Την ώρα που η χώρα ταλανίζεται μεταξύ “φθοράς και αφθαρσίας”, την ώρα που η χώρα γίνεται αντικείμενο χλευασμού και λοιδωρίας, στο εξωτερικό, εδώ στην Ελλάδα κάποιοι εξακολουθούν να επιμένουν να στέλνουν πρός όλες τίς πλευρές λάθος μηνύματα.Διαφορετικά δεν εξηγείται το γεγονός, χρησιμοποιώντας τούς επιεικέστερους όρους του θράσσους και της προκλητικής αναίδειας, της εμμονής των κυβερνώντων και των “συντεχνιαζομένων” πρός αυτούς βο(υ)λευτών να συμπεριφέρονται ως ομάδα, αποφεύγοντας να αντιμετωπίσουν το πασιφανώς προφανές.
Δημόσια πρόσωπα ή πρόσωπα της επικαιρότητας θεωρούνται τα άτομα εκείνα που διαδραματίζουν σημαντικό θεσμικό ρόλο στο πολιτικό, κοινωνικό, επιστημονικό, πολιτιστικό και οικονομικό πεδίο της χώρας και λόγω αυτού του ρόλου αποκομίζουν αναγνωρισιμότητα, κοινωνική καταξίωση και προβολή.
Ως εκ τούτου, η κεντρική ισχυρή άποψη, της παρούσης συλλογιστικής, είναι ότι τα δημόσια πρόσωπα, δεν μπορούν να αναμένουν ή να απαιτούν την τέλεια και πλήρη προστασία της ιδιωτικής τους ζωής, όπως ένας απλός πολίτης, διότι προέχει η διαφάνεια της λειτουργείας τους, ως πρόσωπα το οποία ασκούν δημόσια εξουσία και επομένως είναι "απαιτητό να εκτίθενται σε δημόσιο έλεγχο ή άλλως σε κοινωνικό έλεγχο". Είναι το τίμημα του δημοσίου ρόλου τον οποίον εκουσίως επιδιώκουν, ως εκ της φύσεως της δραστηριότητός των.
Η ταυτότητα του βουλευτή που έβγαλε στο εξωτερικό ένα εκατομμύριο ευρώ, οι λίστες με τους δεκάδες πολιτικούς που φυγάδευσαν από 100 χιλιάδες ευρώ και πάνω εκτός χώρας, δεν έχουν δοθεί ακόμα στη Βουλή.
Η αρμόδια Αρχή κατά του βρώμικου χρήματος αρνείται να αποκαλύψει το όνομα του βουλευτή, όπως ανακοίνωσε με επιστολή της στην αρμόδια Επιτροπή Ελέγχου Πόθεν Έσχες του Κοινοβουλίου ενώ ο πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής Παναγιώτης Νικολούδης επισημαίνει ότι το έμβασμα στο εξωτερικό ήταν καθ` όλα νόμιμο και κατόπιν τούτου δεν προτίθεται να αποκαλύψει την ταυτότητα του βουλευτή. Η δημοσιοποίηση του ονόματος ενός “δημοσίου προσώπου” όταν οι πράξεις του αφορούν την ηθική διάσταση του θέματος της πράξης των, δεν ανήκουν στην σφαίρα της νομιμότητος μόνον αλλά και στην σφαίρα της πολιτικής, της οποίας, θεμελειώδης ακρογωνιαίος λίθος είναι η ηθική.
Δεν είναι ratio legis, το πνεύμα του νόμου (ν. 2472/1997 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων), η προστασία των ισχυρών δημοσίων προσώπων από την αποκάλυψη ενδεχομένων ανομιών τους, πολύ δε περισσότερο των “νομίμων” πράξεών των.
Δικαιολογίες “εν αμαρτίαις”, αποτελεί η επίκληση του νόμου περί προστασίας προσωπικών δεδομένων(ν.2472/1997), για την μη αποκάλυψη του ονόματος του βουλευτή που έβγαλε στο εξωτερικό ένα εκατομμύριο ευρώ.
Ο βουλευτής ή υπουργός είναι “δημόσιο πρόσωπο” και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα, οφείλει να ενημερώσει την βουλή των Ελλήνων πράττουσα αναλόγως με την αντίστοιχη απόφασή της στις 8 Ιουνίου 2007, μετά από προσφυγή, του τότε Προέδρου του Αρείου Πάγου Ρωμύλου Κεδίκογλου.
Ο κ. Ρωμύλος Κεδίκογλου είχε προσφύγει στην Ανεξάρτητη Αρχή, μετά από δημοσιοποίηση από την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», περιουσιακών στοιχείων του γιού του.
Από έρευνα της εφημερίδας, είχε προκύψει, ότι ο γιός του Προέδρου του Αρείου Πάγου, είχε αποκτήσει περιουσιακά στοιχεία, όντας ακόμη φοιτητής.
Η ανεξάρτητη διοικητική αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα, εξηγεί στο σκεπτικό της απόφασής της, τονίζοντας ότι «ο έλεγχος της περιουσιακής κατάστασης ανώτατου δικαστή, ακόμη και ο έλεγχος της περιουσιακής κατάστασης τέκνου του, στο μέτρο που έχει απόλυτη συνάφεια με τον έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης του πρώτου, είναι ζήτημα που ενδιαφέρει τη δημόσια γνώμη και μπορεί να συνδέεται με ευρύτερο πρόβλημα του θεσμού της δικαιοσύνης».
“Η Ολομέλεια της Αρχής σε διάσκεψη υπό τον πρόεδρό της, επίτιμο αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Δ. Γουργουράκη, έκρινε ότι από τα δημοσιεύματα του Τύπου που έκαναν αναφορά στα οικονομικά και περιουσιακά στοιχεία του δικηγόρου κ. Φαίδωνα Κεδίκογλου δεν παραβιάστηκε το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής του γιου του Προέδρου του Αρείου Πάγου. Ακόμη, η Αρχή έκρινε ότι τα δημοσιεύματα του Τύπου είναι στα όρια της θεμιτής κριτικής και της επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων του κ. Φαίδωνα Κεδίκογλου”.
(http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=201745)
Είναι λοιπόν ακατανόητη η άρνηση, τόσο του Προέδρου της Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, κ. Π. Νικολούδη, όσο και της Βουλής των Ελλήνων δια του προέδρου της κ. Πετσάλνικου, να αποκαλύψουν το όνομά του βουλευτή.
Αλλά εξ ίσου περίεργη όσο και ακατανόητη μπορεί να χαρακτηρισθεί η πολιτική συμπεριφορά και του ίδιου του βουλευτή, που δεν βγαίνει να το πει ευθαρσώς, όταν μάλιστα, όπως διαβεβαιώνει ο κ. Νικολούδης, τα χρήματα βγήκαν νόμιμα. Εκτός εάν το “πόθεν” είναι σκοτεινό, ή η πράξη δεν αφορά βο(υ)λευτή μόνον αλλά υπουργό της κυβέρνησης, οπότε τίθεται θέμα παραίτησης της κυβέρνησης.
Το θέμα δεν είναι μόνο ο βουλευτής ή υπουργός “φάντασμα”, που σύμφωνα με την αποκάλυψη που έκανε στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ο πρόεδρος της Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, κ. Π. Νικολούδης, έβγαλε ένα εκατομμύριο ευρώ στο εξωτερικό. Ηθικό θέμα υφίσταται και για εκείνους τους βουλευτές ή Υπουργούς, που είχαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό καταθέσεις πριν την οικονομική κρίση, τα δήλωναν στο «πόθεν έσχες», αλλά δεν μετέφεραν τις καταθέσεις τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εσωτερικό, ακόμη και αν αυτά τα χρήματα αποκτήθηκαν νόμιμα από δραστηριότητές τους στο εξωτερικό.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι νυν και οι διατελέσαντες ευρωβουλευτές, συμπεριλαμβανόμενου και του προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά. Κάποιοι μάλιστα, πιθανόν, δεν τα δηλώνουν ούτε στις δηλώσεις περιουσιακής τους κατάστασης.
Όταν γίνεται τεράστια προσπάθεια να πεισθούν οι απλοί πολίτες, να εμπιστεύονται το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, δεν επιτρέπεται, μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, ή μέλη της κυβέρνησης, να μην συμβάλλουν με το παράδειγμά τους. Βοηθήστε τούς Τραπεζίτες και εσείς όχι μόνον ο “λαός”!!!
Η Ελλάδα ήταν στο επίκεντρο μιας ακόμη συνέντευξης του γερμανού υπουργού Οικονομικών Wolfgang Schäuble , που παραχώρησε σε προηγούμενη κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας (19 Φεβρουάριος 2012) του Βερολίνου “Tagesspiegel”.
Στην ερώτηση τι μπορεί να κατάλαβε λάθος ο Κάρολος Παπούλιας, ο Schäuble απάντησε:
"Θα πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο. Εγώ γνωρίζω και αυτό είναι βέβαιο: Όλοι οι υπουργοί Οικονομικών του Eurogroup, μαχόμαστε κατά το μάλλον ή ήττον, αδιάκοπα για τη σταθεροποίηση της Ευρωζώνης και ιδιαίτερα για τη σταθεροποίηση της Ελλάδας".
Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου, ότι το πρόγραμμα λιτότητας πλήττει σκληρά και θα έπρεπε να δείχνουμε μεγαλύτερη κατανόηση για τα προβλήματά τους ο γερμανός υπουργός Οικονομικών είπε:
«Δείχνω πλήρη κατανόηση για τους πολίτες στην Ελλάδα. Αυτοί που περισσότερο πλήττονται σκληρά από τα μέτρα λιτότητας και τις μεταρρυθμίσεις και επιτρέψτε μου να τους εκφράσω την εκτίμησή μου, είναι αυτοί που δεν φέρουν καμία ευθύνη για την καθυστέρηση στις μεταρρυθμίσεις, την μείωση της ανταγωνιστικότητας, ή την αντιπαραγωγική διάθεση χρημάτων στο παρελθόν. Και όταν μάλιστα πληροφορείται κανείς ότι, ένα όχι ασήμαντο μέρος της ελληνικής ελίτ, ακόμη και αυτή τη δύσκολη περίοδο, όπως ακούγεται στα ΜΜΕ δεν πληρώνουν φόρους ή ερμηνεύουν κατά τα συμφέροντά τους, την ευημερία της χώρας και των πολιτών, τότε καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό δεν γίνεται αντιληπτό από πολλούς ως έντιμο και δίκαιο».
Ακόμη πιό σαφής έγινε ο Wolfgang Schäuble, όταν ο δημοσιογράφος επέμεινε να του απαντήσει στο τι εννοεί ανέντιμο και άδικο, λέγοντας:
«Υπάρχουν στην Ελλάδα, όχι και λίγοι πλούσιοι, που έχουν βγάλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. Αυτοί ενδιαφέρονται πολύ λιγότερο από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, να σταθεί η πατρίδα τους στα πόδια της. Οι πολίτες στην Ελλάδα δεν πρέπει να κάνουν οικονομίες για την Ευρώπη. Πρέπει να κάνουν οικονομίες και να υποστούν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, διότι η ελίτ της πατρίδας τους έφερε τη χώρα τους σε αυτή την κατάσταση. Μόνο έτσι, μπορεί η χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της και αυτό είναι μια σκληρή διαδικασία».
Αναμένουμε εμείς οι ιθαγενείς ρομαντικοί Ελληνες, τουλάχιστον ακόμη, να υπάρξουν εξαιρέσεις και αντιστάσεις σε αυτήν την πορεία του πολιτικού συστήματος. Να υπάρξουν πολιτικοί οι οποίοι θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ο συντεχνιασμός στην πολιτική είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μιά χώρα, δεν έχουν κανένα πολιτικό χαρακτηριστικό, είναι χειρότερο ακόμη και απο τίς στρατιωτικές δικτατορίες (χούντα), είναι δικτατορία με προσωπείο δημοκρατικό.
Το πολιτικό πραξικόπημα της 11 Νοεμβρίου 2011 δεν χρειάζεται να επιβεβαιώνεται καθημερινά. Αποτελεί πλέον στην συνείδηση του Ελληνικού λαού ως η μέγιστη “πολιτική εκτροπή” των τελευταίων ετών, την οποίαν ενισχύουν καθημερινά με πράξεις “νόμιμες” όπως αυτή του βο(υ)λευτή ή Υπουργού, παρ’ότι προσκρούει βάναυσα στούς ηθικούς κανόνες της Ελληνικής κοινωνίας!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου