Η Ελλάδα τελεί επί μακρόν υπό την κατοχή του Αθηναϊκού κράτους, το οποίο οδήγησε τη χώρα και το έθνος ένα βήμα πριν από την άτακτη χρεοκοπία. Και σε ξένη και δη γερμανική κηδεμονία. Σε εκβιασμούς και ταπεινώσεις.
Και ενώ η Ελλάδα ζει τη δική της τραγωδία, το Κυπριακό βρίσκεται σε χρεοκοπία.
Και ενώ η Ελλάδα ζει τη δική της τραγωδία, το Κυπριακό βρίσκεται σε χρεοκοπία.
Επειδή υιοθετήθηκε η ίδια λανθασμένη συνταγή. Επί σειρά ετών το Αθηναϊκό κράτος ζούσε με δανεικά και σπαταλούσε περισσότερα απ' όσα εισέπραττε. Και επωμιζόταν συνεχώς επιπρόσθετο κόστος. Μέχρι που η φούσκα έσπασε! Και το σοβιετικό μοντέλο του αθηναϊκού κράτους, που συνέθλιβε την ανταγωνιστικότητα και την αξιοκρατία, το φιλότιμο και τη λεβεντιά του Έλληνα, κατέρρευσε! Ζούσε στο ψέμα.
Όπως, κατ' αναλογία συνέβη και στη Λευκωσία με το Κυπριακό. Η λανθασμένη...
συνταγή και η υποχωρητικότητα βρίσκονταν σε πλήρη αρμονία με τα ηττημένα μυαλά των Αθηνών, που αφελώς, όπως και στη Λευκωσία, πίστευαν και πιστεύουν ότι με φόρμουλες διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, εντός ή εκτός του πλαισίου Ανάν, προκύπτει η επανένωση της Κύπρου. Το Αθηναϊκό κράτος και η διεθνής κοινότητα είχαν και έχουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα απαλλάσσονταν από τον μπελά του Κυπριακού.
Τελικώς, τα χρέη τής επί σειρά ετών κακής διαχείρισης του Κυπριακού οδήγησαν στο σχέδιο Ανάν. Ένα βήμα προ της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ένταξης του παράνομου σήμερα ψευδοκράτους στη διεθνή κοινότητα με τη μορφή του ισότιμου συνιστώντος κράτους. Δυστυχώς, μάλιστα, οι ηγέτες της Λευκωσίας συνεχίζουν να αρνούνται σεβασμό στη λαϊκή κυριαρχία του «όχι» και επιμένουν σε μια λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδία, στη βάση του σχεδίου Ανάν.
Όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί το 1956 από τους Βρετανούς και τους Τούρκους. Και όπως είχε καθοριστεί ως βάση λύσης με την εισβολή του '74 και τον διοικητικό, πληθυσμιακό και γεωγραφικό διαχωρισμό της Κύπρου, καθώς και με την εν συνεχεία ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983.
Σήμερα, η Ελλάδα είναι ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία, την ίδια ώρα που χρεοκοπεί στο Κυπριακό η διαδικασία επίλυσής του στο πλαίσιο της ομοσπονδίας. Είναι δε, ηλίου φαεινότερον, ότι Αθήνα και Λευκωσία τελούν σχεδόν υπό ακυβερνησία. Τόσο ο ΄Ελληνας Πρωθυπουργός όσο και ο Κύπριος Πρόεδρος δεν έχουν πολιτική νομιμοποίηση. Η Ελλάδα, εκτός απροόπτου, πρώτη θα πάει στις κάλπες τον Απρίλιο. Και από χθες, βρίσκεται στην Κύπρο ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είναι στην ουσία εν δυνάμει Πρωθυπουργός.
Και καλείται να απαλλάξει την Ελλάδα από την κατοχή του Αθηναϊκού κράτους και να την κτίσει από το μηδέν! Μέσα από το χάος. Εάν, μάλιστα, υπάρξουν εξελίξεις στο Κυπριακό, περί το τέλος Απριλίου αρχές Μαΐου με Πολυμερή Διάσκεψη και κλείσιμο, η Κύπρος θα βρεθεί σε ανάλογο δίλημμα με εκείνο στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα: Αποδοχή φόρμουλας διάλυσης ή παραμονή στην υφιστάμενη διχοτόμηση; Συντεταγμένη ή ασύντακτη διχοτόμηση;
Ως Έλληνες της Κύπρου ζητούμε από τον Αντώνη Σαμαρά να στηρίξει μια νέα στρατηγική και μια λύση δημοκρατική και ευρωπαϊκή, καθώς και να πράξει το αυτονόητο, που είναι πλέον ιδιαιτέρως δύσκολο: Να κάνει την Εθνική Αξιοπρέπεια καθημερινή πολιτική, κοινωνική και οικονομική πρακτική. Που σημαίνει ότι δεν βγάζουμε στο ξεπούλημα, ούτε τον Παρθενώνα, ούτε την Ελλάδα, ούτε την Κερύνεια, ούτε την Καρπασία, ούτε την Κύπρο. Διότι όπως συνηθίζει να λέει ο Σαμαράς: Δεν είμαστε όλοι οι ίδιοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου