Με αυτούς που μπλέξαμε η απόλυτη καταστροφή είναι κοντά!

Γράφει ο Δευκαλίων

Η στήλη σχεδόν πάντα έως σήμερα έχει επιβεβαιωθεί σε ρηξικέλευθες προβλέψεις της που ήταν πάντοτε απολύτως αντίθετες από τις αντίστοιχες καθεστηκυίες απόψεις και προβλέψεις που εκφράζονταν από το κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα που καθοδηγεί και κυβερνά την χώρα.
Μπορούμε να αναφέρουμε πάρα πολλά παραδείγματα. Για την αποτυχία του πρώτου Μνημόνιου και του Μεσοπρόθεσμου (ΜΠΔΣ). Για την εκτόξευση της ύφεσης σε πρωτοφανή μεγέθη. Για την συνεχή, μετά την έλευση της περιβόητης Τρόικας και την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, αύξηση του πληθωρισμού. Για την κατάρρευση των τιμών δεικτών και μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Εκεί όμως που η στήλη...
πήγε κόντρα σε όλους και σε όλα -και δικαιώθηκε- ήταν πριν ακριβώς ένα μήνα, στις 26 Ιανουαρίου 2012.
Τότε με αφορμή την φρενήρη κούρσα ανόδου των τιμών δεικτών και μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, ως αποτέλεσμα όπως διακήρυττε το κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα της συμφωνίας της 26ης – 27ης Οκτωβρίου και της ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από μία κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης, εμείς διατυπώσαμε ευθαρσώς και εντίμως την διαφωνίας μας. Διαφωνία που ξένισε πολλούς και μας έκανε κόκκινο πανί για όλους τους αιθεροβάμονες. Διαφωνία όμως που προέκυπτε ως αποτέλεσμα λογικής ανάλυσης των πραγματικών δεδομένων της Ελληνικής Οικονομίας. Γράφαμε τότε στο άρθρο μας με τίτλο «Με αυτούς που μπλέξαμε ο πάτος είναι ακόμα πιο κάτω»:
· «Παρ’ όλο ότι οι τιμές δεικτών και μετοχών βρίσκονται ακόμα και σήμερα σε πολύ χαμηλά επίπεδα ενώ πολύ πρόσφατα είχαμε τις χαμηλότερες ιστορικά τιμές μάλλον θα δούμε μέσα στο α’ εξάμηνο του 2012 νέες ιστορικά χαμηλότερες τιμές. Με αυτούς που μπλέξαμε ο πάτος είναι ακόμα πιο κάτω»
Δυστυχώς και σε αυτό το σημείο δικαιωθήκαμε πάρα πολύ γρήγορα. Μόλις σε ένα μήνα, στις 26 Ιανουαρίου ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών έκλεισε στις 766,23 μονάδες. Έκτοτε συνέχισε να ανεβαίνει και έφθασε στις 13 Φεβρουαρίου 2012 στις 834,31 μονάδες.
Όμως σήμερα ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών βρίσκεται αρκετά κάτω από το κλείσιμο της 26 Ιανουαρίου 2012. Όταν δηλαδή διατυπώσαμε την προαναφερόμενη άποψη. Συγκεκριμένα στις 28 Φεβρουαρίου 2012, στις 15.40 μμ, ο Γενικός Δείκτης βρίσκονταν στις 717,70 μονάδες. Δηλαδή μόλις σε ένα μήνα ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών έχασε σημαντικό μέρος της ανόδου που κατέγραψε την προηγούμενη χρονική περίοδο. Εμείς απλά υπενθυμίζουμε ότι η...μικρότερη τιμή περιόδου που κατέγραψε ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών ήταν 625,35 μονάδες στις 10 Ιανουαρίου 2012. Ήταν όπως καταλαβαίνουμε όλοι και το σημείο από όπου άρχισε η φρενήρη κούρσα ανόδου.

Εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι στο Α΄ εξάμηνο του 2012 ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών θα καταγράψει τιμή μικρότερη από την χαμηλότερη ιστορικά τιμή περιόδου. Δηλαδή την τιμή της 10ης Ιανουαρίου 2012 που ήταν 625,35 μονάδες.
Ο λόγος εξαιρετικά απλός. Στις χρηματαγορές αυτοί που διαχειρίζονται τα διαθέσιμα προς τοποθέτηση κεφάλαια δεν είναι ανόητοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Γνωρίζουν ότι η παγκόσμια οικονομία κρέμεται από μία κλωστή. Εάν καταγραφεί ύφεση στην ΕΕ, όπως όλες οι ενδείξεις δείχνουν, τότε μοιραία η παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη τουλάχιστον κινδυνεύει. Άρα το Ελληνικό Δημοσιονομικό Πρόγραμμα το οποίο ούτως ή άλλως είναι προβληματικό συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να τιναχτεί στον αέρα. Και επειδή όπως προείπαμε δεν είναι ανόητοι, δεν τοποθετούνται σε προβληματικά χρηματιστήρια όπως το Ελληνικό.
Δεν χαιρόμαστε γιατί επιβεβαιώνονται οι πραγματικά δυσοίωνες προβλέψεις μας. Το έχουμε γράψει και θα συνεχίσουμε να το γράφουμε. Μακάρι όλα όσα δυσοίωνα έχουμε προβλέψει να διαψευστούν και να αποδειχτούν ανοησίες.
Αλλά τα μέχρι σήμερα γεγονότα έχουν αποδείξει ότι το κυρίαρχο εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα δεν διαθέτει την ικανότητα να προβλέψει ούτε σε επίπεδο εβδομάδας και είναι παντελώς αποκομμένο από τις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις.
Το μοναδικό που το ενδιαφέρει είναι ο συνεχής και αδιάκοπος προσπορισμός κέρδους. Δεν δέχεται να συνεισφέρει οικιοθελώς ούτε ένα μικρό μέρος από τα υπερκέρδη της προηγούμενης δεκαετίας προκειμένου να σταματήσει ο κατήφορος της Ελληνικής Οικονομίας. Προτιμά τα απαραίτητα κεφάλαια να βρεθούν από το υστέρημα των φτωχών, των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων. Έτσι όμως καταστρέφεται το μεταπολιτευτικό κοινωνικό και πολιτικό οικοδόμημα. Δηλαδή δεν το ενδιαφέρει καθόλου αν αυτός ο συνεχής και αδιάκοπος προσπορισμός κέρδους καταστρέφει ότι έχει απομείνει όρθιο στην χώρα.
Δυστυχώς όλα συντείνουν στο συμπέρασμα ότι με αυτούς που μπλέξαμε η απόλυτη καταστροφή είναι κοντά!