του Κώστα Στούπα
Το θέμα τη κυβερνητικής σταθερότητας προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία από την αδέξια στην εκτέλεση, αλλά ενδεχομένως χωρίς άλλη επιλογή, απόφαση του «λουκέτου» στην ΕΡΤ. Αν δεν απολυθούν «χθες» οι 2.700 η κυβέρνηση θα πρέπει να εντοπίσει τον αριθμό αυτό σήμερα από αλλού. Τα περιθώρια των καθυστερήσεων και των ελιγμών προάσπισης των προνομιούχων πελατών από τις κυβερνήσεις της τελευταίας τριετίας φαίνεται πως έχουν εξαντληθεί.
Η ΕΡΤ αποτελεί μια από τις κορωνίδες της παρασιτίας, της πελατοκρατίας και της σπατάλης. Αποτελεί τον αδύναμο κρίκο της χρεοκοπίας. Άλλο να βάζουν λουκέτο υπηρεσίες νοσοκομείων και σχολείων και υπουργείων και άλλο η «μαύρη τρύπα» της ΕΡΤ του «στην υγεία μας (σας) ρε κορόιδα, με δεκάδες χιλιάδες συν ΦΠΑ κόστος ανά εκπομπή και άλλα συμβόλαια εκατομμυρίων για «επαναστάτες» εκπομπάρχες που έχουν κάνει επάγγελμα τον πλουτισμό μέσω της υπεράσπισης των φτωχών και το «γλείψιμο» των πολιτικών προϊσταμένων τους.
΄Οπως έχουν τεθεί τα δεδομένα, οπισθοχώρηση στο ζήτημα της ΕΡΤ αυτή τη στιγμή σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα και πολιτικό τέλος για τον πρωθυπουργό και ανατροπή των δεδομένων της σχετικής δημοσιονομικής προόδου. Αντικατάσταση του πρωθυπουργού με τρίτο πρόσωπο σημαίνει απλά μετάθεση των εκλογών για μετά το καλοκαίρι σε ένα επιδεινούμενο ρευστό περιβάλλον. Εκλογές εντός του θέρους σημαίνει διατάραξη της τουριστικής σαιζόν, επιδείνωση του ήδη δυσμενούς οικονομικού περιβάλλοντος και ενδεχομένως ακυβερνησία.
Αποτελεί ομολογουμένως έκπληξη τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου της Στοκχόλμης που επιδεικνύει η κοινή γνώμη απέναντι στις εξελίξεις στην ΕΡΤ, όσο αδέξιες και αν ήταν αυτές στις εκτέλεσή τους, από μια κυβέρνηση που εδράζει την ισχύ της απλά γιατί η αντιπολίτευση είναι χειρότερη.
Το πολιτικό κοινωνικό περιβάλλον είναι τόσο ρευστό που δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί οποιαδήποτε έκπληξη.
Ο ρόλος της ΕΣΗΕΑ στην προκειμένη περίπτωση έχει συνεισφέρει στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη, αλλά έχει διαρρήξει και το όποιο κύρος και επιβολή της έχει απομείνει. Η ΕΣΗΕΑ τα τελευταία χρόνια λειτουργεί σαν Υπουργείο τύπου ολοκληρωτικού καθεστώτος, καθώς επιτρέπει ή απαγορεύει στο ποιες φωνές και γνώμες θα ακούγονται και ποιες όχι. Με την απειλή της στέρησης της ασφαλιστικής κάλυψης μερικές δεκάδες ακραία στοιχεία επαγγελματιών του συνδικαλισμού, εκβιάζουν τους δημοσιογράφους να συμμετέχουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις που οι ίδιοι αποφασίζουν.
Δηλαδή, αν αύριο γίνουν και Υπουργείο Ενημέρωσης τι άλλο θα κάνουν, θα στέλνουν διαφωνούντες δημοσιογράφους στην φυλακή ή την εξορία;
Τα δεδομένα
Παρ΄ όλα αυτά ο κύβος έχει ριφθεί πλέον και οι εξελίξεις έχουν επιταχυνθεί, αυξάνοντας σε πρώτη φάση τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού καθώς η χώρα διανύει μια περίοδο επανακαθορισμού της θέσης της στον κόσμο.
Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων ο Α. Σαμαράς φαίνεται πως διαθέτει δυο επιλογές:
Να επιμείνει μέχρι τέλος, να ξεκινήσει μια ομοβροντία μεταρρυθμίσεων και να ρισκάρει μέσω και ευνοϊκών διεθνών εξελίξεων την επανεκκίνηση της οικονομίας και της χώρας.
Να υποχωρήσει, να συμβιβαστεί και να κερδίσει χρόνο μερικούς μήνες μέχρι τα περσινά αδιέξοδα να επανέλθουν δριμύτερα. Αναλυτικότερα οι επιλογές των εταίρων της κυβέρνησης οριοθετούνται περίπου ως εξής:
Αν οι Βενιζέλος και Κουβέλης επιβάλουν την απόφασή του στον κ. Σαμαρά κερδίζουν μερικά πρόσκαιρα βήματα σε ένα διάδρομο χωρίς διέξοδο. Θα ενισχύσουν τη θέση τους σε μια τρικομματική «παράλυτη» να επιβάλλει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση που θα επιφέρει βελτίωση στην οικονομία, από την οποία θα μπορούσαν να καρπωθούν οφέλη. Η κατάρρευση των προσδοκιών για έξοδο από την κρίση θα οδηγήσει σε κατάρρευση και την κυβέρνηση σε εξαφάνιση.
Αν προκύψουν πρόωρες εκλογές το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να παλέψουν σκληρά για την κοινοβουλευτική τους επιβίωση αφήνοντας την κεντροαριστερά βορά στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία.
Για την ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ και το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού που εκφράζουν, η μόνη διέξοδος αναστροφής της φθίνουσας πορείας τους στην κεντροαριστερά είναι η έξοδος της χώρας από την κατάσταση χρεοκοπίας και η επιστροφή στην ανάπτυξη.
Μόνο έτσι θα αποδείξουν πως αποτελούν την μόνη ρεαλιστική αριστερή πρόταση. Αυτός είναι όμως λόγος για να πιέζουν για μεταρρυθμίσεις και διάλυση του παρασιτισμού και της γραφειοκρατίας, όχι να συναγωνίζονται στο ΣΥΡΙΖΑ για την υπεράσπιση των αγκυλώσεων της χρεοκοπίας και των ορφανών πελατών.
Η μοναδική διέξοδος πολιτικής επιβίωσης του κ. Σαμαρά είναι να ρισκάρει να επιβάλει μια μεταρρυθμιστική ατζέντα. Αν την περάσει χωρίς να υπάρξει κυβερνητική κρίση έχει κάποιες πιθανότητες να πετύχει αναστροφή της πορείας προς τη χρεοκοπία και να κερδίσει το στοίχημα ο ίδιος και οι εταίροι του.
Αν δεν καταφέρει και προκύψουν πρόωρες εκλογές: Αν τις κερδίσει με την αμφίπλευρη διεύρυνση ανανεώνει το χρόνο της προσπάθειας. Αν τις χάσει εύχεται στον επόμενο καλή επιτυχία περνώντας του την καυτή «πατάτα».
Αντικειμενικά λοιπόν τα δεδομένα για τον πρωθυπουργό συγκλίνουν πως δεν τον συμφέρει να κάνει πίσω. Για τους εταίρους του τα δεδομένα συγκλίνουν πως τους συμφέρει να κάνουν πίσω και να προσπαθήσουν να καρπωθούν τα οφέλη σε περίπτωση επιτυχίας.
Πρόωρες εκλογές δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη και κυβέρνηση με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα. Αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ενδεχομένως να σημαίνει ανατροπές στην πρώτη, δεύτερη και τρίτη θέση που θα αλλάξουν την πολιτική γεωγραφία. Π.χ. αν δεύτερο κόμμα κάποια στιγμή εμφανιστεί η ΧΑ με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι τι ανατροπές θα υπάρξουν στο σκηνικό;
Κατά συνέπεια κανένα δεν συμφέρει η ανατροπή της σημερινής ισορροπίας. Μόνο από ανθρώπινο λάθος μπορεί να προκληθεί το πολιτικό ατύχημα.
Σε παρόμοιες οριακές καταστάσεις στην όλη διαδικασία εισέρχονται και άλλα στοιχεία που αφορούν τα «Εγώ» των εμπλεκομένων, οι αγκυλώσεις τους και φυσικά η περίπτωση ενός "ατυχήματος" από κάποια αδέξια κίνηση υπό την πίεση της δημόσιας εικόνας του καθενός ή της έστω της εντύπωσης του για τη δημόσια εικόνα του.
Τουτέστιν, από λάθος κινδυνεύουμε...
Φυσικά αυτά αφορούν την ουσία της απόφασης. Το περιτύλιγμα μπορεί να εμπεριέχει οτιδήποτε, σε μια εβδομάδα θα έχει ξεχαστεί. Η ουσία του λουκέτου στην ΕΡΤ είναι η ακύρωση της απόλυσης 2.700 υπαλλήλων.
Το θέμα τη κυβερνητικής σταθερότητας προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία από την αδέξια στην εκτέλεση, αλλά ενδεχομένως χωρίς άλλη επιλογή, απόφαση του «λουκέτου» στην ΕΡΤ. Αν δεν απολυθούν «χθες» οι 2.700 η κυβέρνηση θα πρέπει να εντοπίσει τον αριθμό αυτό σήμερα από αλλού. Τα περιθώρια των καθυστερήσεων και των ελιγμών προάσπισης των προνομιούχων πελατών από τις κυβερνήσεις της τελευταίας τριετίας φαίνεται πως έχουν εξαντληθεί.
Η ΕΡΤ αποτελεί μια από τις κορωνίδες της παρασιτίας, της πελατοκρατίας και της σπατάλης. Αποτελεί τον αδύναμο κρίκο της χρεοκοπίας. Άλλο να βάζουν λουκέτο υπηρεσίες νοσοκομείων και σχολείων και υπουργείων και άλλο η «μαύρη τρύπα» της ΕΡΤ του «στην υγεία μας (σας) ρε κορόιδα, με δεκάδες χιλιάδες συν ΦΠΑ κόστος ανά εκπομπή και άλλα συμβόλαια εκατομμυρίων για «επαναστάτες» εκπομπάρχες που έχουν κάνει επάγγελμα τον πλουτισμό μέσω της υπεράσπισης των φτωχών και το «γλείψιμο» των πολιτικών προϊσταμένων τους.
΄Οπως έχουν τεθεί τα δεδομένα, οπισθοχώρηση στο ζήτημα της ΕΡΤ αυτή τη στιγμή σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα και πολιτικό τέλος για τον πρωθυπουργό και ανατροπή των δεδομένων της σχετικής δημοσιονομικής προόδου. Αντικατάσταση του πρωθυπουργού με τρίτο πρόσωπο σημαίνει απλά μετάθεση των εκλογών για μετά το καλοκαίρι σε ένα επιδεινούμενο ρευστό περιβάλλον. Εκλογές εντός του θέρους σημαίνει διατάραξη της τουριστικής σαιζόν, επιδείνωση του ήδη δυσμενούς οικονομικού περιβάλλοντος και ενδεχομένως ακυβερνησία.
Αποτελεί ομολογουμένως έκπληξη τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου της Στοκχόλμης που επιδεικνύει η κοινή γνώμη απέναντι στις εξελίξεις στην ΕΡΤ, όσο αδέξιες και αν ήταν αυτές στις εκτέλεσή τους, από μια κυβέρνηση που εδράζει την ισχύ της απλά γιατί η αντιπολίτευση είναι χειρότερη.
Το πολιτικό κοινωνικό περιβάλλον είναι τόσο ρευστό που δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί οποιαδήποτε έκπληξη.
Ο ρόλος της ΕΣΗΕΑ στην προκειμένη περίπτωση έχει συνεισφέρει στο κλίμα που έχει δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη, αλλά έχει διαρρήξει και το όποιο κύρος και επιβολή της έχει απομείνει. Η ΕΣΗΕΑ τα τελευταία χρόνια λειτουργεί σαν Υπουργείο τύπου ολοκληρωτικού καθεστώτος, καθώς επιτρέπει ή απαγορεύει στο ποιες φωνές και γνώμες θα ακούγονται και ποιες όχι. Με την απειλή της στέρησης της ασφαλιστικής κάλυψης μερικές δεκάδες ακραία στοιχεία επαγγελματιών του συνδικαλισμού, εκβιάζουν τους δημοσιογράφους να συμμετέχουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις που οι ίδιοι αποφασίζουν.
Δηλαδή, αν αύριο γίνουν και Υπουργείο Ενημέρωσης τι άλλο θα κάνουν, θα στέλνουν διαφωνούντες δημοσιογράφους στην φυλακή ή την εξορία;
Τα δεδομένα
Παρ΄ όλα αυτά ο κύβος έχει ριφθεί πλέον και οι εξελίξεις έχουν επιταχυνθεί, αυξάνοντας σε πρώτη φάση τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού καθώς η χώρα διανύει μια περίοδο επανακαθορισμού της θέσης της στον κόσμο.
Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων 24ώρων ο Α. Σαμαράς φαίνεται πως διαθέτει δυο επιλογές:
Να επιμείνει μέχρι τέλος, να ξεκινήσει μια ομοβροντία μεταρρυθμίσεων και να ρισκάρει μέσω και ευνοϊκών διεθνών εξελίξεων την επανεκκίνηση της οικονομίας και της χώρας.
Να υποχωρήσει, να συμβιβαστεί και να κερδίσει χρόνο μερικούς μήνες μέχρι τα περσινά αδιέξοδα να επανέλθουν δριμύτερα. Αναλυτικότερα οι επιλογές των εταίρων της κυβέρνησης οριοθετούνται περίπου ως εξής:
Αν οι Βενιζέλος και Κουβέλης επιβάλουν την απόφασή του στον κ. Σαμαρά κερδίζουν μερικά πρόσκαιρα βήματα σε ένα διάδρομο χωρίς διέξοδο. Θα ενισχύσουν τη θέση τους σε μια τρικομματική «παράλυτη» να επιβάλλει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση που θα επιφέρει βελτίωση στην οικονομία, από την οποία θα μπορούσαν να καρπωθούν οφέλη. Η κατάρρευση των προσδοκιών για έξοδο από την κρίση θα οδηγήσει σε κατάρρευση και την κυβέρνηση σε εξαφάνιση.
Αν προκύψουν πρόωρες εκλογές το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να παλέψουν σκληρά για την κοινοβουλευτική τους επιβίωση αφήνοντας την κεντροαριστερά βορά στο ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία.
Για την ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ και το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού που εκφράζουν, η μόνη διέξοδος αναστροφής της φθίνουσας πορείας τους στην κεντροαριστερά είναι η έξοδος της χώρας από την κατάσταση χρεοκοπίας και η επιστροφή στην ανάπτυξη.
Μόνο έτσι θα αποδείξουν πως αποτελούν την μόνη ρεαλιστική αριστερή πρόταση. Αυτός είναι όμως λόγος για να πιέζουν για μεταρρυθμίσεις και διάλυση του παρασιτισμού και της γραφειοκρατίας, όχι να συναγωνίζονται στο ΣΥΡΙΖΑ για την υπεράσπιση των αγκυλώσεων της χρεοκοπίας και των ορφανών πελατών.
Η μοναδική διέξοδος πολιτικής επιβίωσης του κ. Σαμαρά είναι να ρισκάρει να επιβάλει μια μεταρρυθμιστική ατζέντα. Αν την περάσει χωρίς να υπάρξει κυβερνητική κρίση έχει κάποιες πιθανότητες να πετύχει αναστροφή της πορείας προς τη χρεοκοπία και να κερδίσει το στοίχημα ο ίδιος και οι εταίροι του.
Αν δεν καταφέρει και προκύψουν πρόωρες εκλογές: Αν τις κερδίσει με την αμφίπλευρη διεύρυνση ανανεώνει το χρόνο της προσπάθειας. Αν τις χάσει εύχεται στον επόμενο καλή επιτυχία περνώντας του την καυτή «πατάτα».
Αντικειμενικά λοιπόν τα δεδομένα για τον πρωθυπουργό συγκλίνουν πως δεν τον συμφέρει να κάνει πίσω. Για τους εταίρους του τα δεδομένα συγκλίνουν πως τους συμφέρει να κάνουν πίσω και να προσπαθήσουν να καρπωθούν τα οφέλη σε περίπτωση επιτυχίας.
Πρόωρες εκλογές δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη και κυβέρνηση με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα. Αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ενδεχομένως να σημαίνει ανατροπές στην πρώτη, δεύτερη και τρίτη θέση που θα αλλάξουν την πολιτική γεωγραφία. Π.χ. αν δεύτερο κόμμα κάποια στιγμή εμφανιστεί η ΧΑ με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ απέναντι τι ανατροπές θα υπάρξουν στο σκηνικό;
Κατά συνέπεια κανένα δεν συμφέρει η ανατροπή της σημερινής ισορροπίας. Μόνο από ανθρώπινο λάθος μπορεί να προκληθεί το πολιτικό ατύχημα.
Σε παρόμοιες οριακές καταστάσεις στην όλη διαδικασία εισέρχονται και άλλα στοιχεία που αφορούν τα «Εγώ» των εμπλεκομένων, οι αγκυλώσεις τους και φυσικά η περίπτωση ενός "ατυχήματος" από κάποια αδέξια κίνηση υπό την πίεση της δημόσιας εικόνας του καθενός ή της έστω της εντύπωσης του για τη δημόσια εικόνα του.
Τουτέστιν, από λάθος κινδυνεύουμε...
Φυσικά αυτά αφορούν την ουσία της απόφασης. Το περιτύλιγμα μπορεί να εμπεριέχει οτιδήποτε, σε μια εβδομάδα θα έχει ξεχαστεί. Η ουσία του λουκέτου στην ΕΡΤ είναι η ακύρωση της απόλυσης 2.700 υπαλλήλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου