Σελίδες

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

ΠΑΜΕ Ελλάδα; Α, μπα...

Η εικόνα που έχουν στο εξωτερικό οι άλλοι για μας δεν είναι ιδιαίτερα καλή. Στις πρόσφατες κινητοποιήσεις που έγιναν για την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο συμμετείχαν ελάχιστοι άνθρωποι. Ο απλός κόσμος πιστεύει ότι αν έρθει στην Ελλάδα για διακοπές κινδυνεύει να καεί από μολότοφ ή λόγω κάποιας απεργίας να κουβαλάει τις βαλίτσες του κάτω από τον καυτό ήλιο από το λιμάνι μέχρι το ξενοδοχείο.
Αυτή είναι η αλήθεια και ας ενοχλεί όλους όσους πιστεύουν ότι είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα να κάνουν μαρτύριο την ζωή των άλλων για να κάνουν γνωστά τα αιτήματά τους. Κι όσοι σπεύσουν να μιλήσουν για «αμφισβήτηση του δικαιώματος της απεργίας» και άλλα τέτοια, ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τι λέει για τον ρόλο του ΠΑΜΕ ένας άνθρωπος από μέσα και όχι κάποιο «τσιράκι της άρχουσας τάξης». Ας διαβάσουν τι λέει ο υιός Χαλβατζή σχετικά...

Ο κ. Αλέκος Χαλβατζής, λοιπόν, ασκεί σκληρή κριτική για τον τρόπο λειτουργίας του ΠΑΜΕ, καθώς υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να λειτουργεί ως κομματικό παράρτημα και για να αιτιολογήσει τη θέση αυτή λέει ότι το κόμμα αποφασίζει και οι συνδιασκέψεις του ΠΑΜΕ αποφασίζουν δια βοής!
Λέει ακόμη ο κ. Χαλβατζής ότι αποφασίζει το ΠΑΜΕ και καλεί σε απεργία, χωρίς αποφάσεις των σωματείων και στη συνέχεια ανάλογα με την αντίδραση του κόσμου είτε χαιρετίζει είτε καταγγέλλει τον κόσμο ως απεργοσπάστες ή "αντικειμενικά συμμάχους της αστικής τάξης".
Για τις ακτιβίστικες ενέργειες του ΠΑΜΕ σημειώνει ότι στέλεχος του κόμματος ανέφερε "έτσι μας φοβούνται", καθώς και ότι σε αυτές συμμετέχουν επαγγελματικά στελέχη και ένας μικρός σκληρός πυρήνας φοιτητών που έχουν μετατραπεί σε... "εργάτες".
Κάποιοι το προηγούμενο καλοκαίρι έκαναν σκληρές ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής και φέτος αυτό θα το πληρώσουμε όλοι μας. Τα πρώτα μηνύματα από την τουριστική βιομηχανία δεν είναι καλά. Όχι μόνο γιατί είμαστε ακριβοί (ως πανάκριβοι), όχι επειδή τους προσφέρουμε τις χειρότερες των υπηρεσιών, διότι μας βαρέθηκαν.
Ούτε το brand name Ελλάδα «πουλάει» αυτή την περίοδο, ούτε οι άλλοι νιώθουν ότι πρέπει να μας συμπαρασταθούν. Είμαστε απελπιστικά μόνοι, έχουμε δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα σε όλο τον κόσμο. Πολύ απλά, δεν μας γουστάρουν. Και μην αρχίσουμε να λέμε τα γνωστά «και τι με νοιάζει εμένα». Μας νοιάζει και πολύ μάλιστα. Δεν έχει σημασία αν εμείς ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο (σε όποιο βαθμό το έχουμε), αλλά να το γνωρίζουν και οι άλλοι. Όπως, επίσης, σημασία έχει αυτό το καλοκαίρι να βουλιάξουμε από τουρίστες. Κάτι που προς το παρόν δεν φαίνεται...

Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: