Σελίδες

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Ούτε λαχείο οι ανίκανοι…


Ε Α Ν ΕΙΧΑΝ ακόμα και υποτυπώδη στρατηγική αρχαρίων πολιτικών, θα μπορούσαν, με τα λιγότερα δυνατόν τραύματα, να γλυτώσουν απ’ τον κρημνό όπου καταβαραθρώνουν μοιραία το Κυπριακό. Εάν είχαν στρατηγική, θα προετοίμαζαν ήρεμα κι αθόρυβα τους κατάλληλους σχεδιασμούς, και θα καραδοκούσαν για ν’ αξιοποιήσουν επωφελώς κάθε ευκαιρία που η αλαζονεία των κατακτητών προσφέρει. Ώστε ν’ απεγκλωβίσουν το Κυπριακό απ’ την καταστροφική μέγγενη των «διακοινοτικών» συνομιλιών, χωρίς να τρέμουν τη μεθοδευμένη διαρκή απειλή της «επίρριψης ευθυνών».
Ο Τ Α Ν η Τουρκία στέλνει στόλο κι αεροπορία στις νότιες θάλασσες, και απειλεί ανοικτά με πολεμική κλιμάκωση στην κυπριακή ΑΟΖ, ο δε αντιπρόσωπος του Γ.Γρ. των ΗΕ κ. Ντάουνερ «νομιμοποιεί» κι αξιοποιεί τις τουρκικές απειλές πολέμου για να εκβιάσει τη λύση διάλυσης της ΚΔ, αυτό, άραγε, δεν είναι επαρκής λόγος κι ευκαιρία για την άμεση διακοπή και για την καταγγελία...
των «διακοινοτικών» συνομιλιών;
Ο Τ Α Ν η Τουρκία, διά στόματος Εγκεμέν Μπαγίς, δηλώνει απειλητικά τη βούλησή της να ενσωματώσει και να προσαρτήσει τα παρανόμως κατεχόμενα απ’ τον στρατό της εδάφη της ΚΔ, αυτό, άραγε, δεν είναι επαρκής λόγος και ευκαιρία «λαχείο» για την άμεση διακοπή και την καταγγελία των «διακοινοτικών» συνομιλιών;
Ο Τ Α Ν η Τουρκία, διά στόματος Αχμέτ Νταβούτογλου, εκβιάζει την ΕΕ εάν η ΚΔ ασκήσει από 1η Ιουλίου την ευρωπαϊκή προεδρία και απειλεί με «δυναμίτισμα» την Ανατολική Μεσόγειο για τα υποθαλάσσια κοιτάσματα της κυπριακής ΑΟΖ, αυτό, άραγε, δεν είναι επαρκής λόγος για την άμεση διακοπή και την καταγγελία των «διακοινοτικών» συνομιλιών;
Π Ο Σ Η, λοιπόν, από την επικρεμάμενη, ανέκαθεν εχθρικώς κι εκβιαστικώς μεθοδευμένη, «επίρριψη ευθυνών», θα μπορούσε αποτελεσματικά ν’ αποκρούσει, σε συνεργασία με τις συμμαχίες της, η κυπριακή διπλωματία, προβάλλοντας τον καθέναν κι όλους μαζί, αυτούς τους λόγους, ως αιτίες για τη διακοπή και την καταγγελία της διαδικασίας των «διακοινοτικών» συνομιλιών; Διαδικασία η οποία, στη διαδρομή 35 ετών (1977-2012), αδιέξοδη μεν για την «αμοιβαίως αποδεκτή λύση», αποδείχθηκε, όμως, ως εξαρχής και διαρκώς επωφελής μόνο για την ανενόχλητη εδραίωση, την ατιμώρητη μονιμοποίηση και τη σταδιακή νομιμοποίηση του Αττίλα και των κατοχικών κεκτημένων της Τουρκίας στην Κύπρο.
Ε Ι Σ ΜΑΤΗΝ, όμως! Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν διαθέτει ηγεσία με στρατηγικά μυαλά. Ως εκ τούτου, ακόμα και τα «θεόσταλτα» κοιτάσματα, μαζί με τη… «σταλμένη απ’ τον Αλλάχ» (των Ερντογάν & Νταβούτογλου) ρήξη Τουρκίας - Ισραήλ, είναι ικανή να τα μετατρέψει σε κατάρα…

Δεν υπάρχουν σχόλια: