Σελίδες

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Η σημασία της κυβερνητικής απάντησης στον Ερντογάν


Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, σε μια περίοδο πολιτικής αναταραχής τις οποίες συνήθως εκμεταλλεύεται η Τουρκία για να εγγράψει νέες διεκδικήσεις στα ελληνοτουρκικά προκαλώντας κρίσεις, μια ελληνική κυβέρνηση έδειξε σοβαρά αντανακλαστικά και ετοιμότητα, απαντώντας με εξαιρετικά εύστοχο σχόλιο στις αθλιότητες του Ερντογάν.
Πριν αναφέρουμε την απάντηση οφείλουμε να εξηγήσουμε για ποιον λόγο θεωρούμε σοβαρή υπόθεση την επιτυχημένη κυβερνητική αντίδραση δια του εκπροσώπου Δημήτρη Τσιόδρα: Ο λόγος δεν συνδέεται με οποιοδήποτε «αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας», αλλά με ψυχρό λογικό υπολογισμό της κατάστασης.
Η κυβέρνηση, χωρίς να το καταλαβαίνει – εύλογα – ο πολύς κόσμος με την ετοιμότητα και τη εύστοχη απάντησή της, ενίσχυσε την εικόνα που ξεκινάει από την σημαντική δραστηριότητα των Ενόπλων Δυνάμεων που συνοψίζεται στο ακόλουθο: «Ούτε να το σκέφτεστε ότι θα...
μπορούσατε να αιφνιδιάσετε εκμεταλλευόμενοι για μια ακόμη φορά τη συγκυριακή αδυναμία»…
Για την Ιστορία και μόνο, η δήλωση Τσιόδρα έχει ως εξής: «Η Ελλάδα θα ανέμενε από τους γείτονές της να σέβονται τα προβλήματά της αντί να θορυβούν. Η Τουρκία έχει πολύ δρόμο να διανύσει για να φθάσει ακόμη και το σημερινό μειωμένο μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας. Καλύτερα λοιπόν για τη γειτονική μας χώρα να ασχολείται με τα δικά της προβλήματα, φροντίζοντας παράλληλα να κρατήσει περισσότερο εποικοδομητική στάση στις διμερείς σχέσεις».
Με απλά λόγια, ο Ερντογάν με τέτοιες δηλώσεις δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να αποδεικνύει το σύμπλεγμά του απέναντι στους Έλληνες, ενώ η απάντηση του θύμισε ότι τα πολλά λόγια είναι φτώχεια… και παρά τις όποιες ενστάσεις μας για τον κάθε ΣΥΡΙΖΑ, να ξέρουν ότι σε περίπτωση εθνικής ανάγκης να μην ποντάρουν κάποιοι καθόλου σε παρελθούσες πολιτικές διακηρύξεις και πεποιθήσεις, διότι αν έχει μια αρετή η ελληνική φυλή, στη δύσκολη στιγμή ξέρει να αποφασίζει γρήγορα και να ενώνεται σαν μια γροθιά ακόμη γρηγορότερα…
Αργότερα τρωγόμαστε ξανά… έτσι για να κρατιούνται ζεστά τα αίματα. Δεν πειράζει, δημοκρατία έχουμε, άλλοι παλεύουν να την πετύχουν… Άει σιχτίρ…

Δεν υπάρχουν σχόλια: