Με ασυγκράτητη αισιοδοξία...

Του Μίλτου Βασιλείου

Τώρα μπορούμε να ξεκουραστούμε... Να ησυχάσουμε από τα άγχη και τις αγωνίες μας... Το θεάρεστο έργο της "σωτηρίας" μας συνετελέσθη...

Αλλο ένα "εθνοσωτήριο" πρόγραμμα περικοπών κατά τον Ιούνιο μποιάζει να είναι το τελευταίο "παλούκι", που μας περιμένει επί του παρόντος και για το άμεσο ορατό μέλλον... Από εκεί και πέρα θα ακολουθήσει μία 10ετία (έτσι λένε επίσημα, εμείς θα χρησιμοποιούσαμε τον πληθυντικό, δηλαδή δεκαετίες) αυστηρότατης λιτότητας...

Μπορούμε να ζητωκραυγάσουμε πανευτυχείς, πώς ...τώρα ο αγώνας δικαιώθηκε... Ο αόριστος κρίνεται καταλληλότερος του ενεστώτα αφού ...

τα βασικά τελείωσαν...

Μαζί με όλους τους αρπάχτρες, ζαμανφουτίστες, παρτάκηδες, βολεμένους Μαυρογιαλούρους, ετοιμαζόμαστε για το show των εκλογών, στο οποίο ...τελείως ελεύθερα πρέπει να επιλέξουμε τους εκλεκτούς της ΕΕ και του ΔΝΤ, για να μην έχουμε και επιπλοκές...

Αισιοδοξούμε, λοιπόν, γατί, όπως είχαμε ξαναγράψει "προφητικά", ότι μετά την ισοπέδωση κοινωνικών και οικονομικών καταχτήσεων αρχίζει η εποχή της "αξιοποίησης" του εθνικού πλούτου, της "ανάπτυξης" κ.λ.π. υπό όρους καθυστερημένων Βαλκανίων...

Πως να μην αισιοδοξούμε, όταν πλήθως πολιτευομένων, που συμμτείχαν πειθήνεια και ενεργά σε όλες τις μέχρι σήμερα επιταγές των έξωθεν σωτήρων μας βρήκαν σήερα λόγο να διαφωνήσουν, ουσιαστικά την ώρα της επικήδειας τελετής... Αισιοδοξούμε ακόμη, γιατί ο συναγωνισμός "καθαρότητας" και "πούρας επαναστατικότητας" εμποδίζει την άρθρωση συγκεκριμένου, απτού πολιτικού προγραμματικού λόγου ικανού να εμπνεύσει για το σήμερα και το αύριο. Είναι τόσο το πάθος της καθαρότητας, που ακόμη και οι πιο "ενωτικοί" στον χώρο της αριστεράς οραματίζονται μέτωπα ... οικογενειακών διαστάσεων Ο σεχταρισμός και ο δογματισμός στις καλύτερες στιγμές τους... Καμία διδαχή από τις καλές στιγμές του παρελθόντος, τότε που μετωπικές δράσεις και κινήματα αλληλεγγύης έγραφαν την σύγχρονη ιστορία του λαϊκού κινήματος στη χώρα...

Αισιοδοξούμε ακόμη, γιατί ο απόηχος της ...δημοκρατίας στην μίζα, η "παράδοση" του απόλυτου εγωκεντρισμού και ατομικισμού μπορούν ακόμη να επιτείνουν συγχύσεις και αποπροσανατολισμούς...

Θα γυρίσει ο ήλιος αλλά θα χρειαστεί δουλειά πολλή..