Είναι ν’ απορεί κανείς με τη συνεχιζόμενη βροντερή σιωπή της Λευκωσίας και της Αθήνας για τη φασιστική επίθεση του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι διαδήλωσαν στα κατεχόμενα εναντίον της Τουρκίας με αφορμή τον οικονομικό στραγγαλισμό, όπως υποστηρίζουν, που επέβαλε η Άγκυρα στο κατοχικό καθεστώς των κατεχομένων.
Εάν κάποιος ηγέτης άλλης χώρας εξαπέλυε τον λίβελο και εκστόμιζε τα λόγια που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, οι κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας θα έσκιζαν τα ιμάτιά τους και θα ομιλούσαν για φασιστικές πρακτικές και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως επειδή οι δηλώσεις προήλθαν από τον φίλο του Έλληνα πρωθυπουργού, η Αθήνα έκλεισε ερμητικά το στόμα, ενώ η Λευκωσία έκανε σαν να μην καταλάβαινε. Ποιος τους επέβαλε την σιωπή; Η Ουάσιγκτον; το Λονδίνο; Και οι δύο μαζί; Η σιωπή είναι ένα τεράστιο...
πρόβλημα και αποδεικνύει πως οι πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών κυριαρχούνται από φόβο και τρόμο όταν το θέμα αφορά την Τουρκία. Είναι ένας φόβος που επέβαλε η τουρκική κυβέρνηση και δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα της Κύπρου. Άλλωστε εμμέσως οι κυβερνώντες την Ελλάδα έχουν παραδεχθεί πως η Άγκυρα θεωρεί πρόκληση την ανακήρυξη της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).Εάν κάποιος ηγέτης άλλης χώρας εξαπέλυε τον λίβελο και εκστόμιζε τα λόγια που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, οι κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας θα έσκιζαν τα ιμάτιά τους και θα ομιλούσαν για φασιστικές πρακτικές και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως επειδή οι δηλώσεις προήλθαν από τον φίλο του Έλληνα πρωθυπουργού, η Αθήνα έκλεισε ερμητικά το στόμα, ενώ η Λευκωσία έκανε σαν να μην καταλάβαινε. Ποιος τους επέβαλε την σιωπή; Η Ουάσιγκτον; το Λονδίνο; Και οι δύο μαζί; Η σιωπή είναι ένα τεράστιο...
Και αυτός είναι ο λόγος που επιχείρησαν να παρουσιάσουν ως αναξιόπιστους όσους υποστήριξαν την ανάγκη καθορισμού της ΑΟΖ.
Η Τουρκία παρουσιάζει την εξέγερση (με ή χωρίς εισαγωγικά ολίγη σημασία έχει) των Τουρκοκυπρίων ως την προσπάθεια μίας κακομαθημένης ομάδας ανθρώπων, οι οποίοι ζουν βασιλικά με τα χρήματα που στέλνει η «μητέρα πατρίδα» και οι οποίοι ξεκίνησαν διαμαρτυρίες όταν αποφασίστηκε η μείωση της βοήθειας. Εάν έχουν έτσι τα πράγματα τότε θα μπορούσε κανείς να δικαιώσει τον Ερντογάν, όπως ήδη επιχείρησε ελληνοκυπριακό έντυπο, το οποίο αποδέχεται προφανώς πως η Τουρκία έχει δικαιώματα στο νησί.
Θα διαφωνήσω όχι επειδή έχω πραγματική πληροφόρηση αλλά επειδή συνεχίζω και εγώ να πιστεύω πως οι Τουρκοκύπριοι είναι και αυτοί θύματα της κατοχής, αν και για μεγάλο χρονικό διάστημα ανέχθηκαν τον τουρκικό ζυγό και εκμεταλλεύθηκαν την Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιώντας τα δικαιώματα που έχουν ως πολίτες της. Βέβαια, είχε κάθε λόγο η Κυπριακή Δημοκρατία επειδή στην Κύπρο έχουμε «εμπόλεμη κατάσταση» να αναστείλει αυτά τα δικαιώματα. Δεν το έπραξε και είναι ένα θέμα που πρέπει κανείς να το ξαναδεί με ψυχρή πολιτική κρίση εάν όντως στοχεύει τους κατακτητές. Οι χορτασμένοι δεν θα επαναστατήσουν ποτέ, δίδασκαν στις σχολές προπαγάνδας της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης.
Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου πρέπει να αλλάξουν στάση και συμπεριφορά. Εάν όντως ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Χριστόφιας πιστεύουν αυτά που λένε κατά καιρούς για τους Τουρκοκύπριους ας ενισχύσουν την εξέγερσή τους και τρόποι υπάρχουν πολλοί. Εάν δεν τους γνωρίζουν τότε είναι άξιοι της τύχης τους. Εάν η μη αντίδρασή τους οφείλεται σε πληροφορίες ότι η εξέγερση ήταν μία σικέ ιστορία, μία κατευθυνόμενη διαδήλωση, ή μία διαμαρτυρία ολίγων «προβοκατόρων» που καπέλωσαν μία ειρηνική και όχι αναγκαστικά αντιτουρκική διαδήλωση, πρέπει να το ανακοινώσουν. Διαφορετικά δικαιολογούμαστε να υποστηρίζουμε ότι έκλεισαν στόματα επειδή -για μία ακόμη φορά- τους το επέβαλαν από το εξωτερικό.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι:
Είναι κάτι περίεργοι τύποι στην Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη, που προσπαθούν να πείσουν την ελληνική κυβέρνηση να τους δώσει το κονδύλι της προπαγάνδισης των ελληνικών θέσεων και της προώθησης της Ελλάδας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανάμεσά τους και ένα «παλληκαράκι» που την εποχή του δημοψηφίσματος στην Κύπρο εγκαταστάθηκε στο ξενοδοχείο «Χίλτον» της Λευκωσίας, απ’ όπου καλούσε τους Ελληνοκύπριους να ψηφίσουν «ναι», διότι διαφορετικά όπως απειλούσε θα ερχόταν η καταστροφή. Πληροφορήθηκα ότι ζήτησε συνάντηση με τον κ. Δρούτσα στη Νέα Υόρκη. Συναντήθηκαν; Και αν συναντήθηκαν συμφώνησαν; Ας δώσει μία απάντηση ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Εξαιρετικά τα πήγε στις επαφές που είχε στην Ουάσιγκτον ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών, Νίκος Αιμιλίου, ο οποίος είχε την ευκαιρία να συναντήσει υψηλόβαθμους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και του Κογκρέσου. Ενημέρωσε με ακρίβεια για τα νέα δεδομένα στις «κυπριακής ιδιοκτησίας» διαπραγματεύσεις και απέδειξε ποιοι ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση και ποιοι την πολεμούν στην Άγκυρα και τα κατεχόμενα. Πάντως, ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία προκαλεί πολλά προβλήματα στην Κύπρο και τον πρόεδρό της και ο κ. Χριστόφιας πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα. Δεν έχει τον Θεό του! Έχει ήδη προβλέψει πλήρες αδιέξοδο με ευθύνη δήθεν της ελληνοκυπριακής πλευράς... Ευτυχώς που τον αγνοούν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ διότι γνωρίζουν πως ήταν οπαδός του ανεκδιήγητου διδύμου Μπους-Τσέινι.
Φιλελεύθερος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου