Η απαξίωση των πολιτικών και οι ευθύνες των πολιτών
του Σάββα Ιακωβίδη
Η προχθεσινή δημοσκόπηση της «ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ» επιβεβαιώνει μια θλιβερή πραγματικότητα: Την απαξίωση των κομμάτων και των πολιτικών. Όπως όλα τα άλλα κατέρρευσαν -αξίες, αρχές, ήθος, θεσμοί, εντιμότητα- έτσι και τα κόμματα και ιδιαίτερα οι πολιτικοί βρίσκονται στο ναδίρ της αποδοχής από τους πολίτες. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της πρόσφατης κρίσης. Είναι προϊόν και συνακόλουθο μιας πορείας, που ξεκίνησε από την επομένη της ανεξαρτησίας και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Θα μπορούσε κάποιος θα αποδώσει ελαφρυντικά για τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας.
Προσωπικά, θεωρούμε ότι η περίοδος της προεδρίας Μακαρίου εξέθρεψε την ασέβεια προς τους θεσμούς, την καταστρατήγηση κάθε έκφανσης δικαιοσύνης, την προπηλάκιση αρχών και αξιών, την προσωπολατρία και, προπάντων, την ατιμωρησία. Το έγκλημα του πραξικοπήματος και οι επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής έπρεπε να μας προσγειώσουν. Αντ’ αυτών, όσα επακολούθησαν -«οικονομικό θαύμα», ευμάρεια, ξενομανία, φιλοχρηματία και καλπάζουσα παχυδερμία- επέτειναν την κατάρρευση. Η ατιμώρητη ληστεία του Χρηματιστηρίου επαύξησε την πτώση.
Κανένας δεν διδάχθηκε. Κανένας σχεδόν δεν τιμωρήθηκε. Από το 2007 ήχησαν οι σειρήνες του συναγερμού για την επερχόμενη καταστροφή. Η υπεύθυνη ηγεσία -πολιτική, κομματική, οικονομική, τραπεζική, επιχειρηματική, συνδικαλιστική- ούτε κατάλαβε ούτε
θέλησε να αντιδράσει έγκαιρα. Η σώρευση του τόπου σε ερείπια, οικονομικά, κοινωνικά και αξιακά, ήταν ζήτημα χρόνου. Απλώς η οικονομική κρίση επιτάχυνε την αποσάθρωση.
Οι πολίτες δικαίως κατηγορούν τους ηγέτες ότι δεν προέβλεψαν, δεν πρόλαβαν και δεν απέτρεψαν τα δεινά, που βιώνουν σήμερα και για τα επόμενα χρόνια. Αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους. Πέραν τραπεζιτών, σφοδρές κατηγορίες διατυπώνονται κατά των κομμάτων και πολιτικών. Το πολιτικό σύστημα έχει τόσο απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών, που απαιτούνται πολύς χρόνος και γνήσια προσπάθεια για να αναστραφεί η απαξίωση. Πολιτικοί κατηγορούνται για ανεπάρκεια, διαφθορά, διαπλοκή, εξάρτηση και αδίστακτη λεηλασία δημοσίου χρήματος και πλούτου.
Πρόσφατα (1.8.2013), ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ και πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου, σε άρθρο του, υπογράμμισε την αναγκαιότητα αποκατάστασης της εντιμότητας στον δημόσιο βίο. Μίλησε για τη «βιαιότητα της εισβολής της διαφθοράς στο πολιτικό σύστημα» και υποστήριξε ότι ήρθε η ώρα «της ολομέτωπης σύγκρουσης και της ρήξης με τα συμφέροντα, τις νοοτροπίες και τις πρακτικές, που οδηγούν σε αυτόν τον θανατηφόρο εθισμό». Θυμηθείτε:
Η ΕΔΕΚ υπεράσπιζε τη θέση της λέγοντας, «εμείς δεν φάγαμε». Και εννοούσε ότι πολλοί άλλοι έφαγαν. Το μεγάλο φαγοπότι στήθηκε από τους ηγήτορες του τόπου και ευθύνεται για την κατάρρευση της οικονομίας και των θεσμών. Οι πολίτες έχουν ξεπεράσει τα όρια της αηδίας και της απόρριψης του πολιτικού συστήματος. Όμως, ποιοι στηρίζουν, διά της ψήφου και, διά της πελατειακής συναλλαγής, αιμοδοτούν αυτό το σαθρό σύστημα; Οι πολίτες. Και ποιοι διαιωνίζουν, διά της ανοχής και της σιωπής, τις εγκληματικές πρακτικές του; Οι πολίτες.
Η οικονομική κρίση και οι δραματικές επιπτώσεις της στη ζωή των πολιτών είναι η τελευταία ευκαιρία για να ανατραπούν όλες αυτές οι δυσώδεις καταστάσεις. Αφού επέλθει κάθαρση σκανδάλων και εγκλημάτων, να γίνει μια επανάσταση μυαλών και θελήσεων. Να απαλλαγούμε από τη μιζέρια, την ψοφιοσύνη και τη διαφθορά. Να αποκτήσουμε αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια, ήθος, εντιμότητα και, προπάντων, να αγαπήσουμε ξανά τούτο τον τόπο, που καταστρέψαμε. Να τον ξανακτίσουμε, αφού επανακτήσουμε πρώτα εμείς συνείδηση του καταντήματος που φτάσαμε.
του Σάββα Ιακωβίδη
Η προχθεσινή δημοσκόπηση της «ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ» επιβεβαιώνει μια θλιβερή πραγματικότητα: Την απαξίωση των κομμάτων και των πολιτικών. Όπως όλα τα άλλα κατέρρευσαν -αξίες, αρχές, ήθος, θεσμοί, εντιμότητα- έτσι και τα κόμματα και ιδιαίτερα οι πολιτικοί βρίσκονται στο ναδίρ της αποδοχής από τους πολίτες. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της πρόσφατης κρίσης. Είναι προϊόν και συνακόλουθο μιας πορείας, που ξεκίνησε από την επομένη της ανεξαρτησίας και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Θα μπορούσε κάποιος θα αποδώσει ελαφρυντικά για τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας.
Προσωπικά, θεωρούμε ότι η περίοδος της προεδρίας Μακαρίου εξέθρεψε την ασέβεια προς τους θεσμούς, την καταστρατήγηση κάθε έκφανσης δικαιοσύνης, την προπηλάκιση αρχών και αξιών, την προσωπολατρία και, προπάντων, την ατιμωρησία. Το έγκλημα του πραξικοπήματος και οι επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής έπρεπε να μας προσγειώσουν. Αντ’ αυτών, όσα επακολούθησαν -«οικονομικό θαύμα», ευμάρεια, ξενομανία, φιλοχρηματία και καλπάζουσα παχυδερμία- επέτειναν την κατάρρευση. Η ατιμώρητη ληστεία του Χρηματιστηρίου επαύξησε την πτώση.
Κανένας δεν διδάχθηκε. Κανένας σχεδόν δεν τιμωρήθηκε. Από το 2007 ήχησαν οι σειρήνες του συναγερμού για την επερχόμενη καταστροφή. Η υπεύθυνη ηγεσία -πολιτική, κομματική, οικονομική, τραπεζική, επιχειρηματική, συνδικαλιστική- ούτε κατάλαβε ούτε
θέλησε να αντιδράσει έγκαιρα. Η σώρευση του τόπου σε ερείπια, οικονομικά, κοινωνικά και αξιακά, ήταν ζήτημα χρόνου. Απλώς η οικονομική κρίση επιτάχυνε την αποσάθρωση.
Οι πολίτες δικαίως κατηγορούν τους ηγέτες ότι δεν προέβλεψαν, δεν πρόλαβαν και δεν απέτρεψαν τα δεινά, που βιώνουν σήμερα και για τα επόμενα χρόνια. Αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους. Πέραν τραπεζιτών, σφοδρές κατηγορίες διατυπώνονται κατά των κομμάτων και πολιτικών. Το πολιτικό σύστημα έχει τόσο απαξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών, που απαιτούνται πολύς χρόνος και γνήσια προσπάθεια για να αναστραφεί η απαξίωση. Πολιτικοί κατηγορούνται για ανεπάρκεια, διαφθορά, διαπλοκή, εξάρτηση και αδίστακτη λεηλασία δημοσίου χρήματος και πλούτου.
Πρόσφατα (1.8.2013), ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ και πρόεδρος της Βουλής Γ. Ομήρου, σε άρθρο του, υπογράμμισε την αναγκαιότητα αποκατάστασης της εντιμότητας στον δημόσιο βίο. Μίλησε για τη «βιαιότητα της εισβολής της διαφθοράς στο πολιτικό σύστημα» και υποστήριξε ότι ήρθε η ώρα «της ολομέτωπης σύγκρουσης και της ρήξης με τα συμφέροντα, τις νοοτροπίες και τις πρακτικές, που οδηγούν σε αυτόν τον θανατηφόρο εθισμό». Θυμηθείτε:
Η ΕΔΕΚ υπεράσπιζε τη θέση της λέγοντας, «εμείς δεν φάγαμε». Και εννοούσε ότι πολλοί άλλοι έφαγαν. Το μεγάλο φαγοπότι στήθηκε από τους ηγήτορες του τόπου και ευθύνεται για την κατάρρευση της οικονομίας και των θεσμών. Οι πολίτες έχουν ξεπεράσει τα όρια της αηδίας και της απόρριψης του πολιτικού συστήματος. Όμως, ποιοι στηρίζουν, διά της ψήφου και, διά της πελατειακής συναλλαγής, αιμοδοτούν αυτό το σαθρό σύστημα; Οι πολίτες. Και ποιοι διαιωνίζουν, διά της ανοχής και της σιωπής, τις εγκληματικές πρακτικές του; Οι πολίτες.
Η οικονομική κρίση και οι δραματικές επιπτώσεις της στη ζωή των πολιτών είναι η τελευταία ευκαιρία για να ανατραπούν όλες αυτές οι δυσώδεις καταστάσεις. Αφού επέλθει κάθαρση σκανδάλων και εγκλημάτων, να γίνει μια επανάσταση μυαλών και θελήσεων. Να απαλλαγούμε από τη μιζέρια, την ψοφιοσύνη και τη διαφθορά. Να αποκτήσουμε αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια, ήθος, εντιμότητα και, προπάντων, να αγαπήσουμε ξανά τούτο τον τόπο, που καταστρέψαμε. Να τον ξανακτίσουμε, αφού επανακτήσουμε πρώτα εμείς συνείδηση του καταντήματος που φτάσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου