Αρκετοί από τους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής υπόσχονται μια πιο δημιουργική και λιγότερο επώδυνη εφαρμογή του νέου μνημονίου, στη βάση των λεγόμενων ισοδύναμων μέτρων. Υποστηρίζουν ότι με αυτά τα μέτρα μπορεί να αποτραπούν οι δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων και να δημιουργηθούν σιγά σιγά οι προϋποθέσεις για να βγούμε από τη βαθιά ύφεση. Η έννοια των ισοδύναμων μέτρων περιέχεται στο αρχικό και στο νέο μνημόνιο, εφόσον στις περισσότερες περιπτώσεις η τρόικα ενδιαφέρεται για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα και όχι για τα συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγήσουν σε αυτό.
Συνεχίζοντας την αρνητική πολιτική παράδοση που έχουν δημιουργήσει, τα ηγετικά στελέχη των κομμάτων χρησιμοποιούν την έννοια των ισοδύναμων μέτρων για να δημιουργήσουν την προεκλογική εντύπωση εύκολων λύσεων στα μεγάλα δημοσιονομικά και οικονομικά προβλήματα. Έτσι, συνήθως προτείνουν, σαν ισοδύναμα μέτρα, τη μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του Δημοσίου σε κτίρια που ανήκουν στο ελληνικό Δημόσιο ή τη φορολόγηση των τυχερών παιχνιδιών. Η μετεγκατάσταση των υπηρεσιών μπορεί να έχει μεγαλύτερο κόστος απ’ ό,τι η ενοικίαση των αναγκαίων...
κτιρίων και θα αποδώσει οικονομικά οφέλη σε βάθος χρόνου. Όσο για τη φορολόγηση των τυχερών παιχνιδιών, θα κάνει πιο δύσκολη την ιδιωτικοποίησή τους και θα μειώσει τα σχετικά έσοδα του Δημοσίου. Επομένως, δεν χρειαζόμαστε ισοδύναμα μέτρα στο πλαίσιο των εύκολων όσο και ανύπαρκτων λύσεων, αλλά ισοδύναμα μέτρα που θα στείλουν ένα διαφορετικό πολιτικό μήνυμα και θα δημιουργήσουν μια νέα οικονομική και κοινωνική δυναμική.
Προτείνουμε τα ακόλουθα ισοδύναμα μέτρα με την ελπίδα ότι θα αξιοποιηθούν στον δημόσιο διάλογο που αναμένεται να αναπτυχθεί πριν και μετά τις εκλογές.
-Επιβολή πλαφόν στους μισθούς του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας και της τοπικής, περιφερειακής αυτοδιοίκησης στο ύψος των 3.000 ευρώ μεικτά το μήνα. Πρόκειται για ένα πολύ αυστηρό ισοδύναμο μέτρο, το οποίο όμως δικαιολογείται λόγω της ουσιαστικής χρεοκοπίας του Δημοσίου.
-Επιβολή πλαφόν στις συντάξεις του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας και της τοπικής, περιφερειακής αυτοδιοίκησης στο ύψος των 2.000 ευρώ μεικτά το μήνα.
-Άμεση κατάργηση του ειδικού ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού καθεστώτος που ισχύει για διάφορες κατηγορίες προνομιούχων, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές και οι δήμαρχοι.
-Μείωση τουλάχιστον κατά 50% του λεγόμενου κόστους της Δημοκρατίας. Σε αυτό περιλαμβάνονται οι δαπάνες για τη Βουλή, για τη φρουρά της, για τους συνεργάτες των βουλευτών και τους ίδιους τους βουλευτές, για την προεδρία της Δημοκρατίας, για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, των ερευνητικών τους κέντρων κτλ. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας και ο πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος έχουν δώσει το καλό παράδειγμα και έχουν παραιτηθεί του μισθού-αποζημίωσής τους, αλλά, με εξαίρεση κάποιους… Ιταλούς δημάρχους, το πολιτικό προσωπικό δεν συγκινήθηκε από την πρωτοβουλία τους.
-Δραστική μείωση του κόστους των εξοπλιστικών προγραμμάτων, η οποία θα περιλαμβάνει τη ματαίωση της προμήθειας δύο ακόμη γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 και την εγκατάλειψη της παρασκηνιακής διαπραγμάτευσης για την προμήθεια 6 γαλλικών φρεγατών τύπου FREMM.
-Άμεση κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και των ειδικών λογαριασμών σε όλα χωρίς εξαίρεση τα υπουργεία και τις υπηρεσίες.
-Μείωση τουλάχιστον κατά 50% της επιβάρυνσης (380 εκατ. ευρώ το χρόνο) στον κρατικό προϋπολογισμό από τους μισθούς και τις συντάξεις των κληρικών και επιβολή φορολογίας στην εκκλησιαστική περιουσία που αξιοποιείται για εμπορικούς σκοπούς, με τη μέθοδο που χρησιμοποίησε στην Ιταλία ο πρωθυπουργός κ. Μόντι.
-Άμεση κατάργηση της στρατιωτικής θητείας και του εξαιρετικά δαπανηρού συστήματος υποστήριξης. Μετακίνηση του επιτελείου, των στρατοπέδων και των μονάδων εκεί όπου πραγματικά χρειάζονται για τη διεξαγωγή ενός σύγχρονου πολέμου και αποζημίωση των στρατιωτικών για τα νέα τους καθήκοντα σε είδος, κυρίως μέσω της παραχώρησης σε αυτούς μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
-Απόλυση 40.000-50.000 δημοσίων υπαλλήλων που διορίστηκαν κατά την περίοδο της ΟΝΕ, οπότε ήταν γνωστό σε όλους ότι έπρεπε να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Οι απολύσεις αυτές μπορεί να γίνουν μέσω της κατάργησης οργανισμών και υπηρεσιών –χαρακτηριστικό το παράδειγμα της αγροφυλακής, η οποία δημιουργήθηκε εκ νέου το 2008, όταν ήμασταν ήδη σε φάση επικίνδυνης υπερχρέωσης του Δημοσίου– ή μέσω διακοπής της συνεργασίας με εκείνους που διορίστηκαν την περίοδο 2000-2009 παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ. Με αυτό το μέτρο θα βελτιωθούν τα δημόσια οικονομικά, θα αναβαθμιστούν οι σχέσεις μας με τους πιστωτές μας και θα λήξει οριστικά η εκκρεμότητα σε ό,τι αφορά τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων που αντέχει η ελληνική οικονομία. Ταυτόχρονα θα μπει οριστικό τέλος στα κομματικά, μικροπολιτικά σενάρια του τύπου εργασιακή εφεδρεία, τα λεφτά στο σπίτι ισοβίως κτλ.
Αυτά είναι μερικά από τα ισοδύναμα μέτρα που θεωρούμε αναγκαία για να υπάρξει το νέο οικονομικό ξεκίνημα που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Προς το παρόν, οι πολιτικοί μας επινοούν ισοδύναμα μέτρα αμφίβολης δημοσιονομικής, οικονομικής αποτελεσματικότητας, που τους επιτρέπουν να εμφανίζονται στους ψηφοφόρους με ένα φιλολαϊκό προφίλ σε μια περίοδο κατά την οποία κατεδαφίζονται βασικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Κατά την άποψή μας, ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε σχετικά γρήγορα από τους περιορισμούς του νέου μνημονίου είναι να το εφαρμόσουμε με έναν δημιουργικό και επιθετικό τρόπο. Όσο διατηρείται το πολιτικό σκηνικό των «καλών» πολιτικών που προσπαθούν να μας προστατέψουν από τις παρεμβάσεις των «κακών» εταίρων και πιστωτών μας αποφεύγοντας τις προφανείς υποχρεώσεις τους, θα συνεχίζονται οι θυσίες χωρίς ελπίδα.
-Επιβολή πλαφόν στους μισθούς του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας και της τοπικής, περιφερειακής αυτοδιοίκησης στο ύψος των 3.000 ευρώ μεικτά το μήνα. Πρόκειται για ένα πολύ αυστηρό ισοδύναμο μέτρο, το οποίο όμως δικαιολογείται λόγω της ουσιαστικής χρεοκοπίας του Δημοσίου.
-Επιβολή πλαφόν στις συντάξεις του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας και της τοπικής, περιφερειακής αυτοδιοίκησης στο ύψος των 2.000 ευρώ μεικτά το μήνα.
-Άμεση κατάργηση του ειδικού ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού καθεστώτος που ισχύει για διάφορες κατηγορίες προνομιούχων, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές και οι δήμαρχοι.
-Μείωση τουλάχιστον κατά 50% του λεγόμενου κόστους της Δημοκρατίας. Σε αυτό περιλαμβάνονται οι δαπάνες για τη Βουλή, για τη φρουρά της, για τους συνεργάτες των βουλευτών και τους ίδιους τους βουλευτές, για την προεδρία της Δημοκρατίας, για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, των ερευνητικών τους κέντρων κτλ. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας και ο πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος έχουν δώσει το καλό παράδειγμα και έχουν παραιτηθεί του μισθού-αποζημίωσής τους, αλλά, με εξαίρεση κάποιους… Ιταλούς δημάρχους, το πολιτικό προσωπικό δεν συγκινήθηκε από την πρωτοβουλία τους.
-Δραστική μείωση του κόστους των εξοπλιστικών προγραμμάτων, η οποία θα περιλαμβάνει τη ματαίωση της προμήθειας δύο ακόμη γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214 και την εγκατάλειψη της παρασκηνιακής διαπραγμάτευσης για την προμήθεια 6 γαλλικών φρεγατών τύπου FREMM.
-Άμεση κατάργηση των μυστικών κονδυλίων και των ειδικών λογαριασμών σε όλα χωρίς εξαίρεση τα υπουργεία και τις υπηρεσίες.
-Μείωση τουλάχιστον κατά 50% της επιβάρυνσης (380 εκατ. ευρώ το χρόνο) στον κρατικό προϋπολογισμό από τους μισθούς και τις συντάξεις των κληρικών και επιβολή φορολογίας στην εκκλησιαστική περιουσία που αξιοποιείται για εμπορικούς σκοπούς, με τη μέθοδο που χρησιμοποίησε στην Ιταλία ο πρωθυπουργός κ. Μόντι.
-Άμεση κατάργηση της στρατιωτικής θητείας και του εξαιρετικά δαπανηρού συστήματος υποστήριξης. Μετακίνηση του επιτελείου, των στρατοπέδων και των μονάδων εκεί όπου πραγματικά χρειάζονται για τη διεξαγωγή ενός σύγχρονου πολέμου και αποζημίωση των στρατιωτικών για τα νέα τους καθήκοντα σε είδος, κυρίως μέσω της παραχώρησης σε αυτούς μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
-Απόλυση 40.000-50.000 δημοσίων υπαλλήλων που διορίστηκαν κατά την περίοδο της ΟΝΕ, οπότε ήταν γνωστό σε όλους ότι έπρεπε να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Οι απολύσεις αυτές μπορεί να γίνουν μέσω της κατάργησης οργανισμών και υπηρεσιών –χαρακτηριστικό το παράδειγμα της αγροφυλακής, η οποία δημιουργήθηκε εκ νέου το 2008, όταν ήμασταν ήδη σε φάση επικίνδυνης υπερχρέωσης του Δημοσίου– ή μέσω διακοπής της συνεργασίας με εκείνους που διορίστηκαν την περίοδο 2000-2009 παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ. Με αυτό το μέτρο θα βελτιωθούν τα δημόσια οικονομικά, θα αναβαθμιστούν οι σχέσεις μας με τους πιστωτές μας και θα λήξει οριστικά η εκκρεμότητα σε ό,τι αφορά τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων που αντέχει η ελληνική οικονομία. Ταυτόχρονα θα μπει οριστικό τέλος στα κομματικά, μικροπολιτικά σενάρια του τύπου εργασιακή εφεδρεία, τα λεφτά στο σπίτι ισοβίως κτλ.
Αυτά είναι μερικά από τα ισοδύναμα μέτρα που θεωρούμε αναγκαία για να υπάρξει το νέο οικονομικό ξεκίνημα που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Προς το παρόν, οι πολιτικοί μας επινοούν ισοδύναμα μέτρα αμφίβολης δημοσιονομικής, οικονομικής αποτελεσματικότητας, που τους επιτρέπουν να εμφανίζονται στους ψηφοφόρους με ένα φιλολαϊκό προφίλ σε μια περίοδο κατά την οποία κατεδαφίζονται βασικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Κατά την άποψή μας, ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε σχετικά γρήγορα από τους περιορισμούς του νέου μνημονίου είναι να το εφαρμόσουμε με έναν δημιουργικό και επιθετικό τρόπο. Όσο διατηρείται το πολιτικό σκηνικό των «καλών» πολιτικών που προσπαθούν να μας προστατέψουν από τις παρεμβάσεις των «κακών» εταίρων και πιστωτών μας αποφεύγοντας τις προφανείς υποχρεώσεις τους, θα συνεχίζονται οι θυσίες χωρίς ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου