Κουρεύοντας το Χρέος και τα Κομματικά Δάνεια. Αιδώς Αργείοι!

Γράφει: η Φιλαρέτη

Και το κουρέψαμε το χρέος!

Κι έτσι τώρα θα πληρώσουμε αργότερα, αυτά που χρωστάμε, δηλαδή θα πληρώσουν τα παιδιά μας αυτά που εμείς ξεγελαστήκαμε και χρεωθήκαμε για το ευχάριστο και άνετο σήμερα (χτες, δηλαδή).

Και μάλιστα βρήκαμε το κούρεμα του χρέους θελκτικό, βολικό και … με τέτοιες προοπτικές,που οι εθνοπατέρες μας αποφάσισαν να κουρέψουν και τα κομματικά τους δάνεια. (Τι θράσος!!!!).

Τα δάνεια! αυτά που πήραν για να κάνουν τον ανταγωνισμό τους,για το ποιος θα είναι καλύτερος στη διακυβέρνηση της χώρας! Που πήραν για να τρέξουν στις πλατείες για να μας διαφωτίσουν και να μας πείσουν, για το πόσο καλά θα τα κάνανε τα πράγματα για... όλους εμάς: ασφάλεια,τάξη, μισθούς, ανάπτυξη, δουλειές, συγκοινωνίες, υγεία, περίθαλψη, σχολεία,ευνομία, διαφάνεια, δικαιοσύνη, Παιδεία και όλα τα καλά, που περιμένει ο πολίτης από τη συντεταγμένη Πολιτεία.

Και μας πείσανε! (τρόπος του λέγειν). Και τους ψηφίσαμε. Πρώτα τους μεν. Ύστερα τους δε. Κι ύστερα; Μα δεν υπάρχει ύστερα! Ύστερα, δηλαδή τώρα, φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού, τα παραχωρήσαμε όλα, και την εθνική μας αξιοπρέπεια,κι αυτοί εκεί.

Σαν να μη φτάνει ο ψυχικός θάνατος ενός λαού, αυτοί επιχειρηματολογούν επί πλέον για το δήθεν άριστο που δήθεν πέτυχαν, και κανείς τους δε σκέφτηκε, να απολογηθεί! Τόσο έλειψε το φιλότιμο από αυτόν τον τόπο;Κανείς δεν ζητάει συγγνώμη! Κανείς δεν φεύγει! Κανείς δεν σιωπά! Γαντζωμένοι στις καρέκλες τους, τα οφίτσια τους, τις παχυλές αμοιβές εαυτών και ημετέρων, κραδαίνουν τον δάκτυλο της απειλής απευθυνόμενοι μόνο προς τους ταλαίπωρους που (επειδή είναι χωρίς δουλειά) δεν μπορούν να πληρώσουν το χαράτσι , ενώ αυτοί οι ίδιοι είναι εκείνοι που χαρίζουν τα χρέη των φίλων τους προς τη ΔΕΗ!!!!!!

Μα νομίζουν πως είναι σωτήρες; Ούτε τα παιδιά τους δεν τους πιστεύουν! Νομίζουν ότι ξέρουν; Νομίζουν ότι μπορούν; Νομίζουν πως πιστεύουμε ότι πράγματι θέλουν;

Και…. τι θα γίνει με αυτούς που επλούτισαν δωροδοκούμενοι, και διατηρούν τον πλούτο; Ή αύξησαν αυτά που είχαν χωρίς νόμιμες αιτίες; Ή συνετέλεσαν στην απώλεια εθνικού πλούτου και εθνικών κεφαλαίων;

Και τι θα γίνει με αυτούς που διαγράφουν οφειλές προς το δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία χωρίς εξουσία; Γιατί, ασφαλώς και δεν είναι δυνατόν να δοθεί νομίμως η εξουσία να διαγράφονται –να χαρίζονται στην ουσία- τα χρέη προς το δημόσιο.

Κάποτε από αυτόν τον τόπο εξορίστηκε ένας Αριστείδης, γιατί οι συμπολίτες του βαρέθηκαν να ακούνε πως ήταν δίκαιος.

Σήμερα, που οι ασκηθείσες πολιτικές, μας οδήγησαν στου κακού τη σκάλα, υπάρχει κανένας να αναλάβει την προσωπική ευθύνη για τις επιλογές του που μας οδήγησαν εδώ, ή θα φταίει πάντα κάποιος άλλος, όπως κάνουν τα τρίχρονα, όταν τα βρίσκουν δύσκολα;