του Σάββα Ιακωβίδη
Ο Αϊνστάιν, που ήλθε ξανά στην επικαιρότητα, είπε κάποτε ότι «το ψέμα υψώθηκε και έγινε ευγένεια, στα χέρια της πολιτικής». Στην περίπτωση της Κύπρου μετεξελίχθηκε σε αγένεια, προπέτεια και απρέπεια στην πολιτική των κυβερνώντων. Ιδού: Τις τελευταίες ημέρες, μετά τη γνωστή απόφαση Κυβέρνησης και Βουλής για τη στήριξη της Λαϊκής Τράπεζας, ανακάλυψαν ένα νέο βολικό, νομίζουν, άλλοθι για να αποκρύψουν τις ασήκωτες ευθύνες τους για την κατάσταση της οικονομίας. «Φταίνε οι τράπεζες και η έκθεσή τους στα ελληνικά ομόλογα και στην οικονομία».
Αφού για χρόνια κανοναρχούσαν ότι για την κατάρρευση της οικονομίας έφταιγε η «συστημική κρίση του καπιταλισμού και του ασύδοτου νεοφιλελευθερισμού», τώρα βρήκαν νέα καραμέλα, οι τράπεζες. Σε τέτοιο βαθμό πολιτικής παράκρουσης έχουν φτάσει, που από το πρωί μέχρι το βράδυ όλοι, εν χορώ, ψαλμωδούν ότι ευθύνονται οι τράπεζες. Μα, οι τράπεζες ευθύνονται τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Οι κυβερνώντες έχουν πάρα πολύ κοντή μνήμη.
Οι περισσότερες υποβαθμίσεις της οικονομίας έγιναν εξαιτίας του καλπάζοντος δημοσιονομικού ελλείμματος που, εν πολλοίς, αιμοδοτείται από το υπερτροφικό...
κρατικό μισθολόγιο, ένα από τα υψηλότερα στην ΕΕ. Οι δημόσιοι και ημικρατικοί υπάλληλοι στην Κύπρο είναι από τους καλύτερα και υψηλότερα αμειβόμενους στην Ένωση. Αυτό γιατί το ξεχνούν ο Πρόεδρος Χριστόφιας, το ΑΚΕΛ και ο Κυβ. Εκπρόσωπος; Με αφορμή, λοιπόν, την ολέθρια πολιτική της Κυβέρνησης και την εγκληματική αναβλητικότητα στη λήψη, έγκαιρα, μέτρων, οδηγούμαστε ήδη εν τάχει στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.
Από πολλές ημέρες προσπαθούν να χρυσώσουν το πικρό χάπι. Μέχρι που άρχισαν να ψεύδονται ασύστολα και ξεδιάντροπα. Την Κυριακή ο Κυβ. Εκπρόσωπος, σε ομιλία του, ξεκαθάριζε ότι αν θα πάμε στον Μηχανισμό, θα πάμε μόνο για τις τράπεζες και αποτελεί «μεγάλο ψέμα της αντιπολίτευσης» το αντίθετο. Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και ο ΓΓ του ΑΚΕΛ.
Την επομένη, όμως, ο διασυρθείς και απαξιωθείς από τον Δ. Χριστόφια και τον Α. Κυπριανού Υπουργός Οικονομικών, Β. Σιαρλή, δήλωσε ότι «εφόσον η Κύπρος καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης, αυτό δεν θα αφορά μόνο τις τράπεζες αλλά και τις μελλοντικές δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας». Ποιοι είναι οι μεγάλοι ψεύτες; Πάντως ο Σιαρλή δεν ψεύδεται. Οι κυβερνώντες είναι και αναξιόπιστοι.
Όταν διαμηνύουν στην ΕΕ ότι δεν θα σεβαστούν υποδείξεις της και όταν ο Πρόεδρος Χριστόφιας με αλαζονεία δηλώνει ότι «δεν χάθηκε ο κόσμος, αν το έλλειμμα δεν είναι 2,5% (όπως δεσμευτήκαμε) και είναι 3%» και ότι «θα μας πουν και μπράβο», το ευκρινές μήνυμα που στέλνει στις Βρυξέλλες είναι ότι η Κύπρος και η Κυβέρνησή της είναι μη σοβαρές και αναξιόπιστες. Να το υπογραμμίσουμε ξανά: Η πρώτη, πανίσχυρη αρχή μιας σοβαρής κυβέρνησης και ενός σοβαρού και υπεύθυνου κράτους, πάνω στην οποία οικοδομείται η πολιτική του, είναι η αξιοπιστία.
Οι κυβερνώντες είναι και οδυνηρά ανεπαρκείς. Όταν ανήλθαν στην εξουσία, πολλοί είχαν την ψευδαίσθηση ότι, αφού το ΑΚΕΛ ήταν το πιο οργανωμένο κόμμα και συγκυβέρνησε με όλους τους Προέδρους -πλην Κληρίδη- θα είχε την ικανότητα και τη διοικητική επιστημοσύνη να κυβερνήσει. Αποδείχθηκαν πολιτικοί ληρολόγοι! Οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και οι αριστερές καταβολές τους υπερίσχυσαν της σωτηρίας της οικονομίας.
Δεν πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία, δεν δέχονται λιγότερο κράτος, βδελύσσονται την ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιοκτησία. Να το ξαναπούμε: Επί σκοπώ και ενσυνείδητα, λόγω ιδεολογίας, οδήγησαν την οικονομία στην καταστροφή και στον Μηχανισμό. Και γι’ αυτά οι κυβερνώντες είναι έκδηλα επικίνδυνοι για τον τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου