Οι συνεχείς περικοπές στις συντάξεις, οδηγούν σε πρόωρο θάνατο την τρίτη ηλικία! Οι απόμαχοι της ζωής, ενώ θα περίμεναν στη δύση του βίου τους να τύχουν από την Πολιτεία της αναγνώρισης που τούς πρέπει, η εγκληματικά κτηνώδης πολιτική της κυβέρνησης Παπαδήμου και της προηγούμενης Παπανδρέου, σκοτώνει τους συνταξιούχους.
Απόγνωση, απελπισία, κατάθλιψη είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν τους συνταξιούχους, για τον εξευτελισμό τον οποίο υφίσταται καθημερινά η αξιοπρέπειά τους.
Ο Υπουργός Υγείας κ. Λοβέρδος είχε επισημάνει ότι οι Έλληνες ζουν πολλά χρόνια! Μήπως λοιπόν σήμερα η Πολιτεία, με την ανάλγητη στάση της απέναντι στους συνταξιούχους, στοχεύει στην επίσπευση της βιολογικής εξόντωσής τους;
Η Ελένη Μπιλιάλη δεν φανταζόταν ποτέ ότι στην ηλικία των 86 ετών, η Πολιτεία θα την ανάγκαζε βιαίως να ανέβει έναν ακόμη Γολγοθά. Να σηκώσει ακόμη έναν σταυρό μαρτυρίου!
Τα τελευταία 16 χρόνια ζει μονάχη σε ένα φτωχόσπιτο της Αγίας Παρασκευής, το οποίο απέκτησε με χίλια βάσανα ο –μακαρίτης πλέον- αδερφός της Αντώνης, παρασημοφορηθείς ήρωας του πολέμου. Μια παράγκα χτισμένη σε ένα οικοπεδάκι στο Κρανίδι, αγορά και αυτή από τις θυσίες του αδερφού της, υποχρεώνουν σήμερα την Ελένη Μπιλιάλη να δίνει 252,5 ευρώ από τα 552 ευρώ σύνταξής της, στο χαράτσι της ΔΕΗ! Τα φάρμακα που χρειάζεται να προμηθεύεται για την πίεση και την οστεοπόρωση, μαζί με την ουσιαστική... κατάργηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, την εξαναγκάζουν είτε να πληρώνει τα φάρμακα από την…άδεια τσέπη της είτε να καταβάλει 20 ευρώ για την συνταγογράφησή τους από το γιατρό!
Με λυγμούς, γεμάτη οργή και αγανάκτηση, η κυρά Λένη καταφέρνει να πει: «Κακό ‘χρονο να ‘χει ο Παπανδρέου και όσοι μας έφεραν την καταστροφή. Καταραμένοι να ‘ναι. Αυτό το λίγο ζωής που μού ’μεινε, πώς θα το ζήσω; Μου λες; Να τα γράψεις όπως σου τα λέω: Να καταντήσουν και τα παιδιά τους και οι οικογένειές τους, όπως κατάντησαν τον κοσμάκη. Να μη τους δεχτεί η γης. Να βγάλει φωτιά η πένα σου για το κακό που έκανε στον κόσμο ο Παπανδρέου και όσοι συνεργάζονται μαζί του».
Η Ελένη Μπιλιάλη, ζει από τη σύνταξη του αείμνηστου αδερφού της Αντώνη, ήρωα του πολέμου, σύνταξη την οποία πετσοκόβουν κάθε μήνα! Κυριολεκτικά αδυνατεί να τα φέρει βόλτα, τρέμει μάλιστα στην ιδέα μήπως της στείλουν χαράτσι και για το πατρικό της σπίτι, που βρίσκεται στην παραμεθόριο και της το έκαψαν στον πόλεμο του ’41-44 οι Γερμανοί με τους Τσάμηδες!
ΤΗΣ ΕΚΑΨΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, ΤΗΣ… ΚΑΙΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΤΗΣ,
ΗΡΩΑ ΠΟΛΕΜΟΥ!
Η κυρά Λένη πέρασε μια ζωή γεμάτη βάσανα. Σε μικρή ηλικία έζησε τη φρίκη του πολέμου. Στα 17 της χρόνια, μαζί με τους γονείς της και τα τρία αδέλφια της, είδε το σπίτι της να γίνεται παρανάλωμα του πυρός από τους κατακτητές Γερμανούς, μαζί με τους αδίστακτους μισέλληνες και συνεργάτες της Βέρμαχτ, Τσάμηδες. Η ίδια θυμάται πώς βίωσε τον τρόμο στην Πλεσίβιτσα του νομού Θεσπρωτίας, το σημερινό Πλαίσιο του Δήμου Φιλιατών, όταν χωμένη με την οικογένειά της σε μια σπηλιά, άκουγε τις βόμβες του γερμανικού πυροβολικού να ισοπεδώνουν το χωριό της και να σείεται όλο το έδαφος.
«Μετά μπήκαν στο χωριό οι Γερμανοί μαζί με τους Τσάμηδες και έκαψαν σχεδόν όλα τα σπίτια, μαζί και το δικό μας» επισημαίνει η Ελένη Μπιλιάλη.
Ο αδερφός της κυρά-Λένης, Αντώνης, όταν κατατάχθηκε στο στρατό, ρίχτηκε αμέσως στα μέτωπα του πολέμου, στο Γράμμο και στο Βίτσι. Επί τρία χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή των μαχών και λίγο πριν σαλπίσει το τέλος του εμφύλιου, ο Αντώνης Μπιλιάλης τραυματίστηκε βαριά από βλήμα νάρκης στο πόδι.
«Πρόλαβε τελευταία στιγμή και κρύφτηκε σε ένα χαντάκι και γλίτωσε την ζωή του. Αλλιώς θα είχε σκοτωθεί», υπογραμμίζει η κυρά Λένη.
Ο Αντώνης Μπιλιάλης εισήχθη σε νοσοκομείο, όπου και παρέμεινε για αρκετούς μήνες. Το βαρύτατο τραύμα στο πόδι, μαζί με τα πολλά κρυοπαγήματα, είχαν οδηγήσει τους γιατρούς στην απόφαση να του το κόψουν πάνω από το γόνατο. Ο γενναίος στρατιώτης Αντώνης Μπιλιάλης, όμως, αρνήθηκε. «Δεν θα μείνω εγώ σακάτης με ένα πόδι», αντέτεινε στους γιατρούς. Παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων ότι θα υπέφερε και ίσως κάποτε τα πολλά τραύματα να του στοίχιζαν τη ζωή, ο αδερφός της κυρά Λένης, έμεινε όρθιος και στα δυο του πόδια.
«Τα βράδια του χειμώνα βογκούσε από φρικτούς πόνους», θυμάται η Ελένη Μπιλιάλη και συνεχίζει:«Ο αδερφός μου ήταν σκληρό καρύδι. Πάλεψε με τους πόνους 47 ολόκληρα χρόνια. Η πληγή όμως διαρκώς μεγάλωνε και τα κρυοπαγήματα τον τσάκιζαν. Έπαθε βαρύ εγκεφαλικό και πέθανε το 1996», λέει με πόνο αλλά και υπερηφάνεια για τον αδερφό της, ο οποίος παρασημοφορήθηκε τρεις φορές από την Πολιτεία.
Ο Αντώνης Μπιλιάλης είχε πάρει υπό την προστασία του την κυρά-Λένη η οποία στα 22 της χρόνια έχασε το ένα της μάτι από σοβαρή πάθηση. Από τότε, όπου και να πήγαινε την κορόιδευαν και δεν μπόρεσε να βρει δουλειά. Είχε στο πλευρό της τον αδερφό της Αντώνη, ο οποίος για πολλά χρόνια εργάστηκε σκληρά ως κλητήρας στο Υπουργείο Εξωτερικών. Με τις οικονομίες τους, έφτιαξαν ένα σπιτάκι λίγων τετραγωνικών μέτρων στην Αγία Παρασκευή και το 1979 αγόρασαν ένα οικοπεδάκι στο Κρανίδι, όπου εγκατέστησαν μια παράγκα για να πηγαίνουν τα καλοκαίρια!
Σήμερα, η ζωή της Ελένης Μπιλιάλη ξαναπαίρνει διαστάσεις εφιαλτικές. Όπως στα χρόνια της κατοχής. Με τη σύνταξη του ήρωα αδερφού της να την πετσοκόβουν και με τα χαράτσια να πέφτουν βροχή, η κυρά-Λένη βρίσκεται σε απόγνωση:
«Οι γιατροί, όταν ο αδερφός μου είχε τραυματιστεί από νάρκη, τον ρώτησαν εάν ήθελαν να του κόψουν το πόδι. Ο ίδιος αρνήθηκε, και συνέχισε τη ζωή του έστω και πονώντας. Αυτοί εδώ στην Κυβέρνηση, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, μας κλέβουν τη σύνταξη και μας σκοτώνουν καθημερινά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου