του Δημήτρη Κιτσίκη
Ὁ νουνός μου, ὁ Πέτρος Γαρουφαλιᾶς, ἦταν ὁ Δένδιας τοῦ 1965. Ἔπαιξε, ὡς ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἀμύνης τὸν ἴδιο ῥόλο προβοκάτορα κατὰ τῆς ΕΔΑ ποὺ ὁ ὑπουργὸς Δημοσίας Τάξεως παίζει κατὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς σήμερα. Ἰδοὺ τί γράφει σὲ βιβλίο του γιὰ τὴν ΕΔΑ τοῦ 1965: «Γιὰ πρώτη φορὰ ἐμφανίσθηκε πολιτικὸ κόμμα στὴν Ἑλλάδα νὰ ἔχῃ δικές του ἐμπορικὲς ἐπιχειρήσεις, θέατρα, κινηματογράφους, ἐκδοτικοὺς οἴκους, βιβλιοπωλεῖα καὶ νὰ ἐκβιάζῃ ἐπαγγελματίες μὲ τὴν ἀπειλὴ μποϋκοταρίσματος καταστημάτων τους γιὰ νὰ προσχωρήσουν ἤ νὰ γίνουν συνδρομητὲς τῆς ΕΔΑ. Διέθεταν οἱ κομμουνιστὲς ἄφθονα χρηματικὰ μέσα, ἐξωτερικῆς καὶ ἐσωτερικῆς προελεύσεως καὶ ἔφθασαν νὰ ὀργανώσουν μαχητικὴ κομμουνιστικὴ δύναμη, δύναμη κρούσεως, ἐξοπλισμένη καὶ ἔτοιμη νὰ δράσῃ σὲ δεδομένη στιγμή. Ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ χρησιμοποίησή της θὰ ἔπρεπε νὰ διαβρωθοῦν οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις» (Π. Γαρουφαλιᾶς, Ο ΑΣΠΙΔΑ, Ἀθήνα, 1977,σ. 23-24). Λὲς καὶ ἐπρόκειτο περὶ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς!
Ὁμολογουμένως, ἡ ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη εἶναι ἄκρως ἀνεγκέφαλη, ὁμοίως τὰ ΜΜΕ καὶ τὰ κόμματά της. Χάφτουν τὰ πάντα μὲ ἀπίστευτη εὐκολία. Ὁ Μιχαλολιᾶκος μὲ τοὺς ὀπαδούς του ἠθέλησε νὰ τὸ παίξῃ παιδιάστικα σὰν σὲ σχολικὴ αὐλή, μὲ ξυρισμένα κεφάλια, ἀγκυλωτοὺς σταυροὺς καὶ φασιστικοὺς χαιρετισμούς. Μοῦ ἐνεθύμισε τὰ παιδιά μας ποὺ
πρῶτο μέλημά τους εἶναι νὰ προκαλέσουν τοὺς γονεῖς τους, ὅπως αὐτὸ γίνεται σὲ κάθε γενεὰ ἀπὸ ἀμνημονεύτου χρόνου. Τὸ νὰ ἀποδεικνύῃς ὅτι ὁ μαίανδρος καὶ ἡ σβάστικα, ὅπως καὶ ὁ ῥωμαϊκὸς χαιρετισμὸς εἶναι ἑλληνικῆς προελεύσεως δὲν ἀλλάζει τὴν πραγματικότητα ὅτι σήμερα τὰ σύμβολα αὐτὰ συνδέονται μὲ ὁλοκαυτώματα καὶ μεγάλα ἐγκλήματα. Ὁ Μάκης Βορίδης ὅταν ἦταν ἀρχηγὸς κόμματος ποὺ ἀντέγραφε τὸ φασιστικὸ γαλλικὸ Ἐθνικὸ Μέτωπο τοῦ Λὲ Πέν, δὲν εἶχε ὑποπέσει στὸ σύνδρομο τοῦ «τὰ παιδία παίζει». Σήμερα ἡ Μαρὶν Λὲ Πέν, κόρη τοῦ ἱδρυτοῦ τοῦ κόμματος, αὐτοῦ τοῦ ἀμιγῶς φασιστικοῦ κόμματος, ἀναδεικνύεται πρῶτο κόμμα τῆς Γαλλίας, ὅπως τὸ 1947, ὅταν πρωτοέφθασα στὸ Παρίσι, τὸ γαλλικὸ κομμουνιστικὸ κόμμα ἦταν τὸ πρῶτο σὲ ψήφους κόμμα τῆς Γαλλίας. Σήμερα ἡ Μαρίν, δίδοντας στὸ κόμμα τοῦ Jean-Marie Le Pen τὸ καθησυχαστικὸ χρῶμα τοῦ ὀνόματός της, τὸ bleu marine, ἔχοντας ἀποπέμψει τὸν ἀντισημιτισμὸ τοῦ πατέρα της καὶ ἔχοντας μετατραπῆ σὲ ἔνθερμο ὑποστηρικτὴ τοῦ Ἰσραήλ, ἀποφεύγοντας δὲ κάθε ἀντικομμουνισμό (ὅπως τὸ κάνῃ ἡ σημερινή μου θεωρία τοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ), ἔχει μετατραπῆ σὲ πατριωτικὸ κόμμα μὲ ἀκριβῶς τὰ ἴδια γκωλλικὰ συνθήματα τοῦ γαλλικοῦ κομμουνιστικοῦ κόμματος, ὅταν ὁ γενικὸς του γραμματεὺς Μωρὶς Τορέζ, ἦταν ἀντιπρόεδρος τῆς κυβερνήσεως τοῦ στρατηγοῦ ντὲ Γκώλ, ἐνῶ σήμερα τὸ γαλλικὸ κομμουνιστικὸ κόμμα, μὲ ῥεφορμιστικὸ πρόγραμμα, ἔχει καταντήσει κομματίδιο.
Ἴσως ἡ ἐκλογικὴ ἐπιτυχία τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς νὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν παλαιοτάτη διαπίστωση ποὺ οἱ Αιγύπτιοι εἶχαν κάνει ὅταν πρωτοσυνάντησαν τοὺς Ἕλληνες, δηλαδὴ ὅτι πρόκειται γιὰ λαὸ παιδιῶν. Ἴσως, ἔστω καὶ ἀργά, ὁ Μιχαλολιᾶκος νὰ ἐγγραφῇ στὴν σχολὴ τῆς Μαρίν. Ἀκόμα καὶ τὴν γαλανόλευκη τοῦ Μιχαλολιάκου, ἡ Μαρίν, ὡς μπλὲ μαρίν, ἐπέτυχε νὰ τὴν κάνῃ ἀρεστή. Σήμερα πολλοὶ κομμουνιστὲς ψηφίζουν Front National. Ξυπνήσατε λοιπόν. Ἴσως νὰ μὴν εἶναι ἀκόμη ἀργά. Ἄλλωστε ποῖος Ἕλλην δύναται νὰ συμπαθήσῃ τὸν Δένδια!
Ὁ νουνός μου, ὁ Πέτρος Γαρουφαλιᾶς, ἦταν ὁ Δένδιας τοῦ 1965. Ἔπαιξε, ὡς ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἀμύνης τὸν ἴδιο ῥόλο προβοκάτορα κατὰ τῆς ΕΔΑ ποὺ ὁ ὑπουργὸς Δημοσίας Τάξεως παίζει κατὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς σήμερα. Ἰδοὺ τί γράφει σὲ βιβλίο του γιὰ τὴν ΕΔΑ τοῦ 1965: «Γιὰ πρώτη φορὰ ἐμφανίσθηκε πολιτικὸ κόμμα στὴν Ἑλλάδα νὰ ἔχῃ δικές του ἐμπορικὲς ἐπιχειρήσεις, θέατρα, κινηματογράφους, ἐκδοτικοὺς οἴκους, βιβλιοπωλεῖα καὶ νὰ ἐκβιάζῃ ἐπαγγελματίες μὲ τὴν ἀπειλὴ μποϋκοταρίσματος καταστημάτων τους γιὰ νὰ προσχωρήσουν ἤ νὰ γίνουν συνδρομητὲς τῆς ΕΔΑ. Διέθεταν οἱ κομμουνιστὲς ἄφθονα χρηματικὰ μέσα, ἐξωτερικῆς καὶ ἐσωτερικῆς προελεύσεως καὶ ἔφθασαν νὰ ὀργανώσουν μαχητικὴ κομμουνιστικὴ δύναμη, δύναμη κρούσεως, ἐξοπλισμένη καὶ ἔτοιμη νὰ δράσῃ σὲ δεδομένη στιγμή. Ἀλλὰ γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ χρησιμοποίησή της θὰ ἔπρεπε νὰ διαβρωθοῦν οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις» (Π. Γαρουφαλιᾶς, Ο ΑΣΠΙΔΑ, Ἀθήνα, 1977,σ. 23-24). Λὲς καὶ ἐπρόκειτο περὶ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς!
Ὁμολογουμένως, ἡ ἑλληνικὴ κοινὴ γνώμη εἶναι ἄκρως ἀνεγκέφαλη, ὁμοίως τὰ ΜΜΕ καὶ τὰ κόμματά της. Χάφτουν τὰ πάντα μὲ ἀπίστευτη εὐκολία. Ὁ Μιχαλολιᾶκος μὲ τοὺς ὀπαδούς του ἠθέλησε νὰ τὸ παίξῃ παιδιάστικα σὰν σὲ σχολικὴ αὐλή, μὲ ξυρισμένα κεφάλια, ἀγκυλωτοὺς σταυροὺς καὶ φασιστικοὺς χαιρετισμούς. Μοῦ ἐνεθύμισε τὰ παιδιά μας ποὺ
πρῶτο μέλημά τους εἶναι νὰ προκαλέσουν τοὺς γονεῖς τους, ὅπως αὐτὸ γίνεται σὲ κάθε γενεὰ ἀπὸ ἀμνημονεύτου χρόνου. Τὸ νὰ ἀποδεικνύῃς ὅτι ὁ μαίανδρος καὶ ἡ σβάστικα, ὅπως καὶ ὁ ῥωμαϊκὸς χαιρετισμὸς εἶναι ἑλληνικῆς προελεύσεως δὲν ἀλλάζει τὴν πραγματικότητα ὅτι σήμερα τὰ σύμβολα αὐτὰ συνδέονται μὲ ὁλοκαυτώματα καὶ μεγάλα ἐγκλήματα. Ὁ Μάκης Βορίδης ὅταν ἦταν ἀρχηγὸς κόμματος ποὺ ἀντέγραφε τὸ φασιστικὸ γαλλικὸ Ἐθνικὸ Μέτωπο τοῦ Λὲ Πέν, δὲν εἶχε ὑποπέσει στὸ σύνδρομο τοῦ «τὰ παιδία παίζει». Σήμερα ἡ Μαρὶν Λὲ Πέν, κόρη τοῦ ἱδρυτοῦ τοῦ κόμματος, αὐτοῦ τοῦ ἀμιγῶς φασιστικοῦ κόμματος, ἀναδεικνύεται πρῶτο κόμμα τῆς Γαλλίας, ὅπως τὸ 1947, ὅταν πρωτοέφθασα στὸ Παρίσι, τὸ γαλλικὸ κομμουνιστικὸ κόμμα ἦταν τὸ πρῶτο σὲ ψήφους κόμμα τῆς Γαλλίας. Σήμερα ἡ Μαρίν, δίδοντας στὸ κόμμα τοῦ Jean-Marie Le Pen τὸ καθησυχαστικὸ χρῶμα τοῦ ὀνόματός της, τὸ bleu marine, ἔχοντας ἀποπέμψει τὸν ἀντισημιτισμὸ τοῦ πατέρα της καὶ ἔχοντας μετατραπῆ σὲ ἔνθερμο ὑποστηρικτὴ τοῦ Ἰσραήλ, ἀποφεύγοντας δὲ κάθε ἀντικομμουνισμό (ὅπως τὸ κάνῃ ἡ σημερινή μου θεωρία τοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ), ἔχει μετατραπῆ σὲ πατριωτικὸ κόμμα μὲ ἀκριβῶς τὰ ἴδια γκωλλικὰ συνθήματα τοῦ γαλλικοῦ κομμουνιστικοῦ κόμματος, ὅταν ὁ γενικὸς του γραμματεὺς Μωρὶς Τορέζ, ἦταν ἀντιπρόεδρος τῆς κυβερνήσεως τοῦ στρατηγοῦ ντὲ Γκώλ, ἐνῶ σήμερα τὸ γαλλικὸ κομμουνιστικὸ κόμμα, μὲ ῥεφορμιστικὸ πρόγραμμα, ἔχει καταντήσει κομματίδιο.
Ἴσως ἡ ἐκλογικὴ ἐπιτυχία τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς νὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν παλαιοτάτη διαπίστωση ποὺ οἱ Αιγύπτιοι εἶχαν κάνει ὅταν πρωτοσυνάντησαν τοὺς Ἕλληνες, δηλαδὴ ὅτι πρόκειται γιὰ λαὸ παιδιῶν. Ἴσως, ἔστω καὶ ἀργά, ὁ Μιχαλολιᾶκος νὰ ἐγγραφῇ στὴν σχολὴ τῆς Μαρίν. Ἀκόμα καὶ τὴν γαλανόλευκη τοῦ Μιχαλολιάκου, ἡ Μαρίν, ὡς μπλὲ μαρίν, ἐπέτυχε νὰ τὴν κάνῃ ἀρεστή. Σήμερα πολλοὶ κομμουνιστὲς ψηφίζουν Front National. Ξυπνήσατε λοιπόν. Ἴσως νὰ μὴν εἶναι ἀκόμη ἀργά. Ἄλλωστε ποῖος Ἕλλην δύναται νὰ συμπαθήσῃ τὸν Δένδια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου