεψαν και σπούδασαν κυρίως οικονομικά στο Νέο Κόσμο στα εκεί Πανεπιστήμια για πλούσιους, προφανώς δεν θα είχαν χρόνο να ασχοληθούν με την ιστορία, γιατί εκεί η λέξη ιστορία είναι άγνωστη αφού αυτοί δεν είχαν ιστορία.

Η ιστορία τους ξεκινάει το 1492, όταν η βασίλισσα Ισαβέλλα της Ισπανίας για να ικανοποιήσει την απληστία της για πλούτο, χρηματοδότησε την αποστολή του Κολόμβου να ψάξει μακριά από την...

Ευρώπη να βρεί και να της φέρει όσο περισσότερο χρυσάφι μπορούσε.

Την ήπειρο που ανακάλυψαν την ονόμασαν Νέο Κόσμο και σα νέος που ήταν, δεν είχε ιστορία παρά μερικές νομαδικές φυλές που αντιστάθηκαν με ανδρεία στους εισβολείς. Αλλά με κάτι τόξα και ακόντια που είχαν δεν ήταν δυνατόν να αντέξουν στην πυρίτιδα, στη σύφιλη και την ευλογιά που κουβάλησαν μαζί τους οι Ισπανοί, σχεδόν ξεκληρίστηκαν και υπέκυψαν .

Μεγάλο μέρος από τον πλούτο που κλέψανε από τους γηγενείς τον στείλανε στην Ευρώπη και η Ευρώπη ότι απόβρασμα της κοινωνίας υπήρχε, βαρυποινίτες κατάδικοι, κλέφτες, λωποδύτες και πόρνες που τους περίσσευαν και θέλανε να τους ξεφορτωθούνε τους στέλνανε με καραβιές πεσκέσι σ’ αυτό το νέο κόσμο που είπαμε.

Το μήλο όπως γνωρίζετε κάτω απ’τη μηλιά θα πέσει, έτσι και οι απόγονοι γίνανε σα τα μούτρα των προγόνων τους.

Στα πανεπιστήμια που φτιάξανε με τον κλεμμένο πλούτο και πήγαν να σπουδάσουν τα πλουσιόπαιδά μας, διδάσκουν τους τρόπους πώς μπορεί κανείς να γίνει εκατομμυριούχος. Από τους διαφόρους τρόπους που τους μάθανε ήταν να γίνουν τοκογλύφοι ή πράκτορές τους και επειδή δεν διέθεταν οι οικογένειές τους τόσο πολύ χρήμα για τοκογλυφία προτίμησαν οι περισσότεροι τη δεύτερη λύση.

Γύρισαν που λέτε μια μέρα πίσω στην πατρίδα ως Μεσσίες με τα βαρβάτα διπλώματά τους και αποφάσισαν να ασχοληθούνε με την πολιτική για να σώσουν την πατρίδα μας, όχι όμως και δική τους,γιατί προ πολλού έπαψε η Ελλάδα να είναι και δική τους.

Αυτά τα παιδιά πού έπαψαν προ πολλού να είναι παιδιά, τρόφιμοι της λέσχης Μπίντερμπεργκ, που δεν δούλεψαν ποτέ τους, δεν πείνασαν ποτέ τους και μας κουβαλήθηκαν εδώ σαν σωτήρες, είδαμε όλοι πως μας κατάντησαν με τη συνεργασία των ντόπιων ομοϊδεατών τους.

Ακούσατε το τι είπαν ο Στρος Καν και ο Χρυσοχοΐδης. Ξεμπροστιάστηκαν μόνοι τους. Προμελετημένο έγκλημα εις βάρος της Ελλάδας.

Δε θα βρεθούν ρε γαμώτο μου μερικοί Έλληνες που να το λέει η περδικούλα τους, να κάνουν ένα πατριωτικό κόμμα και να προσπαθήσουν πραγματικά να βάλουν σε μια σειρά αυτό τον τόπο που λυμαίνεται τόσα χρόνια από τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων και δήθεν φίλων μας ;

Σ’ όλους εμάς και μόνο, εναπόκειται η σωτηρία της πατρίδας μας.

Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα αλλά από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Καστελόριζο κι από την ανατολική έως την δυτική εσχατιά της.

Ευκαιρία είναι αυτές τις μέρες να στείλουμε τις ευχές μας με κάρτες, βιβλία και με όποιο άλλο τρόπο θέλουμε να εκφράσου την αγάπη μας και τη συμπαράστασή μας στους ακρίτες μας, που παραμένουν στον τόπο τους αγωνιζόμενοι υπέρ βωμών και εστιών.

Καλή χρονιά όσο γίνεται σε όλους μας και όσο αντέξουμε.

Καλή λευτεριά.

*o Θεόφιλος Αιγινήτης είναι Ζωγράφος-Συγγραφέας  στο Τόνοι και Πνεύματα