Απειλούνται οι Χριστιανοί στο Ιρακ

Απειλούνται οι Χριστιανοί στο Ιράκ

Του Antony Shadid
The New York Times

Η πρόσφατη αιματηρή επίθεση σε μια από τις μεγαλύτερες χριστιανικές εκκλησίες της Βαγδάτης, ήταν η σφοδρότερη από την έναρξη του πολέμου, το 2003. Την επομένη της σφαγής, κηλίδες αίματος παρέμεναν στους τοίχους της εκκλησίας και υπολείμματα σάρκας ανάμεσα στα στασίδια. Αλλά για τους επιζήσαντες, η τραγωδία είναι μεγαλύτερη από τις ανθρώπινες απώλειες: ένας καταιγισμός από χειροβομβίδες, σφαίρες και ζωστήρες με εκρηκτικά έδωσε ένα ακόμη χτύπημα στην πάλαι ποτέ πολυμορφία της χώρας.

«Χάσαμε ένα μέρος της ψυχής μας τώρα», είπε ο Ράντι Χαλίντ, ένας 16χρονος χριστιανός, που ζούσε στον απέναντι δρόμο. Κούνησε το κεφάλι του. «Το πεπρωμένο μας, κανείς δεν ξέρει τι να πει γι' αυτό».
Χωνευτήρι πίστεων
Το Ιράκ ήταν κάποτε ένα αξιοσημείωτο χωνευτήρι πίστεων, εθίμων και παραδόσεων, αλλά η αιματηρή επίθεση με τους 58 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες χάραξε ένα ακόμη όριο σε μια χώρα, που προσδιορίζεται από πόλεμο, κατοχή και στέρηση. Σχεδόν όλοι οι Εβραίοι του Ιράκ έφυγαν προ πολλού, πολλοί από αυτούς ταλαιπωρημένοι από μια ξενοφοβική κυβέρνηση. Οι χριστιανοί του Ιράκ λιγόστεψαν. Κάποτε αριθμούσαν μεταξύ 800.000 και 1,4 εκατ., αλλά σχεδόν οι μισοί από αυτούς μετανάστευσαν μετά το 2003, όπως λένε οι ηγέτες τους.

Το πρωινό μετά την επέμβαση των δυνάμεων ασφαλείας στη συριακή καθολική εκκλησία για την απελευθέρωση ομήρων, δεν υπήρχαν απαντήσεις για όλα αυτά. Ούτε στις καταδικαστικές δηλώσεις των Ιρακινών ηγετών, οι οποίοι κατηγορούνται για τη δυσλειτουργία του ιρακινού κράτους. Ούτε από τον πάπα Βενέδικτο XVI΄ ο οποίος καταδίκασε «την παράλογη και άγρια βία». Ούτε από τους αξιωματούχους των δυνάμεων ασφαλείας, οι εκτιμήσεις των οποίων ήταν αντιφατικές μεταξύ τους.

Αλλά κυρίως ούτε από τους επιζήσαντες, ένας από τους οποίους είπε ότι οι ένοπλοι, που κατέλαβαν την εκκλησία είχαν μόνο ένα πράγμα στο μυαλό τους. «Ήρθαν για να σκοτώσουν, να σκοτώσουν, να σκοτώσουν».

«Αν δεν αγαπούσαμε αυτή τη χώρα, δεν θα είχαμε μείνει εδώ», είπε ένας 18χρονος τραυματίας, αλλά πολλοί άλλοι τον κοίταξαν με δυσπιστία και διερωτήθηκαν, αν έπρεπε να μείνουν σ' έναν τόπο, τόσο ασταθή και επικίνδυνο.

Σύγχυση
Μετά την επίθεση εξακολουθούσε να υπάρχει σύγχυση γύρω από τα γεγονότα. Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οι δυνάμεις ασφαλείας αποφάσισαν να εισβάλουν στην εκκλησία, όντας πεπεισμένοι ότι οι δράστες είχαν αρχίσει να σκοτώνουν τους ομήρους. Ωστόσο, αξιωματούχοι του υπουργείου Εσωτερικών και επιζήσαντες έδωσαν διαφορετικές εκδοχές. Ένας αξιωματούχος είπε ότι 23 από τους ομήρους σκοτώθηκαν, όταν δύο από τους ένοπλους πυροδότησαν τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν ζωσμένοι, όταν εισέβαλαν οι δυνάμεις ασφαλείας. Ένας άλλος επιβεβαίωσε αυτή την εκδοχή, αλλά είπε ότι πολλοί όμηροι σκοτώθηκαν, αμέσως μετά την κατάληψη του κτιρίου από τους δράστες της Αλ Κάιντα.

Πολλοί επιζήσαντες είπαν ότι οι περισσότεροι σκοτώθηκαν, όταν οι ένοπλοι εισήλθαν στην εκκλησία κι άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως.

Πριν εισβάλλουν οι ένοπλοι, ένας ιερέας είχε προλάβει να οδηγήσει αρκετούς από τους επιζήσαντες σ' ένα πίσω δωμάτιο, όπου ταμπουρώθηκαν κι άρχισαν να προσεύχονται. Όταν τους αντιλήφθηκαν οι ένοπλοι και ανίκανοι να τους πλησιάσουν, έριξαν τέσσερις χειροβομβίδες από το παράθυρο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις και να τραυματιστούν πολλοί περισσότεροι. Ο Σαμί ήταν από τους τυχερούς. Αλλά την επομένη μετρούσε τους φίλους που είχε χάσει, ανίκανος να δώσει μια απάντηση σ' ένα τεράστιο «γιατί».

geopolitics-gr.blogspot