Ο πρόεδρος της Αρχής για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος Παναγιώτης Νικολούδης έκανε τελικά ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έχει υποχρέωση να κάνει.
Με μια άστοχη και ακατανόητη τελικά, όπως όλα δείχνουν, καταγγελία στοχοποίησε έναν επιχειρηματία επιχειρώντας να εντυπωσιάσει τη Βουλή των Ελλήνων και να της αποδείξει ότι κάνει καλά τη δουλειά του.
Δημιούργησε μια μείζονα κρίση σε εποχή μάλιστα που το πολιτικό σύστημα βρίσκεται στα όριά του πληρώνοντας δικά του λάθη δεκαετιών.
Η συμπεριφορά του κ. Νικολούδη αποδεικνύεται επιεικώς...
επιπόλαιη.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς είχε στο μυαλό του όταν μιλούσε για βουλευτή που το Μάιο του 2011 έβγαλε ένα εκατομμύριο στο εξωτερικό.
Πρώτον δεν ήταν το Μάιο αλλά το Μάρτιο, δεύτερον δεν ήταν ευρώ αλλά δολάρια. Βεβαίως αυτά είναι, τελικά, ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στο βασικό πρόβλημα της καταγγελίας του.
Δεν ήταν βουλευτής, ήταν σύζυγος βουλευτή. Και μάλιστα επιχειρηματίας στο χώρο της ναυτιλίας, ίσως τον κατ' εξοχήν επιχειρηματικό χώρο στον οποίο τα κεφάλαια δεν έχουν πατρίδα και ταξιδεύουν από και προς την Ελλάδα σχεδόν καθημερινά.
Εαν ο κ. Νικολούδης γνώριζε πρόσωπα και πράγματα τότε θα πρέπει να εξηγήσει τα κίνητρα των καταγγελιών του.
Εάν δεν γνώριζε, τότε γεννάται ζήτημα επάρκειας του συγκεκριμένου λειτουργού.
Οι πολιτικοί στη χώρας μας έχουν πολλά προβλήματα από μόνοι τους για να φορτώνονται και τα προβλήματα άλλων στις πλάτες τους.
Πάντως, η όλη ιστορία αποδεικνύει δύο πράγματα:
Οτι οι σπερμολόγοι που επί μία εβδομάδα διακινούσαν, ως την τελευταία στιγμή, διάφορα ονόματα βουλευτών ως σίγουρα είναι επικίνδυνοι για τους λαμβάνει κανείς στα σοβαρά.
Οτι το πολιτικό μας σύστημα είναι προδήλως ανώριμο και αφελές, με τάσεις αυτοκτονίας.
Οσον αφορά την ανθρωποφαγία αυτό αποτελεί το εθνικό μας χόμπι...
Με μια άστοχη και ακατανόητη τελικά, όπως όλα δείχνουν, καταγγελία στοχοποίησε έναν επιχειρηματία επιχειρώντας να εντυπωσιάσει τη Βουλή των Ελλήνων και να της αποδείξει ότι κάνει καλά τη δουλειά του.
Δημιούργησε μια μείζονα κρίση σε εποχή μάλιστα που το πολιτικό σύστημα βρίσκεται στα όριά του πληρώνοντας δικά του λάθη δεκαετιών.
Η συμπεριφορά του κ. Νικολούδη αποδεικνύεται επιεικώς...
επιπόλαιη.
Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς είχε στο μυαλό του όταν μιλούσε για βουλευτή που το Μάιο του 2011 έβγαλε ένα εκατομμύριο στο εξωτερικό.
Πρώτον δεν ήταν το Μάιο αλλά το Μάρτιο, δεύτερον δεν ήταν ευρώ αλλά δολάρια. Βεβαίως αυτά είναι, τελικά, ασήμαντες λεπτομέρειες μπροστά στο βασικό πρόβλημα της καταγγελίας του.
Δεν ήταν βουλευτής, ήταν σύζυγος βουλευτή. Και μάλιστα επιχειρηματίας στο χώρο της ναυτιλίας, ίσως τον κατ' εξοχήν επιχειρηματικό χώρο στον οποίο τα κεφάλαια δεν έχουν πατρίδα και ταξιδεύουν από και προς την Ελλάδα σχεδόν καθημερινά.
Εαν ο κ. Νικολούδης γνώριζε πρόσωπα και πράγματα τότε θα πρέπει να εξηγήσει τα κίνητρα των καταγγελιών του.
Εάν δεν γνώριζε, τότε γεννάται ζήτημα επάρκειας του συγκεκριμένου λειτουργού.
Οι πολιτικοί στη χώρας μας έχουν πολλά προβλήματα από μόνοι τους για να φορτώνονται και τα προβλήματα άλλων στις πλάτες τους.
Πάντως, η όλη ιστορία αποδεικνύει δύο πράγματα:
Οτι οι σπερμολόγοι που επί μία εβδομάδα διακινούσαν, ως την τελευταία στιγμή, διάφορα ονόματα βουλευτών ως σίγουρα είναι επικίνδυνοι για τους λαμβάνει κανείς στα σοβαρά.
Οτι το πολιτικό μας σύστημα είναι προδήλως ανώριμο και αφελές, με τάσεις αυτοκτονίας.
Οσον αφορά την ανθρωποφαγία αυτό αποτελεί το εθνικό μας χόμπι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου