Οι δύσκολες μάχες της Κύπρου στα διεθνή φόρα

Ομολογώ πως παρακολουθώ με ιδιαίτερη ικανοποίηση τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι Έλληνες της Κύπρου να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους. Είναι κανόνας στην πολιτική, ότι όποιος αγωνίζεται κάτι έχει να κερδίσει, σε αντίθεση μ’ αυτόν που περιμένει την θεία πρόνοια ή τον από μηχανής θεό να του λύσουν τα προβλήματα. Αυτός είναι χαμένος «από χέρι».

Οι Κύπριοι ευρωβουλευτές είχαν να αντιμετωπίσουν στο Ευρωκοινοβούλιο ένα εχθρικό κλίμα από το φιλοτουρκικό λόμπι και ανάγκασαν αφενός τον επικεφαλής των Σοσιαλιστών-Δημοκρατών κ. Χάνες Σβόμποντα, να αποσύρει τις ανθελληνικές τροπολογίες των ευρωβουλευτών του, και αφετέρου να αποστομώσουν τον μονίμως φιλότουρκο συμπρόεδρο της "Ομάδας των Πρασίνων", κ. Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι μόνον οι τουρκικές επενδύσεις μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα και την Κύπρο από την οικονομική κρίση.

Η απάντηση των Κυπρίων ήταν: «Η καλύτερη επένδυση για την Κύπρο είναι να αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα», πρόταση που κατάφεραν να περάσουν και στο...

τελικό κείμενο που εγκρίθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο.

Και δεν επέτυχαν μόνον αυτό. Αλλά επαναλήφθηκε στο Ψήφισμα το αίτημα της επιστροφής της κλειστής πόλης των Βαρωσίων (Αμμοχώστου), η διακοπή της ροής του παράνομου εποικισμού στα Κατεχόμενα και η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.

Θα πει κάποιος, «τι έχουμε κερδίσει τόσα χρόνια με τα παρόμοια Ψηφίσματα»; Όχι όσα θέλαμε, αλλά αρκετά. Το σημαντικότερο όλων είναι, πως αν δεν υπήρχαν αυτά τα Ψηφίσματα, αλλά ενισχυτικά των τουρκικών απόψεων, η τουρκική κυβέρνηση θα τα αξιοποιούσε σε βάρος μας. Το γεγονός, ότι δεν τα αξιοποιούμε εμείς χρόνια τώρα, επειδή προτιμούμε «να παίρνει ο αγέρας την σημαία μας», δεν σημαίνει ότι δεν θα βρεθούν κάποτε στις σωστές θέσεις οι σωστοί πολιτικοί.

Είχε και άλλες αποτυχίες το φιλοτουρκικό λόμπι. Πρώτον, δεν μπόρεσε να επιβάλει την παρουσία Τουρκοκύπριων παρατηρητών στις εργασίες του Ευρωκοινοβουλίου. Βέβαια ο προαναφερόμενος επικεφαλής των Σοσιαλιστών-Δημοκρατών κ. Χάνες Σβόμποντα επιμένει: «Πρέπει να βρεθεί μία λύση έτσι ώστε στο μέλλον, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του 2014, ο τουρκοκυπριακός λαός που ανήκει στην Ε.Ε., να μπορεί πραγματικά να είναι παρατηρητής και να εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

Δεύτερον, αποκλείσθηκε επίσης το άνοιγμα του απ’ ευθείας εμπορίου της Ε.Ε. με τα Κατεχόμενα. Και τρίτον, αναγνωρίζονται ακόμη τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ της, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο καλείται η Τουρκία να υιοθετήσει. Δεν πρόκειται φυσικά να το πράξει, αλλά κάτι είναι και η αναγνώριση αυτή.

Κατά περίεργο τρόπο, συμπαραστάτρια των Κυπρίων και Ελλαδιτών ευρωβουλευτών υπήρξε η εισηγήτρια της Έκθεσης, η Ολλανδέζα ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κ. Ρία Ομεν-Ρουίζτεν. Και λέμε «κατά περίεργο τρόπο», επειδή δεν μας αντιμετωπίζουν οι Ολλανδοί με τον αρμόζοντα τρόπο, στα θέματα που μας αφορούν.

Ο Μακεδών