Από τον ιερό άροτο κάτω από το βράχο της Ακρόπολης, συλλέγονταν οι πρώτοι καρποί της επόμενης χρονιάς.
Σ αυτά τα χωράφια με το ξανθό στάρι και τα γκριζοπράσινα ελαιόδενδρα που έλαμπαν κάτω από τον ήλιο του Αττικού ουρανού έφθαναν οι θεσμοφοριάζουσες, γυναίκες που πέρασαν άλη μια χρονιά θεραπεύοντας αγρούς και οικογένειες , γυναίκες που αναλάμβαναν τη φροντίδα του σπιτιού, των παιδιών και των καλλιεργήσιμων σπόρων.
Με την ευλαβικότητα που ταιριάζει σ ό,τι είναι ιερό, στην Κόρη, τη Δήμητρα και την καλλιέργεια της γης, με την σπουδαιότητα που αρμόζει σ ό,τι ορίζει την πορεία μας στον κόσμο όπως τη γέννηση και το θάνατο, την ελπίδα που διαδέχεται το σκοτάδι, οι γυναίκες πρόσφεραν τελετουργικά την πρώτη σοδειά τους, τις απαρχές στη Θεά της Καλλιέργειας, της πρώτης και κύριας επιστήμης που έθρεψε τον άνθρωπο και στερέωσε τον πολιτισμό του.
Τα θεσμοφόρια που αναβιώνει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προτάσσουν το ρόλο της Γεωργίας στην εξέλιξη της κοινωνίας και στις νέες προοπτικές που δημιουργούνται για τη χώρα μας.
Μια γιορτή είναι τα Θεσμοφόρια για τη γη , τον τοπικό πολιτισμό και τη γαστρονομία, τη συνεργατικότητα, για όλα όσα αναδεικνύουν το μεράκι των παραγωγών αγροτικών προϊόντων απ όλη την Ελλάδα, των ανθρώπων που σε πείσμα των δύσκολων καιρών επενδύουν στην ποιότητα, την αγροτική καινοτομία, τις νέες μορφές συνεργασίας τα clusters για τη δημιουργία νέων προϊόντων, αυτών που έχει ανάγκη πια όλος ο κόσμος να καταναλώσει.
Μια γιορτή είναι τα Θεσμοφόια, της Γεωργίας που ξεκίνησε από το Μουσείο της Ακρόπολης στις 24-26 Μαϊου 2013 όπου 13 περιφέρειες της χώρας ανέδειξε τον πλούτο της γαστρονομίας, τη μοναδικότητα των προϊότνων της ελληνικής γης.
Μια γιορτή που θα φθάσει τώρα σε κάθε γωνιά της χώρας .
Τα Θεσμοφόρια, η αναβίωση ενός αρχαίου γυναικείου αγροτικού θεσμού , είναι μια αφορμή για να γιορτάσει η τοπική κοινωνία τους μοναδικούς καρπούς της , να τους προβάλλει σε έλληνες και ξένους τουρίστες, να τους «παντρέψει» με την παραδοσιακή κουζίνα, τα τοπικά ήθη και έθιμα τις πολιτιστικές δράσεις.
Οι καλαματιανές ελιές, το λάδι της Κρήτης, τα λουκούμια της Σύρου, η μαστίχα της Χίου, το λικέρ της Κέρκυρας, το αυγοτάραχο Μεσολλογίου, τα μύδια του Θερμαϊκού, οι πίτες της Θράκης, τα τυριά της Ηπείρου, τα μήλα της Θεσσαλίας, τα οπωροκηπευτικά της Στερεάς Ελλάδας, το μέλι της Αττικής, τα γλυκά της Ρόδου, ο κρόκος της Κοζάνης και τόσα άλλα ακόμη γνωστά αλλά και άγνωστα μοναδικά αγροτικά προϊόντα που γίνονται ξεναγοί κι ανοίγουν δρόμους γνώσεων και περιπλανήσεων σε μια χώρα μυθική, την Ελλάδα.
Δύσκολοι καιροί για εορτασμούς, γεμάτοι με δημιουργικές προκλήσεις για τους αισιόδοξους, τους τολμηρούς, τους δραστήριους. Τους ανθρώπους δίπλα μας που αντλούν χρυσάφι από τις μέλισσες και δημιουργούν σύγχρονα ποιοτικά προϊόντα, που συλλέγουν το τσάι του βουνού και το κάνουν αναψυκτικό, που συσκευάζουν μοναδικά το ελληνικό λάδι, που προσφέρουν στον τουρίστα παραδοσιακό τοματάκι Σαντορίνης, που φτιάχνουν κομπολόγια από κουκούλια μεταξοσκώληκων ...
Στα ίδια χώματα, στους σιτοβολώνες που ευλόγησε η Δήμητρα, στους ελαιώνες που μας χάρισε η Αθηνά, στην πολυκύμαντη θάλασσα που βασίλεψε ο Ποσειδώνας, στις σπηλιές με τα αιγοπρόβατα που μεγάλωσε ο Δίας κι έφτιαξε τα τυριά του ο κύκλωπας Πολύφημος, οι ίδιες ιστορίες λέγονται ξανά. Εμπλουτισμένες με βιώματα αιώνων, με τη νέα επιστημονική γνώση με τις σύγχρονες απαιτήσεις του καταναλωτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου