Ξεκινάμε αυτήν την ανάρτηση με μια υπενθύμισιν. Δεν είμαστε Εβραίοι, είμαστε Έλληνες.
Γιατί το λέω αυτό;
Γιατί εμείς δεν έχουμε ιερά κείμενα, να καθόμαστε και να μελετάμε με τις ώρες το τι είπε ο τάδε προφήτης, τι είπε ο Αβακούμ, τι έκανε η Ιουδίθ κλπ. Δεν είμαστε γένος προφητών, είμαστε γένος φιλοσόφων. Δεν έχουμε δόγματα, έχουμε νόηση, λογική, σκέψι.
Αυτό που επιχειρεί η σύγχρονη προπαγάνδα είναι να μας μετατρέψει από Έλληνες σε Εβραίους ως προς την σκέψη. Λέει δηλαδή κάποιος:
Ἰσοκράτης
Μα ο Ισοκράτης έγραψε: «Τοσοῦτον δ’ ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ’ οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας. »
Απάντησις: Ε καί;
Δεν θα μπούμε καν στην διαδικασία να μπλέξουμε μέσα στην ρητορική του Ισοκράτους και να εγκλωβιστούμε στην παραδοξολογία. Εάν ήμασταν Εβραίοι θα λέγαμε: «Ο προφήτης Ισοκράτης είπε στο εδάφιον τάδε παράγραφος τάδε αυτό και αυτό, άρα νόμος του Ισοκράτους».
Όχι κύριοι, εδώ είναι Ελλάς και όλοι κρίνονται, νεκροί και ζωντανοί, δεν υπάρχουν δόγματα, όλα φιλτράρονται με το φίλτρο της λογικής. Δεν διδασκόμαστε μόνον από τους προγόνους μας, αλλά τους κρίνουμε, τους δοξάζουμε, τους δικαιώνουμε ή τους απαξιώνουμε. Έτσι ήμαστε εμείς, είμαστε Έλληνες και κάνουμε ότι μας πει η λογική μας και όχι ο Γιαχβέ ή το ιερό μας βιβλίο.
Κανένας όμως δεν πρόσεξε κάτι σημαντικό, όταν ο διεθνιστικός χώρος επικαλείται τον Ισοκράτη. Ο Ισοκράτης δεν είπε:«καὶ τὸ τῶν Αθηναίων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι». Ο Ισοκράτης αναφέρθηκε σε Έλληνες την εποχή των πόλεων κρατών. Είναι δηλαδή ένα ρητορικό σχήμα για μια υπό δημιουργία εθνική οντότητα, της οποίας ο Ισοκράτης ήταν πρωτοστάτης, και μάλιστα προέτρεπε τον Φίλιππον να δημιουργήσει Ελληνικό κράτος.
Δηλαδή το σύγχρονο αντίστοιχο δεν είναι ότι Έλληνας φαίνεται να είναι όποιος μετέχει της παιδείας μας. Αυτή είναι ηπλάνη.
Εάν θα θέλαμε οπωσδήποτε να μεταφέρουμε τον Ισοκράτη στο σήμερα θα λέγαμε: «Τοσοῦτον δ’ ἀπολέλοιπεν ἡ χώρα ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ’ οἱ ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, καὶ τὸ τῶν Εὐρωπαίων ὄνομα πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Εὐρωπαίος καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας. »
Γιατί είναι ρητορικό το σχήμα του Ισοκράτους; Μα γιατί ο Ισοκράτης είχε μια ρητορική σχολή, ήταν επιχειρηματίας ο άνθρωπος και στην επιχείρηση του ούτως ή άλλως ΜΟΝΟΝ Έλληνες πήγαιναν. Δεν ελληνοποιούσε ο Ισοκράτης Αιγυπτίους ή Πακιστανούς στην ρητορική σχολή του. Έλληνες είχε μαθητές και τους ασφαλώς όσοι μετείχαν της παιδείας των Αθηνών, δηλαδή του μη κρατικού εκπαιδευτικού συστήματος των Αθηνών, ήταν Έλληνες προτού καν γράψει ο Ισοκράτης τα πανηγυρικά. Καταλάβαμε; Έγραφε δεν έγραφε το κείμενο ο Ισοκράτης, μετείχαν δεν μετείχαν της Αθηναϊκής παιδείας οι Έλληνες, Έλληνες θα ήταν. Δεν τους Αθηναιοποίησε ο Ισοκράτης, τους Ελληνοποίησε, δηλαδή τους έκανε κάτι που ούτως ή άλλως ήταν.
Εάν δε επικεντρωθούμε περισσότερο στην επιχειρηματική δραστηριότητα του Ισοκράτους, ο οποίος έπαιρνε για δίδακτρα χίλιες δραχμές, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι είχε και διαφημιστική υπόστασιν ο λόγος του.
Και εγώ λοιπόν λέω ότι Ευρωπαίος είναι μόνον οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες. Αυτό τι σημαίνει; Ότι λέω στον κόσμο, θέλετε να γίνεται Ευρωπαίοι; Ελάτε στην Ελλάδα να σπουδάσετε, όχι για να γίνεται Έλληνες αλλά για να γίνεται Ευρωπαίοι. Και μάλιστα να λάβετε στην Ελλάδα, Ελληνική παιδεία και όχι Αμερικάνικη.
Είναι δηλαδή αυτό που έχω γράψει ότι Ευρωπαϊκή ολοκλήρωσις θα γίνει μόνον όταν η Ευρώπη γίνει μια Ελληνόφωνη οντότητα. Χωρίς Ελληνική γλώσσα δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει Ευρώπη. Μόνον οι μετέχοντες της ημετέρας παιδείας μπορούν να ονομάζονται Ευρωπαίοι.
Στην Ελλάδα βέβαια ουδείς κατέχει την απόλυτη γνώση. Όλοι προσφέρουν ανά την ιστορίαν το δικό τους λιθαράκι. Δεν ήταν ο Ισοκράτης ο πάνσοφος Έλλην για να επικαλούμαστε μόνον αυτόν. Είχαμε και τον Αριστοτέλη, ο οποίος προέτρεπε τον Αλέξανδρο να συμπεριφέρεται ως αφεντικό στους κατακτημένους και ως στρατηγός στους Έλληνες. Να συμπεριφέρεται τους κατακτημένους λαούς σαν ζώα ή φυτά. Ή μήπως για τους διεθνιστές ο Αριστοτέλης είναι μικρή οντότητα;
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η επίκλισις στον Ισοκράτη δεν είναι τυχαία, είναι εκ του πονηρού και εθνοδιασπαστική έως εθνοπροδοτική. Όμως οι διεθνισταί έπεσαν σε μια παγίδα. Ο Ισοκράτης δεν ομίλησε για Αθηναίους αλλά για Έλληνες την εποχή των πόλεων κρατών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου