Τι σόι θέσμια;

του Λάζαρου Α. Μαύρου

Γ Ι Α Τ Ι ΠΡΕΠΕΙ άραγε να υποστούμε - ό μη γένοιτο - κι άλλη εθνική καταστροφή, ώστε να οδηγηθούμε επί νέων ερειπίων, για να μεμφόμαστε εκ των υστέρων τις από τώρα ορατές κι από πολύ καιρό ήδη κραυγαλέες ανεπάρκειες τού νυν πολιτικού συστήματος τής δυναστεύουσας Κομματοκρατίας; Το ερώτημα έτεκε η μελέτη της προεδρικής ομιλίας της 18ης τρ. περί των ευθυνών τού «ευρύτερου πολιτικού συστήματος» 1960-1974 για την εθνική καταστροφή του ’74. Και η διακήρυξη του προέδρου Αναστασιάδη περί της «αδήριτης [προφανώς εννοούσε επιτακτικής] ανάγκης απόλυτης προσήλωσης όλων μας στα δημοκρατικά θέσμια»…

Τ Ι ΣΟΪ ΕΙΝΑΙ, λοιπόν, τα ισχύοντα «δημοκρατικά θέσμια»; Και πόσο πράγματι δημοκρατικά μπορούν να χαρακτηρισθούν; Πόσο γνήσια κι ανόθευτα, δηλαδή, πραγματώνουν τη διαρκή εξουσία των πολιτών, τη λαϊκή κυριαρχία του κυρίαρχου λαού, τη δήμου-κρατία; Και πόσο αυτά γοητεύουν τους πολίτες, καθιστώντας τους ευσυνειδήτως μετέχοντες και ευψύχως προμαχούντες τών εν λόγω θεσμίων;

Σ Τ Η Ν ΒΙΩΘΕΙΣΑ ήδη πρακτική, ήτις κατέστη τραυματική εμπειρία των πολιτών, τι σόι «δημοκρατικά» θέσμια επέτρεψαν λ.χ. να κυβερνάται το κράτος απ’ τον Ιούλιο 2011 και τον Όλεθρο

στο Μαρί μέχρι τον Φεβρουάριο 2013, από έναν έκπτωτο στη συνείδηση της λαϊκής πλειοψηφίας Πρόεδρο, τον κ. Χριστόφια; Τι σόι θέσμια επέτρεψαν να είναι 19 μήνες στην εξουσία μια κυβέρνηση ισχνοτάτης μειοψηφίας, του συρρικνωμένου στο 18% κυβερνώντος ΑΚΕΛ, με υπουργούς κι απ’ τους ανύπαρκτους εκλογικά Ε.Δη. της κ. Πραξούλας και «Έπαλξης» του κ. Χρυσοστομίδη;

Τ Ι ΣΟΪ ΘΕΣΜΙΑ ώθησαν τ’ άλλα κόμματα, που μαζί συγκροτούσαν συντριπτικά πλειοψηφούσα αντιπολίτευση, αντί συνεννοημένα να εξαναγκάσουν σε άμεση παραίτηση την κυβέρνηση Χριστόφια -αποκρινόμενα εμπράκτως στην απαίτηση του λαού-, να… «επιπλώνουν τις μιντιακές ανάγκες» τού έκπτωτου Προέδρου, αφήνοντάς τον να κατρακυλήσει την πατρίδα από τον Όλεθρο του Μαρί στη χρεοκοπία και την υποδούλωση στην Τροϊκοκρατία;

Τ Ι ΣΟΪ ΘΕΣΜΙΑ επιτρέπουν, επίσης, σ’ έναν Πρόεδρο, τον κ. Αναστασιάδη, που εξελέγη στις 24 Φεβρ. 2013 με τη σαφή δέσμευση - εντολή του λαού ενάντια σε κάθε είδους «κούρεμα» τραπεζικών καταθέσεων, στις 03:45 της 16ης Μαρτίου ν’ αποφασίζει το «κούρεμα» και να συνεχίζει έκτοτε να είναι Πρόεδρος, χωρίς καν οιοδήποτε εκ των κομμάτων να ζητήσει την παραίτησή του;

Ο Λ ’ ΑΥΤΑ είναι μεν… θέσμια. Δημοκρατικά πάντως δεν είναι! Στην απεχθή Κομματοκρατία που δυναστεύει το κράτος, το πολίτευμα και τους πολίτες, ανήκουν. Και δεν προοιωνίζονται παρά μόνο τα χειρότερα…