Η «επιχειρησιακή» απάντηση του επιτελείου του Βλαντιμίρ Πούτιν στις συγκεντρώσεις της αντιπολίτευσης κατά του Ρώσου ηγέτη, ήταν μάλλον αναμενόμενη, ειδικά από τη στιγμή που απέχουμε ελάχιστα 24ωρα από τις προεδρικές εκλογές της 4ης Μαρτίου.
Υπό την έννοια αυτή, κανέναν δεν εξέπληξε η χθεσινή ογκώδης συγκέντρωση 130.000 υποστηρικτών του Ρώσου πρωθυπουργού, στο στάδιο στο οποίο φιλοξενήθηκαν το 1980 οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μόσχας. Η έκπληξη υπάρχει, αλλά έγκειται στην πατριωτική ρητορική στην οποία επέλεξε να επενδύσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου να τονώσει το φρόνημα των συμπατριωτών του, και να ξαναπιάσει το νήμα με τις περισσότερο φωτεινές μέρες από το παρελθόν της Σοβιετικής...
Ένωσης.
Ο σύγχρονος τσάρος αναφέρθηκε στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του ρωσικού έθνους, δεν δίστασε να προχωρήσει σε ιστορική αναδρομή, αναφέρθηκε στις προκλήσεις που φέρνει μαζί του ένα μέλλον το οποίο χαρακτηρίζεται από τη βαθιά παγκόσμια οικονομική κρίση, και έστειλε ένα μήνυμα με… συγκεκριμένους αποδέκτες.
Η αποστροφή του πως δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Ρωσίας, ακούστηκε ως προειδοποίηση σε όσους, εκτός Ρωσίας, επιχείρησαν τους τελευταίους μήνες να προκαλέσουν χαοτική αναστάτωση. Στα πρότυπα της «Αραβικής Άνοιξης». Με προφανή στόχευση, είτε να πετύχουν την αποτροπή της επανεκλογής Πούτιν στην Προεδρία της Ρωσίας, είτε να καταστήσουν εξαιρετικά δύσκολη τη διαχείριση της εξουσίας την επομένη.
Η καταγγελία Πούτιν για «ξένο δάχτυλο», αποκτά ευρύτερες διαστάσεις, αν τη συνδυάσει κανείς με τις κατά καιρούς δηλώσεις του για την Ελλάδα. Δεν έχει κρύψει άλλωστε την πεποίθησή του ότι η χώρα μας έχασε την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της, στη βάση ενός συγκεκριμένου και πολυετούς σχεδιασμού από την πλευρά των εταίρων και δανειστών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου