Ματρόζου τα πλήθη! Π Α Λ Λ Α Ϊ Κ Η ανάγκη επαναφρονηματισμού ψάχνει στης ΕΟΚΑ την αρετή και τ’ αριστεία τη διαπαιδαγώγηση. Πατρίδας σχέδιο και λευτεριάς πανεθνική στρατηγική αποζητάει...

Μ Ο Λ Ι Σ ΕΙΧΕ τελειώσει στις εκκλησιές την Παρασκευή το βράδυ η 1η στάσις του Ακάθιστου Ύμνου. Δονούσε ακόμη «ποίον σοι εγκώμιον προσαγάγω επάξιον» για την Κεχαριτωμένην. Κι ευθύς ξεχείλισε η αίθουσα τελετών, καθήμενούς τε και ακάθιστους. Γιόμισαν οι διάδρομοι κόσμο. Ακόμα και στις σκάλες στριμώχτηκε το πλήθος στο οίκημα του Συνδέσμου Αγωνιστών της ΕΟΚΑ: Της Κεχαριτωμένης Μαχαιράδος ο πιο επάξιος, των αγωνιζομένων Ελλήνων το εγκαλλώπισμα, της λευτεριάς εν τη καμίνω ευαγέστερος, της Κύπρου άγγελος πρωτοστάτης, ο υπέρλαμπρος Γρηγόρης Αυξεντίου μάζεψε εκεί ξανά πλήθος τους ευλαβούμενους. Παραμονή της 55ης επετείου τής ηρωικής εθελοθυσίας του στο Κρησφύγετο του Μαχαιρά.

Ε Σ Χ Α Τ Ο Σ στην φλεγόμενη σπηλιά επιστήθιος αντάρτης του, κείνος που αφού ξεγέλασε τους στρατιώτες του Χάρντινγκ, ξανατρύπωσε στο Κρησφύγετο για να τους πετάξει κατάμουτρα και πάλι το Μολών Λαβέ, «τώρα είμαστε δυο, ελάτε να...

μας πιάσετε, αν μπορείτε», ο 23χρονος στις Τρεις του Μάρτη το Πενήντα Εφτά Ματρόζος τού Ζήδρου, Αυγουστής Ευσταθίου, στα 78 του ευδόκησε ο εκδότης Κώστας Επιφανίου να κυκλοφορήσει το βιβλίο των απομνημονευμάτων του κι ο ιστορικός Πέτρος Παπαπολυβίου να το παρουσιάζει στην κατάμεστη Αίθουσα Ηρώων.

Τ Ι Τ Λ Ο Σ του βιβλίου «Αυγουστής Ευσταθίου, ο Ματρόζος της ΕΟΚΑ και της Κύπρου», σελίδες 255, επιμέλεια του φιλόλογου Ανδρέα Μακρίδη. Με πλήθος λεπτομέρειες και μαρτυρίες από τα σκληρά καθέκαστα του αντάρτικου, εκείνου του μεγαλείου της ελληνικής ευψυχίας και αρετής, του ένοπλου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1955-59, της ενδοξότερης γενιάς των Κυπρίων.

Δ Ι Ψ Α Σ Μ Ε Ν Ο το πλήθος αναζητεί δροσοσταλίδες. Πνιγμένο ασφυκτικά, χρόνια τώρα στην κατάπτωση, ανάσες εθνικής ανόρθωσης γυρεύει. Παντού τριγύρω, απόγνωση. Ανάγλυφη στα πρόσωπα. Βραχνιασμένη στην ντροπιασμένη συντυχιά: Δεν ήταν για μια τέτοια καθημαγμένη, τουρκοπατημένη πατρίδα, στο σφυρί του διζωνικού ξεπουλήματος, που μαυροφορεμένη ύψωνε στην Κεχαριτωμένη τα χέρια η μάνα του Σταυραετού η Αντωνού που την Λύση κι έλεγε «χαλάλι σου, πατρίδα, το παιδί μου».

Π Α Λ Λ Α Ϊ Κ Η ανάγκη επαναφρονηματισμού ψάχνει στης ΕΟΚΑ την αρετή και τ’ αριστεία τη διαπαιδαγώγηση. Πατρίδας σχέδιο και λευτεριάς πανεθνική στρατηγική αποζητάει. Στου λαού τις ανεξάντλητες κι αναξιοποίητες δυνάμεις στηριγμένα. Με του Αυξεντίου κι όλων των αυξεντιωμένων το υπόδειγμα, στης Υπερμάχου τη σκέπη: Το κράτος απροσμάχητον. Ικανό την απελευθέρωση να στρατηγήσει, «την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι»…

πηγή