Μετά την Χρυσή Αυγή, τι;

γράφει ο «Μακεδών»

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, είχαμε δύο κόμματα που εκτοξεύθηκαν, ξεπερνώντας σε ποσοστά άλλα παραδοσιακά κόμματα με προβεβλημένους πολιτικούς. Ο λόγος για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή. Βέβαια, η διαφορά στα ποσοστά τους ήταν τεράστια (η Χ.Α. δεν κατάφερε ποτέ να υπερβεί την μονάδα), αλλά ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ (με όποια μεταπολιτευτική ονομασία) δεν είχε καταστεί κόμμα εξουσίας.
Στις περσινές εκλογές, βρέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να χάνει την πρωτιά με μικρή διαφορά, και τώρα ισοψηφεί σχεδόν με τη Ν.Δ. Οι λόγοι της εκτόξευσής του αποδίδονται στην αντιμνημονιακή του τοποθέτηση και στις υποσχέσεις ότι θα αποκαταστήσει όλους όσοι επλήγησαν, τους οποίους θα επαναφέρει οικονομικά και επαγγελματικά στα πρότερα.
Ο λόγος που δεν καταφέρνει να εισπράξει όλη την δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων, μάλλον οφείλονται στο ότι δεν γίνεται πιστευτό από όλους ότι θα τηρηθούν οι υποσχέσεις -ως μη εφικτό-, και ότι δεν προσελκύσθηκαν οι «νοικοκυραίοι», προς τους οποίους κάποια στιγμή απευθύνθηκε ο κ. Α. Τσίπρας, απωθούμενοι προφανώς από φωνές και πράξεις σοβιετικού τύπου, ικανού μέρους των στελεχών του κόμματος.
Ως προς την Χρυσή Αυγή όμως, υπήρξε επιπόλαια εξήγηση του φαινομένου. Έγινε πιστευτό πως η άνοδός της, ως τρίτο κόμμα, οφειλόταν στην οικονομική κρίση, και πως με την
πάροδο του χρόνου, καθώς θα υπήρχε θετική εξέλιξη στα οικονομικά -όπως ελπίζει η Ν.Δ.- θα περιόριζε κατά πολύ την ισχύ της Χ.Α.
Μάλιστα, λόγω του ότι σε αρκετούς δήμους, και ιδιαίτερα στην Αθήνα, η περίπτωση να βρεθεί στον δεύτερο γύρο υποψήφιος της Χ.Α. με ενδεχόμενο την κατάληψη της δημαρχίας, είχε προταθεί από στελέχη της Ν.Δ. στον κ. Α. Σαμαρά να βρεθεί τρόπος να μετατεθούν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, με την ελπίδα, όπως είπαμε και παραπάνω, ότι η Ν.Δ. θα επανακτούσε τα πρωτεία. Όπως είχε η κατάσταση πριν από τις εξελίξεις για την Χ.Α., σε μια μονομαχία του κ. Κασιδιάρη με την κα. Σακοράφα του ΣΥΡΙΖΑ (όπως έδειχναν οι δημοσκοπήσεις), τι θα ψήφιζαν άραγε οι νεοδημοκράτες; Θα έδιναν δύναμη στον ΣΥΡΙΖΑ, που απειλεί να τους υποκαταστήσει;
Αναφερθήκαμε εχθές συνοπτικά στους λόγους που οδήγησαν την Χ.Α. σε άνοδο. Εκείνο που θα πρέπει να απασχολεί τώρα τον πολιτικό κόσμο, είναι μετά την Χρυσή Αυγή, τι; Αν έχει δίκαιο το ΚΚΕ, ότι η Χ.Α. είναι όργανο του συστήματος, τότε το σύστημα θα πρέπει να την «απέσυρε» επειδή ίσως δεν ανταποκρίθηκε επιτυχώς στα κελεύσματα, οπότε θα πρέπει να την αντικαταστήσει με κάτι άλλο.
Εκείνο που είναι βέβαιο, είναι πως κάποιος θα βρεθεί να καλύψει το κενό που θα δημιουργηθεί στον πέρα της Ν.Δ. χώρο, Αυτό είναι και προς το συμφέρον της Ν.Δ., αφενός επειδή δεν θα συγκεντρώσει στους κόλπους της στοιχεία, δίνοντας την αφορμή σε αντιπάλους της να την κατηγορήσουν ως ακροδεξιό κόμμα, αφετέρου θα υπάρχει προς τα δεξιά ανάχωμα που θα συγκεντρώνει τους δυσαρεστημένους, αντί μέρος αυτών να κατευθυνθεί προς κόμμα εξουσίας της κενροαριστεράς. Αρκεί το όποιο κόμμα να έχει παρουσία μεν, αλλά όχι την δυναμική της Χ.Α. Σ’ αυτήν την υπόθεση ο ΛΑ.Ο.Σ. ήταν χρήσιμος.
Θα πρέπει να περάσουν μέρες για να διαπιστώσουμε αν η επιδίωξη είναι η πλήρης εξάλειψη της Χ.Α. ή απλώς η μείωση της δύναμής της. Αν πάψει να υφίσταται, τότε αφενός -όπως είπαμε παραπάνω- κάποιος θα καλύψει το κενό, αφετέρου υπάρχει το ενδεχόμενο να αναλάβουν ρόλο οι «μικροί ηγέτες».
Όσοι είναι στρατιωτικοί και όσοι υπηρέτησαν την θητεία τους σε κατάλληλες θέσεις θα αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος των «μικρών ηγετών». Ο στρατιώτης τον λοχία του εμπιστεύεται περισσότερο από τον στρατηγό. Τον οποίον μπορεί να σέβεται ή να φοβάται, αλλά η καθημερινή τριβή με τον «μικρό ηγέτη» γίνεται και από αυτόν παίρνει τις διαταγές.
Σε περίπτωση διάλυσης της Χ.Α., τι προβλέπεται ότι θα πράξουν τα στελέχη της; Και εννοώ τους πιστούς και αφοσιωμένους στην ιδεολογία της, αλλά και συμμετέχοντες στις δράσεις της. Πιστεύει κάποιος πως θα αρκεστούν να παίζουν μπιρίμπα στα καφενεία ή να κάνουν ρομαντικούς περιπάτους;
Αυτό θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις των «μικρών ηγετών», οι οποίοι θα αναλάβουν και τον ρόλο του τοπικού αρχηγού. Είδαμε άλλωστε, πόσο διαφοροποιημένη είναι η εμφάνιση της Χ.Α. από τόπο σε τόπο. Παρ’ όλο που ανά την Ελλάδα οι πολυποίκιλες συνθήκες που ευνοούν την δράση της Χ.Α. είναι λίγο πολύ ίδιες -πλην της Αττικής, που είναι επιβαρυμένες- δεν είναι ίδια η δραστηριότητα.
Και όταν βρεθεί κάποιο άλλο σχήμα, προσομοιάζον προς την Χ.Α., οι κατά τόπους πυρήνες θα συνενωθούν. Το πρόβλημα επομένως, δεν είναι πώς να διαλυθεί ένα κόμμα που ενοχλεί ποικιλοτρόπως, αλλά πώς θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία του ο πολιτικός κόσμος. Και αφού τα αστικά κόμματα -φυσικά πρώτη η Ν.Δ.- μιλούν για αντιμετώπιση της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται, και εφαρμογή των νόμων -απαραίτητη προϋπόθεση για εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος- θα πρέπει αυτό να αποδειχθεί και στην πράξη. Αν μείνουν στα λόγια, θα ξανάρθουμε πάλι στα ίδια.