Μίμη Ανδρουλάκη μου. Αγαπητέ.

Εξακολουθείς να επαναλαμβάνεις την ίδια μαντινάδα, και αυτό δείχνει μια στειρότητα έμπνευσης η οποία συνδυαζόμενη με το γεγονός ότι η μαντινάδα δεν είναι δικιά σου, μου δίνει να καταλάβω ότι αρέσκεσαι στις επαναλήψεις κοινώς Copy paste.

Αλλά ας επαναλάβω την μαντινάδα του Ερωτόκριτου η οποία ως φαίνεται την ταυτίζεις με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και το νέο ξεκίνημα του παλιού ΠΑΣΟΚ.

Εγώ ‘μαι κείνο το πουλί

που στη φωτιά σιμώνει
καίγεται, στάχτη γίνεται
μα πάλι ξανανιώνει

Ερωτόκριτος

Μίμη μου, μπορείς αλήθεια να ταυτίσεις τον Ευάγγελο Βενιζέλο ή το ΠΑΣΟΚ  με πουλί;  Αλλά αν τους ταυτίζεις με πουλί, πρέπει να μου το ειδικεύσεις λίγο, γιατί άλλος ο κόρακας, άλλος ο παπαγάλος, άλλο ο αετός, άλλη...
η πάπια κτλ.

Εσύ Μίμη μου τις ξέρεις αυτές τις διαφορές μεταξύ των πουλιών, μιας και

όπως νομίζω, πρέπει να γνωρίζεις ότι στην φύση μπορεί μερικά να φαίνονται ως όμοια, όμως κατ ουσία τίποτα δεν είναι όμοιο. 

Γι αυτό εγώ από σοσιαλιστής, έγινα δεξιός.

Γιατί εγώ δεν επιζητώ την ισότητα στην φύση, εγώ αποδέχομαι την διαφορετικότατα, την οικονομική, την ταξική, την πολιτισμική, την εθνική, την πνευματική κτλ διαφορετικότητα.

Να γατές, ότι και τα κουράδια, παρόλο που ως σύνολο αποτελούνται από πρόβατα ή αίγες, ούτε σε αυτά υπάρχει ισότητα. Γιατί υπάρχουν τα στιρόζουλα, τα έγγαλα, οι τράγοι, τα πρώιμα και τα όψιμα.

Βέβαια, όλα τα κουράδια, έχουν έναν βοσκό, ο οποίος συνήθως παρουσιάζεται ως  σοσιαλιστής, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να ελέγξει το κουράδι του, το οποίο όμως έχει φροντίσει να πείσει ότι το γύρω περιβάλλον είναι γεμάτο δεξιούς λύκους, από τους οποίους το προστατεύει αρμέγοντας το.

Στα Εξάρχεια γεννημένος,

σαν θεός καταθρεμένος

έμαθα στην αναρχία

και στην ψεύτοφλιαρία.

Μα ναι χρόνια

που τον δρόμο

πήρα προς τα δεξιά

και βαδίζω με το πνεύμα

σε ανώτερα σκαλιά.

Φίλε Μίμη δεν με πείθεις

με τα λόγια τα πολλά

φαίνεται μου σαν να μοιάζεις

με τα στίρικα οζά.

Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.